De uiterst kritische Amerikaanse website Zerohedge.com is verbaasd dat hij blijkbaar door Facebook in de ban is gedaan. Lezers hebben geprobeerd naar artikels te verwijzen op de sociale mediagigant, maar kregen steeds het bericht dat dit ‘ingaat tegen ons beleid’. Zerohedge blijft met vragen achter. Zijn ze ’te streng’ geweest in hun berichtgeving over de talrijke problemen bij Facebook? Te kritisch? Dat hoeft anders niet, volgens ons. Zerohedge is voor iederéén en àlles heel kritisch, en zo hoort het ook. Biflatie zit in dezelfde sector trouwens. De zogenaamde ‘alternatieve’ nieuwsgaring. Censuur is iets akeligs in het algemeen. Want niemand weet waar die eindigt. Waar die naartoe leidt…
Geen antwoorden
Het verbaast Zerohedge niet dat er vanwege Facebook geen antwoorden komen. Over het hoe en waarom. Maar iéts zouden ze toch graag vernemen, al was het maar uit het verre Calcutta. ‘That said, with Facebook increasingly under political, regulatory and market scrutiny for its arbitrary internal decisions on what content to promote and what to snuff, its ever declining user engagement, and its soaring content surveillance costs, such censorship is hardly evidence of the platform’s “openness” to discourse, its advocacy of free speech, or its willingness to listen to and encourage non-mainstream opinions, even if such “discourse” takes place in some fake user “click farm” somewhere in Calcutta.’
Luizen in de pels
Zogenaamde ‘alternatieve’ nieuwssites hebben meer recht dan ooit om te bestaan. Of willen we allemaal liever de ‘officiële’ versies over allerhande gebeurtenissen horen of lezen? Makkelijk zat hoor, gewoon klakkeloos geloven wat je leest en hoort. Op het tv journaal, in de krant, op het net. Je hoeft je niets méér af te vragen. Of wat ‘ze’ zeggen en schrijven wel echt klopt. Journalisten hebben dan ook een eenvoudiger taak. Gewoon de verklaringen van bijvoorbeeld politici overnemen, zonder vragen te stellen. Het beroep van investigative journalist kan opgeheven worden. Niks meer bevragen, ondervragen, checken en controleren. Of geloven we echt dat beroepspolitici altijd de ‘waarheid’ verkondigen?
1,5 Miljard Facebookers
Facebook is natuurlijk een privébedrijf. Opgezet om winst te maken. Niets mis mee uiteraard. De sociale mediagigant mag zijn eigen bedrijfscultuur opzetten en aanhouden. Bepaald nieuws doorlaten op haar site kan, en ander nieuws kan dan weer niet. Alleen…wié bepaalt wat kan en wat niet? Waar liggen de scheidslijnen? Het is bekend dat het bedrijf alles wat gebruikers posten, vooraf laat checken. Door een team mensen, maar zeker ook via algoritmes. Want Facebook bereikt ondertussen zo’n 1,5 miljard mensen. Wat een enorme massa berichten oplevert. Dat is het aantal dagelijkse, actieve gebruikers volgens de recentste statistieken.
Controle
‘Today there are roughly 2.53 billion smartphones in use in the world and out of that number a staggering 85 percent of smartphone owners use the Facebook app.’ Dat onvoorstelbare bereik groeide sinds de oprichting in 2004 met gemiddeld 11 procent per jaar. Wat Facebook doet of niet doet, is dus op mediagebied van ontzettend groot belang. Alleen: wie controleert de controleurs…?
Geen alleenstaand geval
Twitter sloeg in september 2018 ook al een alternatieve nieuwssite in de ban. Infowars.com van Alex Jones. Daaraan deden andere giganten trouwens mee. Apple, YouTube en ook weer Facebook. Alternatieve sites in het algemeen bannen, om welke reden dan ook, zal leiden tot verarming van het medialandschap. Het zal alles eenheidsworst worden. Eén mening nog, een officiële, of semi-officiële. Wie de media controleert, bepaalt ook de publieke opinie. ‘The public airwaves in this country have slowly been taken away from the public. There was a time when broadcasters were called upon to be responsive to the needs of the citizenry and present all sides of any given issue. It was part of their calling – to be the Watchdog of Democracy.’
Welke democratie?
Nemen we de situatie in de VS op mediagebied. In 1983 brachten 50 mediabedrijven 90 procent van het nieuws. Dat wat dus haast alle Noord-Amerikaanse burgers te zien kregen. Te horen en te lezen. In 2011 waren dat nog slechts 6 bedrijven. Over wat er sindsdien plaatsvond zijn geen cijfers te vinden. Ongetwijfeld zal de verschraling nog verder zetten. Ondertussen werkt de EU vlijtig mee om op een heel andere manier, indirect en waarschijnlijk (?) ongewild, censuur in de hand te werken.
Wanneer ook u het belangrijk vindt dat alternatief (of écht?) nieuws u bereikt, wilt u ons daarin hopelijk steunen. De button voor al is het maar een kleine donatie staat op onze homepage. Alle inkomsten gaan naar meer en betere artikels en onderzoekswerk, daarvan mag u verzekerd zijn. Bij voorbaat van harte bedankt!
Alle controle eromheen, zowel vanuit overheid als provider, maakt het er niet beter op?
Het is moeilijk om op het internet het echte en eerlijke nieuws te vinden. Hetzelfde geldt voor het nieuws in de kranten en via internet van de grote mediabedrijven. Het aloude principe van “wiens brood men eet diens woord men spreekt,” is net als vroeger ook in dit digitale tijdperk van toepassing. De sociale media zullen altijd gecontroleerd en beïnvloed worden door overheid en mediagiganten, zo simpel is dat. Door de opkomst van nepnieuws etc. is dat te verwachten en soms wenselijk. Het internet met facebook en alle alternatieve (nieuws)sites zal altijd gecontroleerd worden. Soms wat meer en dan weer minder politiek gestuurd. Afhankelijk van de druk uit de samenleving. Het blijft een proces wat altijd in beweging is. Het is een gegeven dat via sociale media en ook alternatieve (nieuws)sites altijd een persoonlijke mening meespreekt van de auteur of journalist. Zelfs op Biflatie is dat het geval. Ook ik geef in mijn columns een persoonlijke visie over bepaalde zaken die ter discussie staan. Het leuke is dan dat op een discussieplatform de (vrije) mening tot uiting komt van de lezers met een andere mening. Persoonlijk vind ik dat leerzaam omdat de verschillende zienswijzen, met vaak verwijzingen naar andere sites of theorieën, meestal een bredere kijk geven op bepaalde onderwerpen. Om deze reden vind ik een website als Biflatie van maatschappelijk belang.
Ik zou inderdaad graag weten wie ons controleert voor Facebook. Volgens mij een SJW clubje die bepaalde mensen stalked en banned op facebook. Ze hebben hen veel.macht gegeven. En controle op hen is nul komma nul. Een protest aantekenen is dan ook totaal zinloos.