Mensen vragen zich soms af waarom we alles zo moeilijk maken. We delen deze mening maar soms is het knap lastig om iets eenvoudigs duidelijk te krijgen, dat is de paradox. In dit artikel gaan we het hebben over onze strijd tegen het verleden. Bijna onwaarschijnlijk maar toch gebeurt het. Een lening is als de toekomst naar het heden halen waardoor we in versneld tempo welvaart kunnen opbouwen, dat is het goede nieuws. Maar dan komt het, die welvaart is er dan wel maar dan staat die berg daar nog, het zijn getallen in boekhoudkundige vakjes die we nog moeten wegwerken. Waar gaat dit om?
Scenario
In realiteit zijn er dagelijks miljoenen financiële transacties. Leningen worden aangegaan en schulden worden afbetaald. Dit is eigen aan ons hedendaagse systeem. Oppervlakkig lijkt er niet zoveel aan de hand. Dit wordt totaal anders wanneer we het diepgaander beschouwen. Dit doen we aan de hand van een scenario. We begeven ons in een naoorlogse situatie. Alles ligt plat en de heropbouw kan beginnen. Aangezien we geen geld meer hebben, lenen we een berg geld. Een beeld zegt soms meer dan duizend woorden.
Drie fasen
In de eerste fase is er volledige tewerkstelling. Het is alle hens aan dek en we bouwen de welvaart op. In de tweede fase is de welvaart gerealiseerd en daalt de benodigde arbeid. Dit is logisch omdat onderhoud minder arbeidsintensief is als de opbouw. Gemakshalve nemen we aan dat iedereen nu halftijds kan werken, tot hier geen probleem. Maar dan komt het, het voordeel van de lening keert zich plots tegen ons. Er rest nu nog een schuldenberg in de vorm van getallen in boekhoudkundige rasters. Dan fase drie. Om deze berg weg te krijgen gaan we meer werken dan noodzakelijk. Dit uit zich in overproductie en bijhorende consumptie.
Dynamiek
Dynamisch gezien hebben we de toekomst naar het heden gehaald waarna we tot een ’timing issue’ komen. Op deze manier strijden we tegen het verleden. Het geeft te denken, het goede van de lening ontpopt zich plots tot de omgekeerde effectiviteit en dat is minder aangenaam. Op deze manier houden we onszelf gevangen. Nieuwe leningen herbergen immers dezelfde dynamiek en dat kunnen we oneindig rekken. Het is een bizar verhaal, haal de toekomst naar het heden en plots staat het verleden in de weg van de toekomst, leuke hersenkraker? De nog af te lossen schulden hebben principieel geen relatie met de reeds geproduceerde welvaart. Geld is neutraal en heeft altijd betrekking op toekomstige gebeurtenissen, niet op het verleden. Een en ander vergt kritische reflectie, hierbij een welgemeende aanzet daartoe.
Terug naar de toekomst
Over deze dynamiek kunnen we wellicht nog lang debatteren. Sinds 2008 zijn we hier getuige van geweest en dat wellicht tot vervelens toe. Het lijdt echter geen twijfel dat schulden – hoe dan ook – de vertegenwoordiger zijn van het verleden. De vraag stelt zich hoe we terug naar de toekomst kunnen. Zouden we dat verleden niet gewoon kunnen loslaten? Zoals altijd is er goed en slecht nieuws. Het goede is dat biflatie drie manieren aanbiedt om dat verleden achter ons te laten. Biflatie behartigt het EN/EN perspectief en dat biedt ons werkelijk een haast ongeziene flexibiliteit, onverhoopt.
1-2-3
De eerste manier is via de weg van deflatie. Met wiskundige precisie kunnen we dat aantonen maar zou maatschappelijk tot heel wat chaos kunnen leiden. Een dergelijke chaos kunnen we naar onze mening beter vermijden. De tweede manier geeft ons hetzelfde resultaat en is vergelijkbaar met Quantitative Easening. Een derde manier is het Reverse Debt System waarmee we een totaal andere denkpiste volgen. Anders gezegd, in plaats van het over problemen te hebben, kunnen we onze tijd misschien beter besteden aan oplossingen. Een wereld van verschil. Als dit het goede nieuws is, wat is dan het slechte? Het antwoord daarop is eenvoudig. Let’s think and talk about it, we might come to the conclusion that future knocks on our door, hic et nunq (hier en nu).
De naam van de schrijver is helaas pas leesbaar na doorklikken bij de nieuwe layout. Ik lees nooit iets van Werner. Geen doorkomen aan.
Jemig, na Money-as-Debt, Houtskool, Peter, ondergetekende en ik dacht ook Madman, sluit jij de rij af. Dit artikel vind ik wel leesbaar maar geeft mij geen nieuwe informatie. Het laat het probleem hooguit vanuit een andere hoek zien. Voor wie nieuwe informatie ziet geldt dat die nog helemaal groen is op economisch vlak of oogkleppen op heeft gehad. Lijkt mij allemaal niet meer dan gezond verstand. Enige vernieuwende is dat biflatie als oplossing wordt gezien. Verzoek aan Werner om een soort gelijk stuk te schrijven over biflatie en dan met name over de geldstromen. Liefst met wat grafische ondersteuning.
Een artikel over geldstromen met grafische ondersteuning? Biflatie biedt ons een haast ongeziene flexbiliteit, mits evenwichtige (lees rechtvaardige) toepassing opent het perspectieven om niet enkel de koopkrachtpariteit te herstellen maar ook het basisinkomen volwaardig te laten doorstromen tot onze samenleving. Maar dan komt het, door een aantal kapitale denkfouten wordt heel dit proces geblokkeerd en blijven we als gevangenen geteisterd door een crisis die de naam ‘tragische absurditeit‘ waardig is. En dit is niet eens arbitrair, het is de congruente term om deze uiterst hachelijke situatie te omschrijven. En erger, we weten dit al meer dan tachtig jaar. Maar misschien ga je liever terug tot 1762 vC om het pas daarna over sociale innovatie te hebben?
Ik zou de namen genoemd door moerstaal haast willen meegeven, dat als jullie dit artikel wel leesbaar vinden, het misschien een goed plan is om de rest van Werner en zijn groep’s werk nog eens opnieuw te lezen. Vooral als hier in bovenstaande reactie gesteld wordt dat er geen nieuwe informatie gegeven is. Juist die nieuwe informatie is de grondslag van zijn hele verhaal. Ik ga hiermee niet beweren dat ik alles volledig begrepen heb en blijf voorlopig nog steeds bij mijn eerder geuite bezwaren. En wie weet ga ik misschien ook wel om, maar daarvoor zullen er eerst nog wat fundamentele bezwaren uit de weg geruimd moeten worden en die laten zich bij mij niet 1,2,3 wegpoetsen. En misschien kom ik hierop nog wel eens terug, misschien ook niet.
Dank Dick, niemand hoeft zomaar iets te geloven aangezien we dat al genoeg doen. Zie bv kapitale denkfout, dit is werkelijk niet te onderschatten. Inhoudelijk debat is adviseerbaar, voor wie het de interesse geniet.
Werner,wie had vlak na de oorlog de dikste portemonnee? Daar vallen de meeste vrouwen en landen voor op de knieën.Een dorstig iemand,zal zonder nadenken een kom water leegdrinken die hem aangereikt wordt. Later hoort hij wel wat die hem kost.
Beste Bertus, de vraag van de ‘portemonnee’ is hier irrelevant, in dit artikel trachten we een dynamiek weer te geven. In dit scenario lenen we een berg geld van de mensen met de portemonnee. We kunnen ook alle schulden tot nihil herleiden mits gebruik van het monetaire systeem. Kort gezegd, we strijden niet enkel tegen het verleden omwille van deze dynamiek, we strijden ook tegen een probleem waarvoor de oplossing op de tafel ligt. Blijkbaar zijn weinig mensen zich daar bewust van, wellicht omdat ze volledig betrokken zijn in die strijd. Althans, zo lijkt het.
Gea…..deze column kun je gewoon lezen…..en hij is goed…..
Peter, met dank aan Koen. Op die manier kunnen we hopelijk op de inhoud ingaan, vooral de sociale impact achten we belangrijk.
Biflatie is toch beschrijving van een toestand waarin een ecomie zich bevindt. En toch geen ‘oplossingsmethode’? Feit: Waar ik vroeger makkelijker aan werk kon komen en beter betaald kreeg, kocht ik ook veel meer rommel wat ik niet echt nodig had. Nu wil ik hooguit een extraatje geven aan lekker(der) eten en laat ik die (spel)computer, audiorommel en de gadgets lekker op de schappen in de winkel liggen en maal ik er ook niet meer om. En ik rijd alleen nog een koekblik-autotje en dan alleen nog omdat ik mijn vaders erfenisje in ere wil houden. Een woning kopen dat zie ik mijzelf in de toekomst niet zo gauw doen, eigenlijk helemaal niet. Volgens mij is dit een levenswijze dat door biflatie in de hand wordt gewerkt, danwel werk ik met deze levenswijze biflatie in de hand.
Biflatie is het evenwichtig gebruiken van inflatie en deflatie, voornamelijk een monetaire tool en je kan er veel – zeker gezien de hedendaagse malaise – mee ‘oplossen’.
Beste R, wat die levenswijze betreft zou dat nog heel anders kunnen worden, als ik je bericht goed inschat dan lijkt dit eerder uit noodzaak te zijn. Het zou ook een gewoonte kunnen worden om duurzamer te leven. Duurzamer wil echter niet zeggen dat we straks onze computer afschaffen, het is de valorisatie van de technologische evolutie van de 20ste eeuw. Herinner bv Keynes die het had over werkweken van +/- 20hr, dacht ik.
Werner, in jouw theoretisch verhaal kan ik een heel eind in meekomen. Echter is de praktijk vaak totaal anders. Je geeft het zelf al aan in jouw 1-2-3tje. Het feit dat jij al 3 manieren weet op te sommen om daarmee oplossingen aan te dragen geeft m.i. al aan dat het ongelofelijk moeilijk is om de juiste oplossing te bedenken in deze uitermate complexe maatschappij. Deze is zo onnoemelijk ingewikkeld verweven met economische tegenstrijdigheden dat geen enkele wetenschapper nu nog een pasklare oplossing weet aan te dragen. Deflatie, QE en Reverse Debt System zouden in feite geregisseerd moeten worden vanuit de Centrale Banken. Ik vrees dat zulke instrumenten niet gaan werken omdat altijd onverwachte elementen de financiële markten behoorlijk kunnen verstoren. Dat heeft te maken met vertrouwen. Vertrouwen van de mens in het systeem, vertrouwen van de burger in de politiek, vertrouwen van de spaarder in de bank, vertrouwen van de belegger in de Draghi en Yellen en ga zo maar even door. Daarnaast zijn er vele politieke, mondiale en zelfs groeiende etnische conflicten binnen de EU-grenzen, zodat ik denk dat er heel veel spanningen worden opgebouwd op diverse niveaus. Hierop kun je geen wiskundige berekeningen toepassen maar alleen hopen(vertrouwen???) op een goede afloop. Ik was slecht in wiskunde en ook in natuurkunde en nog veel meer. Wat ik wel waarneem in de natuur, zie ik ook in onze maatschappij. Vulkaanuitbarstingen en aardbevingen die niet altijd zijn voorspeld, orkaanverwoestingen en overstromingen die hele volksstammen verdrijven ondanks dat deze wel zijn voorspeld. Deze natuurrampen durf ik met het grootste gemak te vergelijken met de rampen die onze onvoorspelbare onsamenhangende samenleving kunnen gaan treffen. Je hoeft geen weerman te zijn om te zien dat we zomers en winters hebben. Je hoeft geen econoom te zijn om te zien dat na jarenlang leven op een schuldenberg, of beter gezegd schuldenvulkaan, er een enorme vulkaanuitbarsting zal komen die de schulden als brandende lava over ons heen zal spuwen. Net als bij een donderbui zien we, althans de oplettende waarnemer, eerst de lucht betrekken en de donderkoppen opdoemen alvorens de bui losbarst. Velen zullen het met mij eens zijn dat het zonnetje nog maar waterig schijnt…
Beste Piet, dank voor je reactie
Wat natuur betreft, als de zon dooft dan hebben we acht minuten om een dikke jas aan te trekken, het zal niet veel helpen.
Een oplossing is idealiter tijdloos en duurzaam, we kunnen steeds opnieuw hetzelfde probleem creëren maar dan ook dezelfde oplossing herbruiken om de situatie recht te trekken. We hebben nu drie methoden om dat te doen, het ene wat praktischer dan het andere. In de eerste plaats is dat een zaak van bewustwording, we kunnen niet zeggen dat er geen oplossing is, eenvoudig verhaal. Tengevolge, het ware probleem ligt dan ergens anders en dat is onderwerp van (zelf)onderzoek. Het is uiteindelijk gewoon een kwestie van deductie.
In werkelijkheid is het – democratisch gezien – een ‘joined effort’ waarin vooral politiek (als vertegenwoordiger van het volk) een cruciale rol speelt. Wat complexiteit betreft, mee eens. We hebben van onze economie een ‘bloemkool’ gemaakt, een term uit de ITC-wereld. Met biflatie kunnen we dat systeem volledig ontmantelen om een nieuw – aangepast – systeem in de plaats te stellen, hierdoor komen we terug tot meer transparantie waardoor de economie hersteld kan worden. Dit betekent finaal een ‘upgrade’ van het systeem, een kwestie van (financiële) ethiek.
Volledig mee eens Piet, het wiskundige bewijs zien we enkel als een – naar idee – katalysator. Dit bewijs geeft ons wel de bevestiging dat er fundamenteel iets totaal verkeerd gaat en dat heeft een impact op dat vertrouwen. Daarom, door een kleine verandering aan het systeem kunnen we dat vertrouwen terug herwinnen. Het is – net zoals een computerprogramma – een ‘als => dan’ verhaal.
Ik prijs me gelukkig met m’n denkmakker, wiskundige en master in de computerwetenschappen. Zeer handig maar finaal gaat het daar niet om, het is – zoals Rinus mooi zei – even de ‘zakjapanner’ opzij leggen en naar dynamieken kijken. Je komt dan heel snel tot een zeer eenvoudige conclusie, als we een open systeem aan de bron blokkeren dan krijg je de situatie zoals we nu zien. Biflatie laat toe om naar de bron te gaan, probleem weg.
Het lijkt wel een achtergestelde manager die zijn work tools hier op biflatie plaatst. Jammer, een gemiste kans om een beetje in contact te komen met de werkelijkheid van het leven. Biflatie: Biflatie is een staat van de economie waar zowel inflatie als deflatie gelijktijdig voorkomen. Deze term was voor het eerst geïntroduceerd door Dr. Osborne Brown, een vooraanstaande financiële analist voor de Phoenix Investment Group. Tijdens biflatie komt een stijging van prijzen van commodity/op winst gebaseerde activa (inflatie) en een gelijkaardige daling van de prijs van op schuld gebaseerde activa op inflatie. Dit is van mij een beetje spelen met woorden voor de bühne die wel hout snijden maar door het gros van de lezers in principe naar de prullenbak word verwezen. Vaak zijn mensen gebaad bij simpele recht toe recht aan lijnen. Beste Werner , als mensen nochtans zijn te enthousiasmeren voor uw stukje of inbreng van een maatschappelijk probleem, lijkt het mij verstandig om het wat eenvoudiger uit te leggen. Vooral om te voorkomen dat vele zullen afhaken, en dat kan toch niet de essentie zijn van uw goede bedoelingen. Ik wens uw veel succes hierbij.
Beste Rinus, dank voor inhoudelijke reactie.
Biflatie behartigt het EN/EN perspectief en brengt ons de neutraliteit van geld in herinnering. Anders gezegd, het systeem wordt dan terug ‘open’ gemaakt waardoor geld voor ons werkt, niet andersom.
Volledig mee eens Rinus, de basis is eenvoudig en vervolgens maken we daar raketwetenschap van, onnodig. Jammer genoeg stopt het verhaal hier niet, nader onderzoek leidt ons ‘linea recta’ naar de ontwikkelingspsychologie en procesfilosofie. En dat is de paradox van het verhaal, het doet geen afbreuk aan de eenvoud van biflatie maar het geeft een verklaring waarom we die eenvoud zo moeilijk schijnen te begrijpen. Gelukkig is er aan verklaringen geen gebrek, wat rest is de praktijk.
Kunnen slechts de interesse wekken Rinus, het zit – jammer genoeg – nog iets complexer in elkaar. Biflatie is een sociale innovatie, indicatief meer informatie bij ‘het verschijnen van innovaties‘. Het motto is, geloof niets zomaar. Ergo, er is goed en slechts nieuws.
Een ‘must hear’
http://www.youtube.com/watch?v=IOR3bdRJo98
Veel tijd is er niet meer.
http://www.youtube.com/watch?v=IOR3bdRJo98
Indrukwekkend…..eye opener…..dit verhaal zouden al die 150 jokers op het binnenhof moeten lezen en er dan mee aan de slag gaan, zonder te spinnen, liegen, bedriegen of wegkijken(droom verder Peter)….en het is ook nog eens glashelder geschreven…..CHAPEAU…..
Hebben ze ook gedaan Peter. Een dergelijke opmerking heeft Werner bij één van zijn eerdere stukken al eens geplaatst.
Dat is correct Dick, het was toen nog veel eenvoudiger maar niet ontvankelijk verklaard.
Niet gelezen, kun je dat nog even samenvatten…..
Hoe hoger het deflatiecijfer, hoe meer neutraal geld er vrijkomt in het economische circuit.
Een schuld is niets anders dan inkomsten van de toekomst naar het heden halen en dan uitgeven. De bank toetst of je deze financiële transactie wel aankan, en zo ja, krijgt je de banklening. De bank toetst of je kredietwaardig bent, oftewel ben je in staat voor een periode van 30 jaar een inkomen te verdienen zodat je je schuld kunt aflossen en de rente kunt betalen. Ik kocht een huis in 2000 voor een afgerond bedrag van € 150.000,-. Dit betekent dat ik voor de komende 30 jaar een vast inkomen moet hebben, om de vaste lasten (aflossing en rente) te kunnen betalen. De bank creëert € 150.000 (al dan niet via de ECB) en na 30 jaar aflossen is het geld uit de circulatie gehaald. Het gecreëerde geld is verwijderd uit het systeem. Wat voor mij geldt, geldt natuurlijk voor iedereen. Dit zou dus ook voor de overheid moeten gelden. Alle schulden moeten na de looptijd afgelost zijn. De fout die banken gemaakt hebben, is aflossingsvrije leningen verstrekt, te hoge leningen verstrekt, geen eisen aan de overheid gesteld, dat de overheid eens een keer begint met aflossen van haar schulden. Het gevolg een huizenschuld van 625 miljard en een staatsschuld van 465 miljard. Dit kan natuurlijk niet binnen een jaar worden afgelost, zoveel geld is er niet. Maar over een periode van 30 jaar kan het wel. Over anderhalf jaar heb ik nog maar een schuld van € 25.000,-.Mijn vaste woonlasten zullen dan nog maar 100 euro per maand zijn. Dit is het resultaat van karig leven, en spaarzaam zijn. Maar, je moet wel willen en vooral doen. Ook ik heb het risico van het verliezen van mijn baan, maar bij het aangaan van de schuld heb ik hiermee rekening gehouden. Ik heb mij ingehouden en niet laten meegaan met de waan van de dag!
Waarom zouden we dat geld uit circulatie halen wanneer er overal tekorten blijken te zijn? Neem de pensioenkas misschien als voorbeeld, maakt het ‘levendiger’.
Een heel verhaal waar weinig nieuws in staat , mooie termen en aannames maar goede leningen zijn er niet . Vandaag de dag al helemaal niet meer. Het is zo simpel ! Algemene kennis dat een schuld altijd makkelijk uitgegeven is maar terugbetalen is een heel ander verhaal.. Heb ik geen grafiek voor nodig. Hoe kan deze spiraal toch voorkomen worden….? SPAREN !!! Wat is er mis met sparen alvorens je iets op wil bouwen ? Waarom moeten lenen om iets te beginnen ? Ook al kom je net uit een oorlog…. Sparen , extra inkomsten genereren door meer uren te draaien , besparen op je uitgaven enz. enz. Door te sparen bouw je iets op wat niet als een blok om je nek gaat hangen. Nu wordt sparen nog steeds bestraft ( 1% ) en lenen gestimuleerd..( straks ook 1 procent ) dus op deze manier komen we nooit uit deze kredietcrisis. Tel daarbij de huidige macht en hebzucht van het grote geld daarbij op en wat krijg je dan : prijzen manipulatie , mediamanipulatie enz. enz. en het gaat maar door… http://nos.nl/artikel/2014098-kloof-tussen-arm-en-rijk-in-de-wereld-blijft-groeien.h Inflatie , biflatie , deflatie veranderd niets aan die ongelijkheid en de macht die daaruit voortkomt.. Vroeger dacht ik als er een oorlog komt begint alles weer overnieuw..nu weet ik dat ook dan die kleine groep zoveel geld verdiend over de ruggen van velen die sneuvelen.. W.O. II , just part of the game en zo is er al zoveel gebeurt in het verleden waar bewust de toekomst geschreven werd en de waarheid verloochend is. Whats next…
Onze liquiditeitsvoorkeur wordt vooral bepaald door onzekerheid, dit bepaalt mede het ‘sparen’. We hebben eerder de suggestie van de ‘voorwaardelijke lotto‘ geopperd. Technisch gezien is dit perfect mogelijk, zou dit je verhaal veranderen?