Al eerder schreef ik over de manisch depressieve financiële markten. Ik heb het gevoel dat er steeds meer daghandelaren bijkomen en dat de lange termijn strategie als sneeuw voor de zon aan het verdwijnen is. En wat hebben daghandelaren het liefst? Grote bewegingen, volatiliteit, of het nu stijgt of daalt, laat het met procenten tegelijk gaan, want dan valt er wat aan te verdienen. Vrijdag steeg de AEX-index 2,3% en sloot net boven de 300 punten.
Deze stijging van de aandelenmarkten kwam voort uit de daling van de Italiaanse rente. De ECB moet grof geschut hebben ingezet, want de rente op de Italiaanse 10years daalde van 7,4% woendag tot 6,4% vrijdag. De Europese Centrale Bank was dan ook volgens vrijwel iedereen de enige die wat aan de uit de hand gelopen Italiaanse rente kon doen. Draghi is waarschijnlijk aan het hamsteren geslagen met miljarden euro’s tegelijk. Die data komt later pas beschikbaar.
De ECB deed dit natuurlijk onder grote maatschappelijk druk van economen, banken, politici, eigenlijk iedereen die het eindspel nog niet ten einde wilde zien komen. Zelf Vladimir Poetin liet weten dat hij vond dat de Europese Centrale Bank zijn portemonnee moest trekken om de euro te redden. Enfin, het gevaar is weer even geweken, maar een duurzame oplossing is dit zeker niet! De ECB is nu de redder van Europa geworden, zonder dat de ECB ooit de ambitie had om die rol als redder te vervullen.
De ECB wordt letterlijk gedwongen door vrijwel alle externe partijen om in te grijpen. Laten we het er in ieder geval op houden dat deze interventie niet echt iets te maken heeft met de hoofddoelstelling van de Europese Centrale Bank. Die is, zoals ze zelf formuleren: “Het hoofddoel van het ESCB is het handhaven van prijsstabiliteit” en dus niet ‘Zwakke eurolanden helpen om in de toekomst goedkoop op de kapitaalmarkt te lenen’. Waarschijnlijk zag Stark, die de ECB gaat verlaten, het allemaal met lede ogen aan, zijn reactie: ‘The European Central Bank will never become a lender of last resort but stands ready to further ease interest rates should the crisis spark deflationary risks, ECB Executive Board member Juergen Stark said. Geen laatste redder in nood dus, maar daar lijkt het toch verdomde veel op. En wel om het volgende.
Er is namelijk duidelijk wie géén Italiaanse staatspapiertjes koopt. Via Zerohedge kwam ik terecht bij een interessant artikel, dat begon met de volgende zin: ‘European banks are planning to dump more of the €300bn they own in Italian government debt, as they seek to pre-empt a worsening of the region’s debt crisis and avoid crippling writedowns – a move that could scupper the European Central Bank’s efforts to bring down soaring yields. Lees hier het hele artikel .
De banken en andere financiële instellingen hebben hun portie wel gehad na Griekenland en willen niet weer wachten tot het te laat is en uiteindelijk moeten afschrijven. Dus ze gaan verkopen. Volgens de European Banking Authority hadden de grootste Europese banken aan het einde van vorig jaar 326 miljard euro aan Italiaanse schuld in bezit. De ECB mag wel alvast weer wat extra gaan pinnen voor de komende maanden.
Koen Dil
p.s.: Frankrijk heeft de plannen voor een kleinere Unie binnen de Unie al klaar, voor het geval ze aan de beurt zijn.
