PayPal, de wereldwijde betaalprovider, trekt zijn steun terug eerder toegezegd aan Facebooks cryptomunt libra. De digitale munt werd in de zomer van dit jaar aangekondigd voor 2020. Bedoeling naar verluid is ’to bank the unbanked’. Toegang geven tot dezelfde faciliteiten als een bank, aan diegenen die nooit een bankrekening kunnen openen dus. ‘Reinvent money. Transform the global economy. So people everywhere can live better lives’ is het motto. Maar het project krijgt meer een meer afkeuring, van tal van landen met de Verenigde Staten, Frankrijk en Duitsland als grootste tegenstanders. Met het vertrek van PayPal uit het consortium rond libra lijkt het kind al dood verklaard nog voor het geboren is. (Toch heeft de libra organisatie haar weerwoord al klaar…)
Welk priveleven?
Het vertrouwen van officiële zijde in Facebook, vanwege wetgevers allerhande, is al langer zoek. Het bedrijf wordt niet meer vertrouwd in hoe het met privégegevens van gebruikers omgaat. Het doorverkopen van data aan adverteerders bijvoorbeeld, wat nochtans ontzettend veel en vaak gebeurt in de handel. En die 2,7 miljard Facebookgebruikers zitten er dan nog niet of nauwelijks mee. Die vragen zich meest af waar iedereen zich zo druk om maakt hoor. Zijn ze, we, het al zo lang gewoon gebruikt of ‘misbruikt’ te worden op allerhande manieren? Hé, het zijn wel zij, de gebruikers van deze en andere sociale media, die vrijwillig vaak de meest intieme en private informatie prijsgeven hoor?!
De onschuld zelve
En zijn die wetgevers dan werkelijk zo begaan met de bescherming van ons privéleven? Laat ons niet lachen, en laat ons niet naïef wezen. De administratie van de meeste landen kan het geen mallemoer schelen wat er met onze data en gegevens gebeurt hoor. (Ze gebruikt ze zelf!) Dit soort overheden speelt al zo lang de vermoorde onschuld, maar bespiedt ons met camera’s altijd en overal. (’t Is voor onze bescherming hoor…) Neust in ons persoonlijke leven of we geen 5 euro te weinig hebben aangegeven aan de belastingdienst. Of we niet ergens een uur hebben bijgeklust ‘in het zwart’. Legt in het algemeen de zwaarste financiële lasten op de lichtste schouders. Toch?! De wetgevers, de wetmakers, in regeringen en parlementen hier en overal? Spelletjes zitten ze te spelen, gamen, en plein public, tijdens hun werkuren! (De vele hardwerkenden onder hen niet te na gesproken, we mogen niet veralgemenen natuurlijk.)
Hoed u!
Maar dat via Facebook ook de Amerikaanse verkiezingen van 2016 zouden beïnvloed zijn, dàt steekt de wetgever. Dat een privébedrijf (hoewel beursgenoteerd) wel eens machtiger kan worden dan de Amerikaanse (of andere) overheid, dàt speelt. Dat de libra wel eens potentieel de dollar van het wereldtoneel kan wegvegen, dàt jaagt schrik aan. Omdat Facebook ongenegen is tal van overheden inzage te geven in de privégegevens en postings van haar leden, dàt wringt. Jaja, is allemaal ‘voor ons bestwil’ hoor. Onze ‘bescherming’. Oohooh, wat moeten wij toch allemaal dringend beschermd worden? Tegen Facebook? Tegen een nieuwe digitale munt? Of…eerder tegen die overheid zelf?! Hoed u voor overheden, hun instanties en al hun wettelijke vertakkingen die meanderen doorheen ons leven. De overheid heeft het niét goed met u voor!!
Nog meer zorgen
Herinneren we ons of voor wie het gemist heeft hier herhaald, wat er in juni van 2019 gebeurde. Want er woedt wat in sociale medialand, onderhuids maar af en toe komt er toch zo een en ander naar boven. Véél zelfs. Zo vragen we ons oprecht af of Mark Zuckerberg nog wel vredig de slaap vindt elke nacht. Een Australische rechter besliste dat mediabedrijven verantwoordelijk zijn voor wat er zoals op sociale mediaplatformen gepost wordt. Dus ook voor al dan niet lasterlijke, foutieve, aanstootgevende postings. ‘This would mean media companies could be sued for defamation instead of the people or websites that publish Facebook comments themselves.’ Dus ook hiervoor is Zuckerberg verantwoordelijk?! En dan hebben we het nog niet over de Amerikaanse en Europese wetgeving die alle media op het hele internet filters opleggen, weldra en in de praktijk!
Schadevergoeding
Die eist ene Laura Loomer, en niet weinig ook. Zij is begin 2019 van Instagram geweerd, volgens haar onterecht. (Net als een aantal andere persoonlijkheden.) Plus ook van Facebook. Daarom eist ze maar liefst 3 miljard dollar van het sociale mediabedrijf. Naar verluid is wat Loomer verkondigt ‘gevaarlijk’, ’te rechts’, en dat kan natuurlijk niet. Strookt niet met ’the policies’ van het bedrijf. Volgens…wie eigenlijk? Valt wat deze internetpersonaliteiten verspreiden onder ’terrorisme’, ‘gevaarlijk’, ‘haatboodschappen’? En moet Facebook dat dat bepalen? Verwijderen? Van wie? Van de overheid, de wet? De publieke opinie? Dit onderwerp van ‘laster’; al deze en andersoortige zorgen, daar moet Mark wel mee dealen, toch?
Eiland
In zijn plaats kochten we een eiland in de Stille Zuidzee, met nadruk op ‘Stille’. Om daar met je gezin een vredevol, ongestoord, zorgeloos, gelukkig leventje te gaan leiden. Weg van de orkaan van kritiek waar hij en zijn bedrijf ondertussen in terecht gekomen zijn. Kritiek om alles en nog wat. Niet? Sir Richard Branson deed het, of heeft toch zo’n eiland? Maar toch, hij bezoekt het ook maar af en toe, daar in de Maagdeneilanden. Verhuurt er zelfs delen van om nog meer geld te verdienen. En is meest in zijn kantoren wereldwijd te vinden, om zijn business te runnen. Met vast en zeker ook zijn problemen, die van Virgin. Ondernemers, en dan zeker topondernemers, het is toch een bijzonder specimen van de mensheid…
Meest rechtvaardigst is dat iedereen in staat moet zijn om ermee te kunnen werken anders is het crimineel geld, die cryptomunten!