Omdat het de laatste tijd in Europa alleen maar gaat over de schuldvraag, de failliete Grieken, luie Italianen en de liquiditeitscrisis, laten wij u hier via een grafiek het echte probleem van de eurocrisis zien. Doordat de ECB miljarden aan landen en banken blijft geven, wordt destructief gedrag in de periferie alleen maar aangemoedigd en wordt het echte probleem, de richting van geld, alleen maar erger gemaakt.
Onderstaande grafiek laat de betalingsbalans zien in de eurolanden en maakt meteen duidelijk waarom Duitsland gebaat is bij een zwakke Euro. Het weerhoudt zijn valuta ervan om in waarde te stijgen, waardoor andere landen nu in de problemen komen. Ook op de wereldmarkt heeft een zwakke valuta enorme voordelen voor onze Oosterburen die nu beter kunnen concurreren met China en de VS.
Het idee van een monetaire unie met een gezamenlijke munt werkte prima tot ongeveer 5 jaar geleden. Toen werd de schuldenburg voor de meeste landen in Zuid-Europa te hoog. Nu het vertrouwen in sommige landen is opgezegd en private herfinancieringsbronnen, inclusief de markt voor interbancaire kredieten, niet meer toegankelijk zijn voor sommige landen, moeten nationale centrale banken via het TARGET2 systeem dit probleem oplossen. Via dit systeem circuleert liquiditeit door de eurozone en komen grensoverschrijdende transacties tussen nationale centrale banken tot stand. Liquiditeit ontstaat in verschillende landen door herfinancieringsactiviteiten tussen nationale banken en handelsbanken. De ECB staat in het midden tussen al deze transacties en is dus een soort ‘clearinghouse’ voor al die financiële transacties.
Nu landen hun betalingstekort moeten funden via het TARGET2 systeem lopen centrale banken direct gevaar. Het probleem is de afgelopen jaren zo uit de hand gelopen dat de huidige verschillen niet meer houdbaar zijn. Zelfs Jens Weidmann, president van de Bundesbank, gaf laatst in een ingezonden stuk in het FD aan dat de risico’s binnen dit eurosysteem steeds groter worden. De oplossing zou dan ook liggen om hun betalingsoverschot te besteden in de periferie waardoor verschillen normaliseren. Dit lijkt echter niet te gaan gebeuren als we kijken naar de huidige geldstromen en zo kan het dus voorkomen dat Duitsland straks biljoenen euro’s te vorderen heeft bij nationale centrale banken. Zolang politieke leiders deze impopulaire teksten niet zullen uitspreken zal de sleutel voor de crisis onderin de la blijven liggen.
