De deskundigen: “Het gaat om minstens vijfhonderd miljard, nee om zevenhonderd of zelfs duizend miljard euro roept weer een ander”. Het kan niet op. Volgens guru Draghi en zijn volgelingen moet de markt overspoeld worden met euro’s. Wijn moet met nog meer water vermengd worden om de heilige koeien van economische groei en inflatie te doen leven en het deflatiemonster nu definitief om zeep te brengen. De gewone mens doet in dit hele spel niet mee, heeft geen betekenis anders dan als betaler van de verzekeringssommen als het mis gaat en mis zal het gaan!

Nederlanders kampioen sparen

Voor de rente hoef je niet meer te sparen en ook het veilige “voor later gevoel” kun je wel vergeten en toch blijven we sparen. Het waarom hiervan is voor mij wel duidelijk. Veel gewone Nederlanders hebben geen enkel vertrouwen in de lopende ontwikkelingen en plannen. We willen helemaal niet meer consumeren. Studie- en zorgkosten, belastingen, zakkende lonen en steeds minder zekerheid over banen en het aantal beschikbare werkuren geven ons al voldoende onderwerpen om bezorgd over te zijn.

Als we al extra geld uitgeven dan doen we dat voor de dagelijkse behoeften en meer bestendige zaken als woningisolatie en zonnepanelen, het extra aflossen van de hypotheek, het kopen van een bescheiden huis omdat huren onmogelijk of onbetaalbaar aan het worden is, een kleine auto of een elektrische fiets voor het dagelijkse vervoer en dergelijke.

De marktwerking en economische groei

Laat kapitaal zijn werk doen met economische groei als het trekpaard, zijn slogans die de meeste politici en de EU–bonzen hanteren als dagelijkse mantra’s. Dit systeem zou goed zijn voor ons allen. De dagelijkse praktijk bewijst echter het tegendeel. De economische groei is in veel landen tot stilstand gekomen of zelfs tot beneden nul gezakt. Met “gewoon” economisch handelen in het bijzonder het produceren en verkopen van goederen en diensten blijkt nauwelijks nog geld te verdienen. De consumptie stokt. Wat echter bloeit is het hele gedoe rond aandelen, grondstoffen, valutahandel en speculatie. Met geld maak je geld. De rijken worden steeds rijker. De rest die mag de buikriem aanhalen en borg staan, omdat niets voor niets komt.

Niet onverschillig maar wel moedeloos

Het is complex met een toenemende mate van onzekerheid en het gaat om heel veel variabelen waaronder de EU, Griekenland, Rusland, het Midden Oosten en de VS, olie en goud, de euro, dollar, de roebel, yuan en yen, al het gespioneer, hacks en cracks, rijk en arm, de miljoenen vluchtelingen, de vergrijzing van het Westen, bevolkingskrimp, de zorgkosten, werkgelegenheid, persoonlijke capaciteiten, opleiding en opvoeding. De rol van media en het internet.

Het is opgeteld wel erg veel geworden en veel mensen voelen zich er onder bedolven. Er komt steeds meer betrokkenheid, bewustzijn en discussie, maar ook zorg en het zich terugtrekken in de eigen omgeving. Persoonlijk weten we best nog wel een beetje hoe we verder zouden willen, wat onze idealen zijn en waarvoor we zouden willen gaan. Maar de realisatie daarvan? Het lijkt op mikado. As je één stokje pakt heb je kans dat alles gaat bewegen. We zijn niet onverschillig maar wel moedeloos, voelen ons als eenling, nietig, onzeker en klein, blootgesteld aan een oneindige reeks van mogelijkheden.

Er is maar weinig voor nodig of we rennen als lemmingen, nee niet naar de cliff maar naar de bank om ons geld op te halen als een laatste houvast. Kijk naar de Grieken.

Hoop en houvast?

We zijn zeker niet machteloos, maar het moet nog een stuk erger worden voor we echt in actie willen komen. Dat moment komt pas als de totale energie van onze boosheid, smart en verontwaardiging, over de drempel gaat van wat we nog willen en kunnen aanvaarden. Als moed loskomt zonder dat het verstand nog wordt geconsulteerd. Voor wie er aan toe is, is er ook nog een andere bron van troost, hoop en vertrouwen namelijk ons Zijn zonder opsmuk. Een mens is veel meer dan zijn lichaam. De kern, het Zelf, is oneindig en tijdloos.

De Tao is als een bron
Je kunt er uit drinken
en toch raakt hij niet leeg
Hij is als een eeuwige leegte
Met oneindig veel mogelijkheden
Verborgen maar altijd present