Dat de mens tot grootse prestaties in staat is bleek deze week nog weer eens uit een documentaire op National Geographic Channel (NGC). In een uur durende aflevering uit de serie Megafactories, waarvoor men enkele weken in de supermoderne BMW fabriek in South Carolina in de VS had gefilmd, werd het productieproces van o.a. de BMW X3 en X5, combinaties van SUV en sportwagen getoond.
In een haast oneindig ballet van lopende banden, robots en mensen als het om voelen en andere complexe zaken ging, werden vele honderden onderdelen gelast, behandeld, geverfd en samengevoegd. Het was een prachtig schouwspel waarbij alles op elkaar was afgestemd. De fabriekshallen, de productiestraten, de just in time aanlevering van de onderdelen, en last but not least de enorme informatiestromen om uiteindelijk precies dié auto te leveren die de klant heeft besteld. Alles tegen elkaar afgezet bleken er uiteindelijk wel 50.000 combinaties mogelijk wat type auto, kleur, inrichting en accessoires betrof.
Autofabriek als metafoor
Het ontwerp en de bouw van de fabriek, het ontwikkelen en opzetten van een dergelijke productiestraat kan wel meer dan een miljard dollar kosten. Het uiteindelijke resultaat toont echter aan dat wij mensen tot grote en grootse prestaties in staat zijn. In de praktijk zien we echter dat we op vele gebieden nog ontzettend achter lopen, enorme hoeveelheden grondstoffen verkwisten. Dat politieke en economische macht en belangen, vele ontwikkelingen tegengaan, afremmen of juist stimuleren. Dat we nog geen superzuinige auto’s hebben, niet voor relatief weinig geld huizen kunnen bouwen, voedsel gebruiken om bio-ethanol te produceren, heeft niets met een gebrek aan technisch en organisatorisch kunnen te maken maar alles met niét of juist wél willen.
Achteruitgang
Het is politiek gezien, stil in Nederland. Heel zachtjes worden allerlei maatregelen werkelijkheid. Op mijn verjaardag was de verhoging van de assurantiebelasting van 9,7 naar 21% een hot gespreksitem. Opstal, inboedel- en casco-autoverzekering vormen samen een behoorlijk pakket. De verhoging slaat er flink in en wordt gezien als een soort straf voor gewone mensen omdat de bankbonzen en de politici hun werk niet goed hebben gedaan.Praktisch gezien lijkt het ook stil, terwijl er toch vele ontwikkelingen zijn. Nogal wat woningbouwcoöperaties verkopen in hoog tempo vrijkomende huurhuizen, waardoor het huurwoningbestand drastisch terug loopt. Ouderen die in een feitelijk te grote huurwoning zitten, verhuizen niet meer naar een seniorenwoning omdat deze er of niet meer is, of veel te duur is geworden in vergelijk met de woning waarin men nu woont.
De koopwoningmarkt zit en blijft op slot. In mijn woonplaats ging afgelopen week een bouwmarkt failliet en ook de ZZPers komen meer en meer zonder werk te zitten, niet meer wetende hoe men verder moet.
Aangedraaide duimschroeven
Ook de middeleeuwse duimschroef, maar dan in virtuele vorm, blijkt de laatste tijd steeds vaker uit de kast te worden gehaald. Werknemers die nu nog een baan hebben leven veelal vanuit het motto “Blijf zitten waar je zit en verroer je niet”. Praktisch gezien komt het echter steeds vaker voor dat de baas het personeel bij elkaar roept, vertelt dat het moeilijk gaat en dat daarom aan ieder wordt gevraagd om een aantal vakantiedagen in te leveren of het bijvoorbeeld met vijf% minder loon te gaan doen. Uiteraard op vrijwillige basis. Als je echter niet meedoet dan breng je misschien het hele bedrijf wel in gevaar, of moeten er een aantal mensen worden ontslagen. Uiteraard biedt het vrijwillig inleveren van loon of vakantiedagen geen enkele garantie dat niet het alsnog mis gaat.
Nederland zonder dynamiek
De werkloosheid loopt op. In de gezondheids- ouderen en gehandicaptenzorg vinden er nog steeds enorme verkwisting plaats. Net als in Griekenland kennen wij een bureaucratie en een regelgewrocht die elke dynamiek onmogelijk maken. Feitelijk gezien zijn we verstard, staan de kranten vol met allerlei prietpraat, zijn Prorail, de NS, de Arriva’s en soortgenoten als Syntus en Veolia niet meer in staat om voor goed en vooral betrouwbaar vervoer te zorgen en loopt de frikandellen eetwedstrijd in Dokkum niet goed af.
Laten we hopen dat het snel voorjaar wordt, dat groene blaadjes, sneeuwklokjes en narcissen ons verblijden, dat we echt wakker worden, met zijn allen de schouders er onder zetten op weg naar een nieuw en vooral zinvol zijn.
Groei maakt meer kapot dan je lief is. Is ‘groei’ nodig Ben? Ik denk van niet. Steeds meer willen met steeds meer mensen geeft steeds meer (grotere) problemen.
Voor de ‘succesvolle’ 0,1% van deze aardkloot is het leuk dat er SUV’s worden gemaakt, nog leuker is het dat de FED via achterdeurconstructies de eurozone ondersteunt en als tegenprestatie een Duitse fabriek in de VS mag verwelkomen t.b.v. de werkgelegenheid. Alsof we nog niet genoeg werk hebben geexporteerd, maar afijn, je moet iets over hebben voor de euro en haar insolvabele fundament.
Eindige grondstoffen verkwisten om de 0,1% zich de koning van de file te laten voelen is een vorm van groei. Op papier.
Laat die X5 nou door Top Gear helemaal de grond te werden ingeboord 😉 Een veel te veel verbruikende ‘kijk mij nou’ auto die niets bakt van off road rijden.
Nee, maar even zonder dollen. Ben, ik begrijp wat je bedoelt, dat zo’n fabriek ook wel weer een meesterwerkje is van de mens.
Klein beetje goed nieuws van de menselijke prestaties:
BMW werkt oa aan een prototype hybride auto. Nee, geen brandstof/elektrisch combinatie maar een brandstof/’stoommotor’ combinatie (!) De hitte van de verbrandingsmotor wordt gebruikt om een ‘stoommotor’ te voeden. (stoom/water in een gesloten circuit) Zij zeggen dat er een brandstof verbruik van 1:49 mogelijk zou kunnen zijn, en er meer vermogen en een beter koppel zou zijn. By the way, een ‘stoommotor’ levert zo vreselijk veel koppel (+/- 945 NM) dat je een versnellingsbak buiten beschouwing kan laten. Kortom, een ‘stoommotor’ sleurt je auto ook gewoon in (bijv. de 5e versnelling) ook nog wel voor het stoplicht weg.
Gisteren of een paar dagen geleden, zag ik ergens dat plastic-achtig materiaal gemaakt kan worden van zetmeel en… dat biologisch afbreekbaar zou zijn. Wel iets duurder dan plastic van olie maar het viel te overzien. Tuinders (en dat zijn grootverbruikers) zijn bereid om mee te werken om deze plastic potten voor gewassen en planten te gaan gebruiken.
Belasting op een (al dan niet verplichte) verzekering… Pfff… hoe KUN je het bedenken. Op dit moment weet ik even niet of je ook belasting betaalt op je zorgpremie maar als dat zo is…
Werkende mensen, ik zie het om me heen. Mijn ene zus dacht 2 jaar geleden, vanuit haar veilige wereldje en een vaste baan (en een man met een goede baan), dat je in deze tijden ‘eventjes’ je baan kan opzeggen een jaartje sabbatical kan houden en dan weer kan gaan beginnen. Een andere zus heeft haar baan (nog) wel, weet dat er in de toekomst ontslagen gaan vallen en voelt die genoemde ‘duimschroef’ maar al te goed. Mijn eigen ‘zekerheden’ (vaste baan, onbepaalde tijd) zijn in 2009 al weggesnoeid.
Nog even over die BMW fabriek in de VS. Nou snap ik wel dat grote bedrijven internationaal gaan, maar toch. Die fabriek staat wel in een land waar de goedverdieners minder belasting betalen dan de grote massa, dit om het voor bedrijven interessant te maken om zich daar te gaan vestigen. Wat ik wil zeggen, die fabriek staat niet in Duitsland. Maar goed, eigenlijk heb ik hier toch een non issue omdat deze fabriek toch vol staat met robots en computers, dus die Duitsers hadden misschien toch wel naar een baantje kunnen ‘fluiten’.
Mooie voorbeelden van ons menselijke potentieel. Stel je voor dat we nog veel meer in petto hebben. Stel je voor dat we een maatschappij zouden hebben waarin ontwikkeling en ontplooiing van het menselijk potentieel voorop zou staan i.p.v. de noodzaak om te overleven, uitbuiting/verdoving/beroving/uitputting van de massa/aarde en excessieve verrijking van enkelen.
Wat denken jullie van de geschetste mogelijkheden op deze site?:
http://www.thevenusproject.com/