De bazooka van Draghi en de zijnen heeft ons diep in het nederige hart geraakt, waarom al dat geweld? Misschien is het allemaal goedbedoeld maar we kunnen ons niet ontdoen van het idee dat er ‘iets’ mist in het verhaal. Zoals altijd gaat het om kleine dingen, bijna ongeloofwaardig maar toch waar. Misschien valt het weinigen op maar wat de ECB doet, is niets anders dan wat biflatie als potentie herbergt. Het is hetzelfde maar totaal verschillend. Hoezo?
Pro memorie
We horen het iedereen – op een of andere manier – wel zeggen, laat ons het eenvoudig houden. De bazooka van Draghi is daar een perfect voorbeeld van, maar misschien bekijken we dat te negatief of te oppervlakkig. Wat zou er gebeuren als we een klein stapje verder gaan? Met de kracht van een bazooka kan je wel een deur openen natuurlijk, het brengt ons linea recta naar het idee van een ‘voorwaardelijke lotto’. Voor wie het liever wat moeilijker maakt, dit is hetzelfde als een Quantitative Easening For People (QEFP).
Wat eenvoud vermag
Draghi zegt niets anders dan dat we de ‘hemelpoort‘ openen, de drukpersen op volle toeren. Traditioneel worden dergelijke maatregelen ingebed in een haast onmetelijke complexiteit waardoor de gewone man vaak afgeschrikt wordt. Herleid daarentegen alles tot z’n essentie en we komen uit bij een eenvoud die we misschien niet voor mogelijk houden. Kortom, die bazooka van Draghi mist z’n doel duidelijk niet, metaforisch gezien blaast hij heel het monetaire systeem van de wereldkaart. Er zijn meer dan genoeg argumenten om deze stelling te staven maar misschien zien we dat niet op dezelfde manier, dit is een kwestie van aandacht.
Klepel
Geloof niets zomaar, waar hangt nu de klepel in dit verhaal? Volgens de besluitvormingstheorie van Herbert Simon worden beslissingen genomen in functie van een overeengekomen doelstelling. In het kort, als het onze doelstelling is om zoveel mogelijk geld te vergaren dan komt ‘sociaal duurzaam’ onderaan de prioriteitenlijst te staan. Als we daarentegen ‘sociaal duurzaam’ voorop stellen dan verandert heel ons verhaal, net zoals die bazooka een heel andere connotatie kan krijgen. Politiek zegt het zo vaak, het is een kwestie van perceptie. Het is natuurlijk makkelijk praten, iets moeilijker blijkt om een perceptieverschuiving ook door te voeren. Het is als boeken schrijven over de teloorgang van Het Regenwoud, het blijft kreunen tot de laatste tak in boekvorm verschenen is. Zie je wel!!!
Alertheid
Het zit in de staart, waar gaat het nu om? Draghi heeft het over het stimuleren van de economie, niets mis mee gezien het sociale drama dat zich onder onze wereldneus afspeelt. Echter, waar we – tenzij klakkeloos gemist – niets over horen is een oplossing voor de schulden als erfenis van het verleden. Op Biflatie.nl lezen we daarentegen verschillende opties om hieraan tegemoet te komen, van complex naar eenvoudig. Misschien heeft Draghi daar nog niet op die manier over nagedacht maar uiteindelijk gebruiken we dezelfde bazooka. Finaal niets nieuws onder de zon, het betekent wel een wereld van verschil. En vandaar, het is hetzelfde maar totaal verschillend.
Groei= krediet. Waar de markt het laat afweten gaan overheden krediet aan. En waar overheden de gevarengrens naderen, gaan centrale banken printen om te trachten verdere groei te forceren, althans, men vergroot de geldhoeveelheid zodat openstaande schulden kunnen worden betaald en/of doorgerold. Exponentiele groei. Heheh… Alsof je ome Henk viagrapillen geeft, net nadat ‘ie de hele straat heeft uitgewoond. Met een beetje mazzel beleven we nu peak oil en worden de ‘wereldleiders’ gedwongen hun vulgaire ambities naast zich neer te leggen.
Vroeger was krediet noodzakelijk om bv een productiebedrijf te starten. Het kapital werd geinvesteerd. Met de omzet van dat bedrijf werd werkgelegenheid geschept, belastingen betaald , welvaart (goederen) en duurzaamheid was de uitkomst. Heden staat krediet voor consumeren, ofwel opeten…….we gaan lenen om tijdelijk weer te kunnen leven. Ambtenaren, Uitkeringen en rente op groeiende staatschulden kunnen weer betaald worden (zolang!). Banken kunnen weer gered worden (van de bankruns!…..Tja, die is in Griekenland gaande, vooral verzwijgen) Geen enkele investering wordt met het geld gemaakt, geen nieuwe fabrieken, geen innovaties, niets, alleen tijd winnen, overleven! Nee, alleen maar leven van dag tot dag en de volgende generatie met mega schulden opzadelen….wat een fijne toekomst gaat onze jeugd tegemoed. Laat de geldpers maar draaien, lang leven de toekomst. Nooit meer werken voor je inkomen, wat een uitvinding. Geef alle Grieken ook maar een puntje van de taart, het gaat maar om een lullige 240 Miljard, dat kan ook nog wel even worden getoverd uit de hoge hoed van Draghi.
Wat er niet gezegd wordt, is nog een heel ander verhaal maar spreken weinig mensen over omdat er niets over gezegd wordt. Er wordt alvast een verschil gemaakt tussen de valorisatie van de technologische revolutie en dat wat men ons tracht wijs te maken. Het is bijna zeggen dat we alle boeken gaan verbranden en doen alsof we van niets weten.
Al de geldcreaties uit lucht zonder echte economische groei,is een onderdeel van het maatschappelijk/financieel proces waar wij naar toe groeien. Deze creaties zijn juist nodig om tot een ander systeem te komen. Het betekent eigenlijk,dat het geld een steeds minder belangrijke functie krijgt in onze samenleving en vervangen zal worden door iets anders of beter. Zeg maar 150 jaar geleden was een paard een kostbaar bezit,tegenwoordig worden ze hier alleen nog voor de sport/vrije tijd gebruikt. Alles waar blijvend te veel van is of komt verliest zijn waarde.
Om het voorgaande met een Natuurkundig voorbeeld te verduidelijken,als je in een gezond lichaam maar ongelimiteerd eten blijft stouwen zonder het te verbranden,dan zal dit lichaam uiteindelijk ten onder gaan aan de gevolgen hiervan. Als een Nucleaire installatie niet volgens natuurlijke wetten gebruikt en beheert wordt,zijn de gevolgen niet te overzien. Een mens is behoorlijk hardleers om te leren van van dreigende gevaren en fouten in het verleden.
Zo kan je dat zien Bertus, met ‘hardleers’ kan je een verband leggen met de werking van de menselijke psyche die door ons onderwijs vorm gekregen heeft en zoiets kan ‘vastroesten’ opdat geen andere manier van denken meer toegelaten wordt. Vaak geheel onbewust hervallen we in steeds dezelfde denkpatronen, zelfs kant en klare oplossingen worden dan vrijwel letterlijk ‘buitenspel’ gezet. Op die manier kom je steeds tot hetzelfde en het onderwijs blijft ook hetzelfde, de problemen idem tot de bom telkens barst. Vervolgens start het opnieuw zonder iets fundamenteel te veranderen. Al deze informatie is echter wel beschikbaar, er wordt enkel niets mee gedaan waardoor ‘psychische blindheid’ z’n geboorte kent, logischerwijs.
Hoi Werner, Onderwijs in rekenen,taal en vaardigheden hebben nut,de rest is allemaal overbodig en hersenspoeling. Elk die een ander napraat is zich niet zelfbewust. Elk mens heeft van nature zijn eigen specifieke eigenschappen. Ik weet het,iedereen moet tegenwoordig ook een I-kloon hebben om er bij te horen. De elektronica wordt steeds slimmer en de gebruikende mens wordt steeds dommer en onwetender.
Beste Bertus, mooie samenvatting mag deze zijn, past mi perfect bij wat je schrijft … In het moderne leven onderdrukken we het kind meestal, want kinderlijkheid is een belediging voor het soort ego dat we bewonderen. We geven de voorkeur aan de welopgevoede, beheerste, aangepaste en nogal uniforme mens die heeft geleerd dat hij moet passen in de doelstellingen van onze maatschappij, die grotendeels vorm hebben gekregen door ons geloof in het Kapitalisme. We definiëren rijpheid in die termen en steunen een opvoedingssysteem dat die filosofie schraagt. Ons gebrek aan wellevendheid is grotendeels te wijten aan het onderdrukte kind dat ingaat tegen de harde eisen die door de maatschappij aan hem worden gesteld. Mensen zijn boos en gedeprimeerd om het vreugdeloze leven dat ze gedwongen worden te leiden en luchten hun frustratie door verwerpelijke manieren van asociaal gedrag, als waren ze kinderen die niet hebben geleerd wat het is om sociaal te zijn. Onze huidige maatschappelijk ‘donkere nacht’ is deels te wijten aan de onderdrukking van het kind in ons. (bron)