Italië plaatst Europa voor onaangename feiten

Adriana Cerretelli, Presseurop.eu | De Italianen hebben duidelijk nee gezegd tegen Mario Monti en de zeggenschap van Angela Merkel. Hierdoor wordt het voor de bondskanselier moeilijk om de eurocrisis te ‘bevriezen’ tot september, als de Duitse verkiezingen achter de rug zijn. Paradoxaal genoeg moet daarom juist nu de Europese integratie versneld worden. Angela Merkel heeft er alles aan gedaan om haar weg naar de verkiezingen van september vrij te maken van het gevaar van nieuwe instabiliteitsschokken in Europa. In Italië had ze alles ingezet op Mario Monti. Ze ging echter niet verder dan de vele woorden van lof, om te voorkomen dat er opnieuw een boemerangeffect zou optreden, zoals vorig jaar in Frankrijk door haar expliciete steun aan Nicolas Sarkozy.

Vervolgens heeft ze de betrekkingen met zijn opvolger, François Hollande, enigszins hersteld. En om de rust op de financiële markten te bewaren is ze zover gegaan dat ze afzag van sancties voor Frankrijk vanwege het niet naleven van de begrotingsdiscipline. Via een brief van de Europese Commissie stemde ze in met een nieuwe, flexibele houding ten aanzien van de toepassing van de regels. Zoals in feite al is gebeurd met Griekenland, Portugal en Spanje.

Italië plaatst Europa voor onaangename feiten

De strategie van de kanselier heeft niet gewerkt. Het Italiaanse verkiezingsresultaat heeft de wond van de instabiliteit, binnen en buiten de landsgrenzen, weer opengereten. Zoals te voorzien was zijn de markten weer overgegaan tot de aanval. Europa beeft en hoopt, om de schade te beperken, op een bewindvoering over ons land, de eeuwige terugkeer tot de rangen van de speciale toezichtsgevallen, de jure en niet alleen de facto.

Samen met Griekenland & co.

Met zijn electorale zenuwinzinking overschrijdt Italië de nationale dimensie van de ontevredenheid om het immer ontwijkende Europa voor een aantal onaangename feiten te plaatsen: bewust onopgeloste problemen die, zoals te zien is, nu echt nijpend worden. En deze dreigen de euro wederom te teisteren, niet zozeer door de nieuwe uitbarsting van de Italiaanse kwestie, als wel omdat Italië, de derde economie van de club, alle problemen van de euro die tot nu toe halfslachtig werden opgelapt of vakkundig onder het tapijt werden geveegd, open en bloot legt. Lees hier verder.