John Mauldin: Economie tussen optimisme en pessimisme

Je hebt optimisten, zij die alles altijd door een roze bril bekijken en je hebt de natuurlijke tegenhangers: de pessimisten, waaronder een aantal eeuwige doemdenkers. De gulden middenweg is meestal de weg die gezocht dient te worden en die wordt in de ideale wereld vertegenwoordigd door de realisten. Wie zijn vandaag de dag deze realisten? Wie kan in deze een palmares voorleggen van een verleden van economische voorspellingen die correct waren?

John Mauldin

Wij hebben er alvast één gevonden, zo’n witte merel, het is John Mauldin. Een korte samenvatting van Mauldineconomics.com : “John Mauldin is the President of Millennium Wave Advisors, LLC which is an investment advisory firm registered with multiple states. John is also President and a registered principal of Millennium Wave Securities, LLC, a FINRA and SIPC registered broker dealer.. Previously, he was chief executive officer of the American Bureau of Economic Research. Mauldin is one of the founders of Adopting Children Together, the largest adoption support group in Texas. He is currently on the board of directors of the International Reconciliation Coalition and has served on the executive committee of the Republican Party of Texas. John currently lives in Dallas and is the proud father of seven children, five of whom are adopted”.

Endgame

De Amerikaanse schrijver is nog meest bekend van economische bestsellers zoals Endgame, “The definitive book on economic recessions”, uit 2011.  Kort over de inhoud:

“Greece isn’t the only country drowning in debt. The Debt Supercycle—when the easily managed, decades-long growth of debt results in a massive sovereign debt and credit crisis—is affecting developed countries around the world, including the United States. For these countries, there are only two options, and neither is good—restructure the debt or reduce it through austerity measures. Endgame details the Debt Supercycle and the sovereign debt crisis, and shows that, while there are no good choices, the worst choice would be to ignore the deleveraging resulting from the credit crisis. The book:

• Reveals why the world economy is in for an extended period of sluggish growth, high unemployment, and volatile markets punctuated by persistent recessions
• Reviews global markets, trends in population, government policies, and currencies

Around the world, countries are faced with difficult choices. Endgame provides a framework for making those choices”. 

The Muddle Trough Economy

Elke week kijken meer dan een miljoen lezers reikhalzend uit naar “Thoughts from the frontline”; een gratis nieuwsbrief over economie, beleggen, financiën – informatie, richtlijnen en voorspellingen.  Door de jaren heen blijkt de auteur het vaak bij het rechte eind te hebben… Reeds in 2002 kwam Mauldin met de term The Muddle Through Economy.  Hij omschreef daarmee wat hij voorzag voor – toen – de toekomst: de Amerikaanse economie, maar eigenlijk de hele westerse wereld, zou maar wat aanmodderen. Niet al te best, niet al te slecht. Gemiddeld dus. Geen grote bloei, geen grote crisis, maar iets precies daar tussenin. Een minieme groei in de praktijk die slechts weinigen echt voordeel zou bieden – en dat is precies wat we vandaag kunnen constateren, meer dan 10 jaar nadat Mauldin met deze term op de proppen kwam.

Jobless recovery

Op Businessinsider.com schreef hij toentertijd: zolang we geen verbeterende werkgelegenheid kunnen creëren op een of andere manier, zolang er géén reëel en geen duurzaam economisch herstel kan plaatsvinden. En dat is precies wat we sinds die rake woorden uit 2002 moeten constateren.  Teveel werklozen, te weinig écht werk. Want twee deeltijdse jobs uitoefenen – als je al zo “gelukkig” bent die te vinden – en dan nog niet financieel rondkomen?  Dat is bepaald niet de voedingsbodem voor een bloeiende economie die het voornamelijk moet hebben van de koopkracht van de consument.

Driving with no spare

Nog een typerende, rake, realistische term of omschrijving van John Mauldin is de volgende uit 2010 : Driving with no spare.  We rijden nog, allemaal tezamen in een grote bus, maar er is géén reserveband voorzien.  Het minste dat er verkeerd gaat? We hebben géén back-up, geen hulp te verwachten, er bestaat nu zelfs geen zelfredzaamheid meer…