Net als dit al vele keren op Biflatie.nl aan de orde is geweest, werd in het programma Tegenlicht het ongenoegen van de Nederlanders geschetst, afgesloten met de vraag waar de opstand blijft. Waar is de revolutie? Waar zijn de demonstraties? Waar wordt onze politici de wacht aangezegd en duidelijk gemaakt dat wij Nederlanders het anders willen? Het antwoord op al deze vragen is al een hele tijd duidelijk. Door een samenspel van individualisme, gevoelde machteloosheid, ongeïnteresseerdheid en het persoonlijk en/of in gezinsverband druk, druk, druk, zijn, leven we van moment naar moment en van dag tot dag. Voor we er bij stilstaan is ons leven voorbij, zijn minuten, dagen en jaren verdwenen als sneeuw onder een felle zon in april.

Duidelijk is dat we niet echt meer leven. We zijn als zombies geworden. Gestrest en onzeker in en wereld die steeds onvoorspelbaarder wordt. Werk, inkomen, wonen, gezondheidszorg, waarden en normen, AOW en pensioenen, opleidingen en stageplekken. Niets is meer zeker. Alleen de rijken worden rijker. Zij dansen om het vuur. De zakken tot uitpuilen gevuld met dikke stapels bankbiljetten.
Extremiteiten
In tegenstelling tot wat de regering als ei van Columbus heeft gebracht blijken ouderen boven hun vijftigste levensjaar nauwelijks nog werk te kunnen vinden. Het aantal mensen met schulden groeit enorm en de bedragen worden per persoon steeds hoger. Afbetalen is voor de meesten absoluut onmogelijk. Bij 10.000 euro schuld ben je al gauw vijf jaar aan het afbetalen als je zo’n 200 euro per maand (netto) zou kunnen ophoesten. Dit terwijl de mensen die zich vorig jaar hebben aangemeld voor schuldhulp, gemiddeld meer dan 37.000 euro in het rood stonden. De onderklasse groeit en de middenklasse verarmt. Naast voedselbanken voor mensen zijn nu ook de voedselbanken voor dieren in opkomst. Honde- en kattenvoer kost in de huidige tijd als goud, terwijl het belang van zulke huisdieren juist toeneemt. Strelen, knuffelen, warmte en vreugde als tegenhanger voor de eenzaamheid en de kou van de huidige tijd.
De rijken in India en het karma
In de programmaserie Arm & Rijk laat Jan Leyers de kijkers op prachtige en ingetogen wijze zien hoe het er in andere landen aan toe gaat. China, Cuba, India en meer. Ook in deze landen worden de rijken steeds rijker. In een aflevering over India was het verschil tussen de dikke volgevreten en superrijke Indiërs en de magere armen wel heel erg zichtbaar. Een bruiloftsfeestje dat drie en een half miljoen euro mocht kosten. Pracht en praal. Ook rationeel was het plaatje helemaal rond. De alsmaar toenemende rijkdom van de rijken was puur een kwestie van karma. De natuurlijke orde van hoe het moet zijn. Schuldgevoel was niet nodig. De armen zouden dit maar al te goed weten en het ook hebben aanvaard. In een volgend leven hadden zij, bij de juiste karma, immers ook een goede kans om het beter te krijgen.
Afhankelijkheid van burgers en regeringen
Hoewel we graag over het vrije westen spreken is er inmiddels van die vrijheid weinig of niets meer over. Nationaal zijn we ingebed in een enorme lappendeken van regels, beleidskaders, beleidsafspraken, wetten en financiële kaders. Internationaal hebben we te maken met Multinationals, netwerken van banken en financiers, met het IMF, de ECB, ratingbureau ’s, verdragen en zeker niet als laatste met de euro en onze eigen Europese Unie. Alles wat vierkant is kan rondgepraat worden en tussen het maken van afspraken en de werkelijke uitvoering kan een wereld van verschil liggen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat vele mensen zich meer dan machteloos voelen. Verdrukt en verstikt. Een speelbal van het ongekende, waarbij de dynamiek van het democratische systeem is verschoven naar een kleine economische- en politieke elite. Stemmen heeft geen effect meer, omdat compleet ondoorzichtig en onvoorspelbaar is wat er, nadat er een vakje rood is gemaakt, gaat gebeuren.
Passie als bron van ongekende krachten
Hartstocht, een grote liefde voor, ongeremd verlangen naar, een gemoedstoestand van gloed, vurigheid, inspiratie. Waarom deze opsomming? Nou, omdat wat mij betreft daarin onze redding zit. Het is de kracht die we voelen als er een kampvuur wordt gestookt, jongeren in de vakantie een huttendorp timmeren. Het is het verlangen om ons terug te trekken in de natuur in een armzalige tent of hut. Het verlangen naar de stilte van meditatie, het overweldigende gevoel dat we kunnen ervaren bij zonsopkomst. Dawn, de dageraad, grootsheid en nietigheid in één, een nieuw begin, steeds weer. Leven anno 2014.
We hebben ons ingebed in het materiële. Meer materie zou ons groter en meer vervuld maken. Het koophuis, de auto, de fantastische keuken of badkamer. De facelift, of die fantastische baan. 24 uur per dag bezig, en met een mooi titel behangen. Directeur, chief, CEO, CIO, CFO, Commander in charge. Het kan niet op.
Echte natuurlijke passie is wat een zucht uit doet groeien tot een storm. Passie vereent. Passie brengt balans, is tevreden met dat wat goed is, neemt niet meer dan nodig. Passie is de natuur en het natuurlijke en het is ook het handvat voor ieder van ons, om elke seconde, minuut, uur, dag en verder, te doen wat goed is. Over honderd jaar zullen er nog maar weinig mensen over zijn van degene die nu geboren worden. Het universum echter draait zijn hand niet om voor miljoenen jaren. Bergen komen een gaan. Rivieren ontstaan, verleggen steeds weer hun bedding om na lange tijd ook weer te verdwijnen.
Wat te doen?
Wie het grote in beschouwing neemt die zal zich zeker onmachtig voelen. Persoonlijk zijn er echter wel vele keuze te maken. We kunnen onszelf en onze kinderen weer rust gunnen. We kunnen stil staan bij leven en sterven. We kunnen kiezen of we kijken luisteren naar het dagelijkse nieuws, dat ons voortdurend en wereldwijd confronteert met rampen, misdadigheid en hebzucht. We kunnen kiezen wat we eten. Kant en klaar of zelf toebereid. We kunnen kiezen of we onze kinderen of ons zelf nog langer willen labelen met ADHD, PDD-NOS, ODD, ASS en nog zo heel veer meer. We kunnen stoppen met kruiwagens vol Ritalin. We kunnen kiezen hoe we willen leven. Puur individueel of in nauwe interactie.
Zonder materiële hulpmiddelen kunnen we niet leven. In een overvloed van gadgets en hebbedingetjes kunnen we uiteindelijk ook niet leven. Ook ik heb mij er meer dan schuldig aangemaakt, zeker terugkijkend, nu de kringloop voor de zoveelste keer aan huis komt om heel veel van wat vroeger zo belangrijk leek, op te halen.
Verbeter de wereld en begin bij jezelf is het statement dat we meer dan nodig hebben en dat ons veel ruimte biedt om uiteindelijk tot echte veranderingen te kunnen komen. Nederland weer simpel, tolerant en solidair, eerlijk, duidelijk en rechtvaardig. Nederland met een grote verantwoording en zelfstandigheid voor elke Nederlander. Nederland met kansen voor ieder, met rechten én plichten. Nederland, waar de mensen uit hun diepe coma ontwaken, zich uitrekken in de morgenzon en vol van passie leven en werken, bouwen en genieten.


