Trump supporters, ook op Biflatie (bestaan ze eigenlijk ergens nog?), zullen me nu toch gelijk moeten geven. Met mijn frequente en heel vroege waarschuwingen dat Donald een clown was, maar wel een geváárlijke clown! Want wat General Mark Milley, chairman of the Joint Chiefs of Staff zopas uitbrengt? Hij belde met zijn Chinese tegenpool ´over concerns then-President Donald Trump could spark a war with China as his potential election loss loomed and in its aftermath, the Washington Post reported on Tuesday.´ Ongezien, ongehoord, toch? Tenminste nog één iemand met gezond verstand die inzag waar het met D.Trumps retoriek naartoe zou gaan? Actie! Duizend bommen en granaten! Kon het hemzelf schelen; een president wordt persoonlijk met zijn familie wel het beste ter wereld beveiligd. The Donald doet het verhaal van de topgeneraal af als verzonnen. Toch voegt Trump er in een veelzeggende reactie aan toe: ´´Maar als het waar is zou hij voor de krijgsraad gedaagd moeten worden´´. ´He said if the story was true Milley should be tried for treason´… 

Een beloofd land

Treason, landverraad. Is dat zoiets als een opgewonden, geagiteerde duizendkoppige mensenmassa oproepen zich naar het Capitool te begeven? En komt D.Trump daar zomaar mee weg trouwens? Het leek wel een volksopstand, een revolutie? Met tal van slachtoffers en gewonden tot gevolg. Anarchie, indirect oproepen tot anarchie, zo mag dit betittteld worden! Volksmenner number one wist exact hoe hij de ontevredenheid, boosheid, frustraties van velen moest aanwenden, kanaliseren. Die grotendeels terechte ontevredenheid is dan wel geluwd ondertussen, maar is daarom nog lang niet verdwenen. Omwille van de lieve vrede (?), intern en internationaal, zullen we maar hopen dat Joe Biden betere beslissingen neemt dan veel van zijn voorgangers. Hoewel, de macht van een president van de Verenigde Staten wordt danig overschat. Ik lees het ondertussen in ´Een beloofd land´ van oud-president Barack Obama. Ben in de helft reeds en het is een open, eerlijk portret, een intieme inkijk in het leven van zo´n machtig man. Machtig…maar tegelijk ook onmachtig. De enorme struggle die wel twee jaar duurt, eens Obama besliste to run. Dagen van 14 en 16 uur werken, en alleen op zondagmiddag een paar uur echt vrij. Ook heel duidelijk wordt al dat wanneer het Congress je tegenwerkt, de Republikeinen specifiek in dit geval, je zeggenschap in de praktijk fors ingeperkt wordt. En dat terwijl de Democraten dan nog de meerderheid in beide kamers hadden. De Amerikaanse nationale politiek, hoe die ingebed is in de samenleving en dit sinds 250 jaar… Als je spreekt van the powers that be? Dit is als een reuzetanker, en om die te wenden in deze of gene richting. volstaat het lang niet er kapitein van te zijn. Nou ja, ik lees nog wat verder…