Gold Digger: De gouden weg kwijt

Goud vinden is niet moeilijk. Je moet er gewoon even overheen lopen. In de eerste 2 dagen liep ik precies over de goede stukjes. Ik besef me nu pas hoeveel geluk ik heb gehad. De kans dat ik precies over dat stukje met goud heen zou lopen is minstens 1 op de miljoen, of misschien wel minder. De afgelopen 3 dagen stuitte ik slechts op rommel. Ik was de gouden weg kwijt.

Het leek wel alsof al het goud zomaar was verdwenen. Dat was het natuurlijk niet, want de ervaren goudzoekers sprokkelden dagelijk hun goudklompjes bij elkaar. Ik vond alleen maar kogels, spijkers, ijzerdraad, hele tonijnblikjes, halve tonijnblikjes, stukken tonijnblikjes (het moet 50 jaar, of langer geleden, één van de meest gegeten vissen zijn geweest) en een hoefijzer. Die bracht me helaas geen geluk.

Met gemiddeld 38 graden in de schaduw is het meer dan bloedheet in de bush. Al gravend en zwetend blijkt elk target wat ik tegenkom rubbish of groundnoise te zijn. Grondgeluid wordt door de detector opgemerkt, omdat het een stukje grond is waar veel van een bepaald soort mineralen in voorkomt. Na 2 slagen met de pick op de grond verdwijnt het geluid en gaat de zoektocht naar goud verder. 

Tussen 12 en half 3 is het té heet voor gold prospecting. Vandaag was het om 13.00 uur, net na de lunch, 41 graden in de schaduw en dat terwijl het hier al een maand herfst is. Maar het voelt alsof zomer en niet winter op komst is. Geen wolkje aan de lucht en geen briesje te bekennen. Geen ultiem goudzoek-weer, maar toch ga ik rond 3 uur/ half 4 nog even op pad. Je weet maar nooit, nog genoeg plekken te ontdekken.

Maar wederom geen glansend goudklompje te vinden. Toch moet ik bekennen dat ik het, ondanks dat ik geen goud meer heb gevonden, nog steeds leuk vind om te doen. Elk target is een eventuele gouden graafactie waard. Omdat je meestal niet weet wat je uit de rode aarde gaat halen, blijft het leuk. Alleen stukken waar je 2 uur lang geen signaal krijgt zijn een beetje saai. Dan ga je dagdromen en dat is funest, want je moet bewust en alert naar de Minelab-tonen blijven luisteren. De kleinste toonverandering kan garant staan voor een dikke nugget. Ik ben vast al over een 2-ouncer heengelopen, zonder dat ik daar erg in had.

Ik analyseer de feiten. Ondanks dat ik het goudzoeken an sich (de signalen, de geografie van het landschap, de instellingen van de Minelab) steeds beter onder de knie begin te krijgen, resulteert dit niet in meer gouden vondsten. Nu is het niet zo dat ik nog meer móet vinden, ik heb immers mijn doelstelling al gehaald, maar het zou natuurlijk wel leuk zijn. Ik heb niet elke maand de kans om even wat goud te gaan zoeken. Het enige wat ik kan bedenken dat echt verschil uitmaakt ten opzichte van de eerste dagen is de snelheid waarmee ik de Minelab boven de grond laat zwaaien. In het begin ging ik namelijk nogal langzaam, maar 6 á 7 uur goudzoeken per dag maakt je wat sneller in deze beweging. Je wilt natuurlijk een zo groot mogelijk deel van de grond hebben gedetecteerd. Maar misschien is sneller niet altijd beter. Wellicht hoor ik door de snelheid sommige signalen wel niet goed. Volgens de ervaren goudzoekers (het is enorm handig om die in de buurt te hebben voor vragen en/of tips) zou het niet veel uit moeten maken. Eentje vertelde me dat hij weleens een maand geen klompje was tegengekomen, kan zo maar gebeuren.

Het zal wel met de ying en yang te maken hebben, met het evenwicht, of misschien staan de sterren niet meer goed (er zijn er immers immens veel als je ’s nachts in de donkere bush naar boven kijkt). Na zoveel geluk is iemand anders aan de beurt en daar kan ik op zich wel mee leven, Gelukkig zijn er incentives genoeg. Gister kwam een vrouw me een 19-grammer van solid gold laten zien. Die had ze 3 meter links bij een target van mij gevonden. Ik had een stukje draadstaal en zij mooie goudklomp.

En dat is ook goudzoeken. Je denkt een plek te hebben gehad en je bent er van overtuigd dat er geen goud in de grond zit, maar je kan nooit overal met de gouddector zijn geweest. Het is als een A4-tje met een fineliner inkleuren, het duurt eeuwig voordat je alles hebt gehad. Enige kennis is natuurlijk wel geboden als je goud gaat zoeken, maar 99% van gold digging is gewoon puur geluk. Daarom zou vrijwel iedereen een goeie goudklomp kunnen vinden, mits je een beetje geduld hebt natuurlijk.

Groet,

The Gold Digger