Je wordt er tureluurs van, wel of niet meedoen met de coronamaatregelen. De ene na de andere hashtag komt voorbij met een oproep om ongehoorzaam te zijn. In deze warrige tijd zijn we met ons allen wel ergens op tegen. We zijn een land van rebellen maar dan in woorden. Zonder daden. We roepen en schelden tegenwoordig van alles via de sociale media, facebook en twitter. We zijn ineens allemaal rappers. We gedragen ons als woordkunstenaars in onze appgroepen en op facebook en kletsen honderduit.
Kiezen tussen OP1 of Jinek
Ook ons nationale omroepbestel wil niet achter blijven. Elke avond moet je kiezen tussen OP1 of Jinek. Iedere avond weer andere gasten die het nodige willen zeggen over corona. Meestal dezelfde virologen en deskundige medicijnmannen en -vrouwen die zich inmiddels flink ingenesteld hebben in het pluche van de studio’s. Ze worden er bewust neer gezet om op die manier te laten zien dat er maar een handjevol echte virologen zijn en niet 17 miljoen betweters.
Tweede golf
Hoe dan ook, corona heeft de samenleving compleet in z’n greep. De wereld staat op z’n kop door een pandemie. Letterlijk en figuurlijk. De angst regeert en heeft het brein van beleidsmakers aangetast. Geschrokken proberen politici te redden wat er te redden valt. Alleen is het verrekte lastig om keuzes te maken. Ga je voor de gezondheid van de burgers die je gekozen hebben om je knappe kop en je mooie schoentjes? Of ga je voor het redden van de economie en dus voor eigen gewin. Het is een kwestie van centen. Niets meer en niets minder. En de gezondheid van het volk dan? Uiteraard is die belangrijker dan geld. Wat doe je met geld als je zelf niets meer kunt. Oké, weggeven. Gebeurt automatisch als je overlijdt. Gaat dan naar de kids en als je die niet hebt wel naar de Staat der Nederlanden. Maar even weer terug naar onze politici. Ooit gekozen om ons gelukkig te maken met hun ambitieuze verkiezingsprogramma’s. Nu gooit een pandemie roet in het eten, of beter gezegd een virus in je longen. Kabinet en Tweede Kamer ruziën over de coronamaatregelen en lopen zwaar achter de feiten aan. Ooit was regeren vooruit zien. Nu zit politiek Den Haag te hakketakken over hoe het anders had gemoeten. Mooi makkelijk maar inmiddels worden we verrast door de tweede coronagolf die vroeger komt dan verwacht. Had het kabinet ook niet bedacht.
Regeren is vooruit zien, maar lastig
Dat is wat ik bedoel. De regering loopt achter de feiten aan en is vergeten om vooruit te zien, te regeren dus. Den Haag staat schaakmat. Er is gestrooid met miljarden naar ondernemers en naar de KLM. Voor behoud van werkgelegenheid. Een loffelijk streven. Veel geld, heel veel geld wordt er zomaar tevoorschijn getoverd om de economie te redden. Miljardentekorten op de begroting is geen punt. Geld lenen kost niets roept onze Wopke. Mooi makkelijk. Dat is dus wat er gebeurt, de regering kiest de makkelijkste weg, de weg van het gratis geld. Strooien met miljarden. Verder vooruit zien naar vaccins, beschermingsmiddelen, testcapaciteit en geneesmiddelen schijnt nogal lastig te zijn. Daar is wat studie en slim handelen voor nodig. De concurrentie en andere landen voor zijn en zorgen dat ziekenhuizen overcapaciteit bezitten voor noodsituaties. Er is bepaald niet slim gehandeld door een land dat economische groei wil genereren met in- en uitvoer, dienstverlening, en met het zwarte geld van grote zakenbanken. Dat levert mooie boetes op. De drugslaboratoria die zwart geld laten witwassen bij de bank waren belangrijker dan de laboratoria voor de testkits. Onze beleidsmakers hebben zitten slapen. Regeren is vooruit zien, maar lastig.
Ik doe niet meer mee
Ik denk dat ik mij aansluit bij al die influencers, rappers en demonstranten die niet meer mee doen. Ik wil er ook niet meer bij horen. Weet alleen niet meer bij wie, wat en waar. Raak helemaal de weg kwijt in een land waar iedereen een mening heeft. Waar iedereen het recht van vrije meningsuiting verkracht. Waar iedereen die een beetje kan rijmen zonder te dichten zich een woordkunstenaar noemt. Waarom hoor ik dat clublied van Feijenoord niet meer? “Geen woorden, maar daden.” O ja, zingen mag ook al niet meer in het stadion en zelfs niet in de kerk. Ons wordt de mond gesnoerd, althans zo voelt dat. Gelukkig hebben we de sociale media nog. Nou, dat hebben we geweten. Facebook en Twitter lopen over van de hashtags. Het zal wel eens heel druk kunnen worden op de sociale media als er een tweede lockdown wordt afgekondigd. Daar gaan we naar toe als alle regio’s straks oranje en rood kleuren. Ik doe niet meer mee.
Waar schuilt het echte gevaar?
Ik wacht nog heel even als straks ook de meute wakker wordt. Als straks het geruzie begint over de economische schade en iedereen in politiek Den Haag over elkaar heen rolt op zoek naar de schuldigen. Als het geld op raakt in de Schatkist en de complottheorieën over vaccins en Bill Gates de alternatieve media overspoelen. Als niemand meer weet waar we aan toe zijn. Was het wel Corona of was het de paniek in de media die oversloeg naar de politiek en zich vervolgens als een virus verspreidde over de bevolking. Ja, dan weet ik het ook niet meer. Daarom doe ik niet meer mee met die hysterie. De frustraties van zelfbenoemde virologen die allemaal denken dat we worden bedrogen. Het is een keihard feit dat we worden afgeleid. Het virus is niet het grootste gevaar, de banken zijn de gevoelige snaar. Wie de boodschap op deze manier verpakt is de echte woordkunstenaar.
GW
