Ik vind van wel (maar ja, wie ben ik…?) Mijn vriend en collega Tom Lassing vindt van niet. Hij heeft vast gelijk. Bewijs is een kapitale boerderij, 35 huisjes in de VS, een financiële vinger in allerlei soorten pap, en een fijn leventje van nog maar een uurtje of wat werken per dag. Terwijl ik wel 7/7 zit te zwoegen in het zweet mijns aanziens… Toch: voor 90 procent van de beleggers is het wel één en al emotie hoor. (Kijk maar eens hoe de Bitcoin Fear & Greed Index wilde bewegingen maakt. Of de VIX Index, voor aandelenbeleggers.)´t Zijn allemaal meest ook verliezers, toegegeven. Hoe zit dat met u, beste lezer? Misschien toch eens luisteren hoe mijn favoriete Nederlander, medelander dat doet:
Jouw manier van beleggen zegt veel over je persoonlijkheid. Een optimist zal aandelen kopen en een pessimist zal shortposities innemen. Koop ik voor de lange termijn of de korte termijn? Koop ik winnaars of verliezers? Doe ik aan fundamentele en/of technische analyse? Of vertrouw ik op mijn buikgevoel? Hoe ga ik om met verliezen? Verlies ik mijn verstand bij euforie. Vind ik mezelf geniaal bij winst en dom bij verlies? In het Engels heet de studie hierover “Behavioral Finance” https://www.investopedia.com/terms/b/behavioralfinance.asp Stel je altijd de vraag waarom je iets doet. Schrijf de reden op en oordeel dan later of het een goede reden was. Zo kom je tot een heel leerproces. Wie het goed aan boord legt kan op zijn 50ste verjaardag stoppen met werken, zelfs als hij met niets is moeten beginnen.
De nieuwe Schmull is aangekomen https://schmulladdertjeonderhetgras.blogspot.com/