Krediet, bailouts, reddingsoperaties en repo’s tot in de oneindigheid…NOT!/Blame it on Corona

…en de economie floreerde nog lang en gelukkig… Not! Dat gebeurt nog louter in sprookjes natuurlijk. Maar de Fed, de ECB en noem maar op welke centrale bank in de wereld heeft dankzij het Coronavirus wel een prachtig excuus. Eigenlijk kwam het als manna uit de hemel vallen en getuigend van een perfecte timing. Talloze bedrijven en sectoren in moeilijkheden voorheen, komt dit ook uitstekend uit. Ondergetekende voorziet dat al de lijken in de kast, al de financiële rotzooi, het mismanagement en niet halen van onmogelijke winstprognoses nu onder één noemer worden geschoven. “’t Is de schuld van Corona, u begrijpt?” Die bedrijven, sectoren hebben hun excuus gevonden, en de centrale banken nemen dit volgaarne aan. De één weet dat de ander wéét…en omgekeerd. Ze hebben elkaar ook broodnodig. De één geeft en de ander neemt, ontvangt. En dat kan in principe nog oneindig lang blijven duren. Is het ooit anders geweest?

Vroeger was het…anders

Ja! Sinds wanneer zijn de bedrijven, sectoren; is de economie tot een kreupele patiënt verworden die aan een permanent infuus hangt. Op een staander naast hem. Die geacht wordt zo het wereldrecord te breken op de duizend meter horden lopen? Verschillende factoren zijn de oorzaak en ze zorgden, zorgen alle voor de perfecte storm:

• bedrijven kunnen niet meer failliet gaan, mogen niet meer failliet gaan. En zeker niet wanneer het banken betreft! (Banken zijn ook bedrijven.) Dat werd in de VS en verspreidend over de hele wereld zo beslist, in 2008. De Kredietcrisis brak uit doordat banken (daar zijn ze weer) teveel risico genomen hadden. Hyptheken verpakt hadden in obligaties, en verkocht aan de rest van de wereld. Dat ging goed tot die hypotheken niet meer afgelost werden. Burgers, would be huiseigenaars hadden zich overleveraged, teveel in de schulden gestoken. Het risico bestond dat de bankensector onderuit zou gaan, en dat werd niet toegestaan. Door wie? Door de Federald Reserve. Vergeten we niet dat de Fed, opgericht in 1913, en een verzameling privé bankiers is. Niets meer, niets minder…
• het risico werd uit ondernemen gehaald, genomen. Laat dat ‘onder’ van ‘ondernemen’ vallen en wat krijg je: ‘nemen’. Sindsdien kon je als bank maar ook als grote onderneming niet, nooit meer fout zitten. Nam je risico en het liep goed af, zoveel te beter. Liep het overwacht toch slecht af…nou dan liep het toch goed af want je werd gered door de Fed. Zo’n situatie zet aan tot nog meer risico’s nemen. Uitbreiden op krediet bijvoorbeeld, terwijl je reeds tot over de oren in de schulden zit. Dus zo gebeurde. Hebzucht, greed, was weer oké. ‘Greed is good’:

Hoog houden (de schijn)

Ook: ten allen tijd moesten (moeten) de aandelenbeurzen hoog gehouden worden. Hoge aandelenkoersen waren (zijn) immers een teken van succes. Dat alles economisch en financieel hunky dory is. (Kijk naar wat in buurland België beslist is in maart 2020: aandelen mogen voorlopig niet meer geshort worden!) Maar de winsten van bedrijven, sectoren waren (zijn) op zich niet meer voldoende om zulke hoge koersen te verantwoorden. Daarom moest er meer krediet komen. Daar zorgde de Fed dus voor. Maar evengoed de ECB, de Bank of Japan, de Chinese centrale bank,… Noem ze maar op, the usual suspects. Burgers zaten (zitten) nog op gigantische kapitalen. Domme lieden, die spaarders; snappen ook niks van economie en…ondernemen. Dood geld in de ogen van politieke bestuurders en bedrijfsleiders. Dus werd de rente naar zowat nul gemanoeuvreerd. Tot negatief zelfs waar maar mogelijk. Zo kon (kan) het beursfeestje tot in het oneindige gerekt worden. In theorie toch. Maar dat was, is dan buiten de Wet van Murphy gerekend.

Dura lex, sed lex

Als er iéts verkeerd kan lopen, dan zàl dat ook gebeuren. Vroeg of laat. En daar kwam dan als een deus ex machina het Coronavirus. Onverwacht, ongedacht. Maar zo goed uitkomend, in feite, zo goed bekeken, achteraf gezien (hoewel het virus nog lang niet uitgewoed is.) Zo’n perfecte timing eigenlijk, dat er dadelijk complottheorieën de ronde deden. Dit virus is met opzet ‘losgelaten’, door de CIA (verwijt het de CIA, alles wat misloopt; altijd geschoten, altijd raak…of toch niet?) Zodat de Fed en zijn internationale medecompanen QE tot in het oneindige kunnen doorvoeren. ‘Alles’ kan voortaan onder de noemer ‘blame it on the Boogie…pardon: Corona’ worden geschoven. De financiële rotzooi, het wanbeheer, de te hoge risico’s, te grote schulden, het niet halen van onmogelijke winstcijfers. Met het Coronavirus werd het perfecte excuus gevonden.

Lang en gelukkig

Het was hoogdringend ook. En het bracht een noviteit mee, een waar trouvaille! Voorheen ongehoord, nooit bestaand, zelfs niet in de wildste dromen van bedrijfsleiders, politieke bestuurders en centrale banken. (Nochtans: die kùnnen dromen hoor, en is ondernemen niet ook dromen?!) Namelijk: gewoon de maskers laten vallen. Alle franjes weglaten. Cut the crap. We géven de burgers eenvoudig geld. Zo, cash in het handje. Want die burgers (de verstandigsten onder hen toch) die bléven maar sparen. Geld wegpotten. Op rekeningen laten slapen. Zelfs wanneer we ze straften daarvoor, met negatieve renten! Maar dit geld, dit versgedrukte, bij verzonnen, kunstmatige fiatgeld? Dat moéten ze wel uitgeven. En kijk: zo moeten we het zelf niet doen! Makkelijk zat? En het wordt alles nog geslikt ook. Dat Coronavirus? Het perfecte excuus; als uit de hemel komt het vallen. Het is zo perfect? Was het niet toevallig uitgebroken, dan hadden we het zelf niet beter kunnen verzinnen. En ze spendeerden…pardon: leefden, nog lang en gelukkig…

Spannende tijden

…NOT! Want ook dit gaat mislopen. Ook dit is gedoemd tot falen. Een economie en een financieel monetair stelstel die volledig kunstmatig recht gehouden worden, zijn niet levensvatbaar. Niet op de langere termijn. En zeker niet voor ‘eeuwig’. Dus er zal opnieuw ‘iets’ gebeuren. Een andere deus ex machina. Iets onverwachts dat e.e.a. weer op losse schroeven zet. Wat het precies zal worden? Joost mag het weten. Misschien wordt het einde van de globalisering, dat wangedrocht, wel ingeluid. Pikken de burgers de leugens en het bedrog niet langer. Misschien komt er wel een (wereld)revolutie. Want, mind you, de maatschappelijk onvrede, à la Gele Hesjes en Honkongse mini opstandjes, is niet geluwd. Is niet plots van tafel geveegd. Is misschien nu wel net nog aangewakkerd. Eens het woord of de term ‘Coronavirus’ naar het verleden wordt verwezen? Let maar eens op hoe de onvrede die nu even in de luwte ligt, nu voorlopig sluimert? Straks weer op het voorplan treedt. Misschien wel heviger dan ooit. De toekomst zal het zoals altijd uitwijzen. Misschien komt er wel één Grote Reset. Wie weet? Het zijn spannende tijden. Kijk: wordt dit misschien het begin van een massale bankrun? Die de dingen in motion zet? Misschien begint die Grote Reset wel…NU?