Wat een historisch moment in de politieke geschiedenis had moeten worden op 12 juni 2018 in Singapore, was opgezegd door de Amerikaanse president. Per brief dan nog, gedateerd 24 juni 2018, die u hier zelf kan lezen.
Toch geen vrienden
Als reden voert hij aan “de enorme woede en openlijk vijandige taal” in recente publieke verklaringen. Trump uitte nog een onverholen bedreiging aan zijn schrijven toe. Amerika’s nucleaire militaire kracht is zo enorm en overweldigend dat hij God bidt ze nooit te hoeven gebruiken, claimt hij.
Het ging de goede kant op met Trump en Kim Jong-un
Dat Noord-Korea onlangs drie Amerikaanse gevangenen heeft vrijgelaten, vindt Trump een prachtig gebaar dat zeer geapprecieerd wordt. Tevens werden ook voor het eerst Zuid-Koreaanse inspecteurs toegelaten in Noord-Korea om de ontmanteling van (naar eigen zeggen) haar enige nucleaire testsite te komen constateren. Voeg daarbij de recente, historische ontmoeting tussen beide delen van Korea, maar het mocht allemaal niet baten. Of gaat het dan toch nog lukken?
Deur blijft op een kier
Kim sprak afgelopen weekend dan toch nogmaals zijn hoop uit tegen Moon Jae-In, de president van Zuid-Korea, waar hij even op de Koreaanse koffie ging. Ondanks dat de Amerikaanse vicepresident Mike Pence volgens Kim een ‘politieke dommerik’ is en ze over veel onderwerpen heel anders denken lijkt Trump de deur voor een ontmoeting toch nog op een kier te laten, hoewel de meeting dan op een latere datum zou gaan plaatsvinden. De president van Zuid-Koera liet al weten dat Als Kim en Trump toch willen spreken op korte termijn, de bestaande misverstanden uit de wereld geholpen moeten worden.
Koud en warm tegelijk blazen
Is het gekissebis tussen twee militaire machten en ideologische tegenstanders? Het gebruikelijke politieke taaltje van mekaar vooraf aftasten? Een nieuw rondje (schijn)propaganda? Koud en warm tegelijk blazen vanwege Trump wat zowat zijn handelsmerk is geworden tijdens zijn nog korte ambtstermijn? Zijn beiden eigenlijk wel echt van plan elkkaar te ontmoeten? Of zijn het slechts geopolieke machtspelletjes?
