Globalisatie en het bedrog van de export

Alle landen ter wereld met uitzondering van de US, zijn erg bezig met hun exportpositie. Dit is een irrationele situatie en duidt op de slechte staat van hun eigen economie. Er is geen land ter wereld waar de regering zich niet bezighoudt met het streven haar export te bevorderen. Export is op deze manier tot steunpilaar voor voorspoed geworden. We kunnen zelfs zeggen dat het zwaartepunt van elk van de nationale economieën niet meer in het land zelf ligt door productie en consumptie voor eigen gebruik, maar dat dit buiten haar grenzen in de export ligt. Zo zijn we allemaal uit balans en zoeken markten voor onze producten buiten onze landsgrenzen. Zo zijn we ook in onbalans – zelfs in psychologische zin – dat we buitenlandse investeerders zoeken om onze vooruitgang te bekostigen. Deze misplaatste notie is de werkelijke betekenis van ‘globalisatie’. Globalisatie betekent niets anders dan dat er geen land meer is dat nog solide rust op zijn eigen grondvesten, maar dat rust het op een zwaartepunt – de export –  buiten haar grenzen. Globalisatie is eigenlijk te vergelijken met een ziekte, geen gezonde situatie of deel uitmakend van een gezond proces.

Het monetaire systeem is ziek

De oorzaak van deze ziekte is gelegen in het wereldwijde monetaire systeem. De US produceert dollars, die de voornaamste reserve valuta is van alle landen in de wereld. Zonder de steun van dollar reserves stort elke willekeurige valuta ineen: alle valuta’s zijn papier en niets meer dan dat. Dollar reserves zijn onontbeerlijk. En om reserves te verkrijgen is het noodzaak om meer te exporteren dan te importeren. Nogmaals, alle landen ter wereld, met uitzondering van de US exporteren meer dan ze importeren.

Gezond verstand

Met een beetje gezond verstand begrijp je al snel dat dit een onmogelijk gegeven is. Iemand zal toch meer moeten importeren dan exporteren. Als dat niet het geval zou zijn, waar zouden dan alle export overschotten naar toe verdwijnen? En wat blijkt dan, de US importeert meer dan het exporteert en betaalt met….dollars, die niets meer zijn dan papieren bonnetjes. De US betaalt niet echt, want geïmporteerde goederen behoren betaald te worden met geëxporteerde goederen. Die dollars zijn dan ook slechts papieren beloftes om later te betalen.

Buitenlandse investeringen en Globalisatie

Dan is er de wereldwijde honger naar buitenlandse investeringen, nog zo’n zieke voorwaarde. Want als er zoveel landen op jacht zijn naar buitenlandse investeringen, waar moet dat dan vandaan komen? En weer opnieuw kijken we naar de US, maar we weten ook dat het sparen in de US nou niet bepaald echt grootschalig gebeurt. Dus, wanneer we kapitaal uit de US ontvangen, wat ontvangen we dan in werkelijkheid? Dan ontvangen we dollars, die niets anders zijn dan beloftes om te betalen, dollars die in de US  geproduceerd zijn. Hiermee krijgen de Amerikanen belangen in de eigendomsrechten over alle tastbare grondstoffen (hulpmiddelen) ter wereld. Dat is nu wat ‘globalisatie’ voorstelt.

Wereldwijde economische ineenstorting

De weg die we nu gaan is helaas gebaseerd op valse aannames. Het kan geen standhouden. Het onvermijdelijke gevolg van deze globalisatie gekte zal een wereldwijde economische ineenstorting zijn.

Export is niet onbelangrijk

We kunnen zeker niet zeggen dat export onbelangrijk is. Natuurlijk is het van voordeel voor welk land dan ook, wanneer het zijn aanwezige productieve voordelen uitbuit om de wereld goederen of diensten te leveren tegen concurrerende prijzen. Maar wat voor zin heeft het om de arbeider in een land armer te maken door haar valuta te devalueren, om de export te stimuleren? De export afzet die op deze manier gewonnen wordt, is niet verkregen uit een zeker productie voordeel, maar door een voordeel verkregen vanuit verarming. Dit is volkomen knots.

Oude tijden herleven

Buitenlandse investeringen aantrekken kan wel degelijk een weldaad zijn, maar alleen wanneer daarvoor goederen voor goederen worden uitgeruild, maar geen papier. Of wanneer de buitenlandse investeerder tastbare goederen brengt, waarvan hij de eigenaar is, naar het land waar hij gaat investeren en het daar aan het werk zet. In feite heeft de privatisering over de hele wereld geleid tot het overgeven van ondernemingen van regeringen naar buitenlandse investeerders, en die daarvoor alleen maar papieren dollars kregen als tegenprestatie voor deze bezittingen. Is de vreemdeling die naar ons land kwam om onze rijkdommen op te kopen alleen maar gekomen met papiergeld of zoals vroeger gebruikelijk was, kralen en spiegeltjes? Dit is volkomen belachelijk en niet meer van deze tijd. Alle landen ter wereld zijn gebaat bij een monetair systeem, dat niet parasiteert op de dollar. Ons geld moet waarde van zichzelf hebben, zoals het al eeuwenlang het geval is geweest. Alleen op deze manier bouwen we weer wereldwijde gezonde economieën op.

Hugo Salinas Price

Dit artikel werd oorspronkelijk geschreven door Hugo Salinas Price in 1997 en heeft m.i. nog niets aan actualiteit ingeboet. Integendeel, hadden we een aantal suggesties serieus opgevolgd, dan zou de wereld er thans naar mijn idee zeker anders (evenwichtiger) uitzien.