Wat wij op Biflatie al lang wisten is nu ook tot de officiële instanties, waaronder het CBS doorgedrongen. De krimp van de economie is veel groter dan ooit gedacht. Alle zogenaamd optimistische geluiden als: ‘Het gaat weer beter, de zon is zichtbaar” en meer van dat soort onzingeluiden blijken pure misleiding of wensdenken te zijn geweest. Daar waar de Nederlanders, tot nu toe, niet bereid zijn geweest om de straat op te gaan hebben ze wel een groot slot op hun portemonnee gezet als blijk van wantrouwen en somberheid. En… we zijn nog niets eens de ronde ingegaan van de zes miljard of meer aan lastenverhogingen en bezuinigen die ons binnenkort staan te wachten.
Lasten nog verder omhoog
Onze regering, maar verder ook alle andere politici, weten zich geen raad. Ze kunnen zich niet losmaken van de manier van denken en doen van de laatste vijftig jaar. Economische groei blijft het ei van Columbus en de ultieme oplossingsrichting. De uitgaven blijven echter nog elke dag stijgen en wij burgers, het volk, zien de bui al lang hangen. Diep in ons binnenste weten en voelen wij dat we aan het eind zijn gekomen van een naoorlogs groeitijdperk. Als we verder willen dan is er een omwenteling nodig, een compleet nieuwe aanpak, die in alles verschilt van wat nu is. Doorgaan op de oude weg. Lasten verhogen en doorschuiven maakt alles alleen nog maar erger.
De belastingopbrengsten worden steeds minder
Elke politicus, maar ook vele technocraten rekenen zich simpel rijk. Ze gaan er vanuit dat als je de belastingen en of de accijnzen verhoogt de opbrengsten simpel meer worden. De cafébazen weten maar al te goed dat het zo niet werkt. Toen zij hun drankjes steeds duurder maakten kregen ze veel lagere bezoekersaantallen. Degene die nog wel kwamen kochten minder consumpties, omdat ze zich vooraf al flink hadden ingedronken met goedkopere biertjes en andere drankjes uit de supermarkt. Nu er weer flinke accijnsverhogingen staan aan te komen, gaan vele slijterijen en cafés het niet meer redden, met als gevolg faillissementen en minder inkomsten voor de regering in plaats van meer. Zeker in mijn omgeving, dicht bij de Duitse grens, zal het shoppen bij de buren weer flink toenemen.
Met kracht en dwang optreden
Er moet met kracht en boetes worden opgetreden tegen Nederlanders die de maandelijkse ziektekostenpremie en/of de bijdrage eigen risico, van nu 350 euro per persoon, niet meer kunnen of willen betalen. Met beide soorten betalingen zijn we er nog niet eens omdat de tandarts, vele medicijnen en andere hulpmiddelen inmiddels helemaal of bijna- helemaal niet meer vergoed worden. Ook wat betreft het ziektekostenverzekerings- en zorgkostenplan zijn we vastgelopen. De oude aanpak en weg werkt niet meer. Doorgaan zoals nu maakt dat nog meer mensen niet kunnen of willen betalen.
Stoere verhalen over min zes miljard en niet meer
Overal in Europa blijken de vooruitzichten veel slechter dan eerder gedacht of bekendgemaakt. Als in ons land het verschil tussen de inkomsten en uitgaven nog sneller gaat oplopen dan is er geen redden meer aan, zeker nu de rente voor de leningen weer aan het stijgen is. Ook al het gepraat om de spaarders aan te gaan slaan bij de banken waar het mis is, maakt het er allemaal niet rustiger op. De kapitaalvlucht gaat in een razend tempo toenemen en de economie wordt compleet onvoorspelbaar. Ten slotte die min zes miljard. Het begrotingstekort flink laten oplopen gaat niets oplossen. Het bij min zes miljard extra houden gaat eigenlijk ook niet. Rutte en nu ook Samson roepen vertwijfeld dat we moeten spenderen en consumeren. Samson wil ons zelf verleiden tot!.. Het is net zo iets als, geniet, lach, koop nog een hapje en een drankje terwijl je met hoge snelheid richting de enorme waterval gaat.
