In Duitsland wordt er momenteel een hevige tweestrijd uitgevochten tussen twee groepen economen. Tegen of voor één gezamenlijke Europese Bankenunie. Wie zich probeert te verdiepen in de gehanteerde standpunten en argumenten die komt al snel in een mistige schimmenwereld terecht die Europa heet. Een wereld waar niets is wat het lijkt te zijn. Waar overeenkomsten eeuwig flexibel blijken qua uitleg en interpretatie.
Wat is het geval?
Zeker in het Europa van de laatste tien jaar spelen de regeringsleiders en de eurocommissarissen een hoofdrol. Op basis van, meestal primair in het Engels gestelde, voorstellen worden er kaders vastgesteld. Omdat het niet voor niets kaders genoemd worden is er bij een ja of nee absoluut niet duidelijk waar men uiteindelijk voor of tegen heeft gestemd. Deze constatering kan goed worden getoetst door de uitkomsten van verschillende persconferenties naast elkaar te leggen. Regeringsleider A zegt dit. B vindt dat, C spreekt van vooruitgang en D voelt zich een echte overwinnaar. Ieder vindt wel wat van zijn of haar gading.
Uitwerking
Pas als, na meestal langere tijd, een voorstel is uitgewerkt wordt er wat duidelijker wat een en ander inhoudt. Maar… ook dan nog, blijkt er een compleet andere interpretatie aan te kunnen worden ontleend. Recent nog rond de vraag of Nederland nu wel of niet een veto uit zou kunnen spreken over het beschikbaar stellen van extra gelden in noodgevallen.
Terug naar Duitsland en de Bankenunie
Na de treurige terugkomst van Kanzler Merkel van de laatste Euro-top, had een belangrijk deel van de Duitsers het idee dat hun portemonnee nu omgekeerd zou gaan worden ten voordele van de zuidelijke landen. Een bankenunie, vergemeenschappelijking van de schulden, een gezamenlijk depositostelsel, resolutiefondsen, bankenbelasting en wat nog meer zou als donderwolk boven Duitsland komen te hangen.
Economenoproep
Een groep van 172 strijdbare professoren onder aanvoering van IFO chef (Institut für Wirtschaftsforschung) Hans-Werner Sinn, riep in een open brief de Duitse burgers en politici op om Stop te roepen tegen een bankenunie, in het bijzonder de vergemeenschappelijking van schulden. Heel concreet gaf men aan dat de beslissingen, waartoe Merkel gedwongen werd, gewoon fout waren. Oef dat doet pijn. De Duitse regering in het bijzonder Premier Merkel en Minister van Financiën Schäuble waren dan ook niet blij met de open brief en de oproep. De groep rond Sinn werd nationalisme en kortzichtigheid verweten. De barricaden werden opgesteld en bondgenoten opgetrommeld.
Een nieuwe groep van 15
Weerwoord op het gedoe van de 172 deskundigen werd geboden door een groep van 15. Vijftien is natuurlijk lang niet zo veel als 172 daarom spreekt men ook van hoogkaratige deskundigen. Een 24 karaat gouden ring is immers meer waard dan 14 karaat. De vijftien “hoogkaratigen” vinden een bankenunie absoluut nodig om te voorkomen dat banken met enorme schulden uiteindelijk de staat belasten en daarmee onderuithalen. Ook zij spreken zich echter duidelijk uit tegen het op één hoop gooien van de schulden.
Beide groepen hebben zich in schrijvens tot het volk en de politici gewend. Daar waar waarschijnlijk 99% van de politici niet weet wat het allemaal echt inhoudt geldt dit zeker voor de gewone burgers. Als begrijpen niet lukt dan blijven de emoties over. Hoe voelt het? Wat roept het op?
Mistig Europa
Wat men uiteindelijk voelt zal samenhangen met de ondoorzichtigheid van het huidige Europa en alles wat daarin in donkere achterkamertjes en in vreemde talen gebeurt. Niets lijkt wat het is. Niets is wat het lijkt. Het is als kauwgum, drijfzand en donkere mistige wouden. Dat is meer dan jammer want we kunnen in de huidige tijd niet zonder Europa. Nee niet de EU van nu, met een leger van bemoeials maar een kader-Europa met een duidelijke rode draad in handel en financiering. Goed uitgewerkte overeenkomsten en persberichten in ieder zijn eigen taal vanaf het begin af aan. Geen Euro-engels want dat bestaat niet en is zeker als het om ingewikkelde dingen gaat voor niemand, zelfs de Britten niet begrijpbaar.
Meer dan tijd dus om een nieuwe koers uit te zetten. Het licht te zoeken en gebruik te gaan maken van de vele talenten die er bij ons –niet politiek bedorven- burgers aanwezig blijken te zijn.
PS. Hoe onduidelijk het allemaal is heeft premier Rajoy van Spanje nog weer eens kunnen merken. Na de laatste Top dacht hij de volgende dag een flinke koffer met geld te kunnen afhalen. Niets bleek minder waar. Het bleef meer dan stil. In vertwijfeling roept Rajoy nu dat hij snel geld nodig heeft, niet kan wachten. Voorzichtig wordt hem nu de vraag in het oor gefluiterd of hij het niet goed begrepen heeft? Er moest toch eerst een bankenunie komen met toezicht. Daarnaast moet er in diverse staten nog van alles gebeuren. En buiten dat, het is nu vakantietijd…..
Rajoy en daarmee Spanje moeten zich nog even een jaartje zelf redden.
Ja Ben, vooral dat laatste was prachtig toen ik het las hahaha. Laat Rajoy maar eens even in zijn eigen soep gaar koken hahaha.
Even een klein schrikmomentje alhier. Ik log net in op de site van de Rabobank (nee, geen phishing-site maar de authentieke site van de Rabobank) en zie tot mijn schrik in het rekeningenoverzicht bij onze 2 spaarrekeningen staan : Tijdelijke storing.
Zit iemand hier ook bij de Rabo? Zoja, zou je ook even willen kijken? Het verbaasd mij namelijk….ik heb dit nog NOOIT gezien!
Dank!
@Gaengphed, ik heb dat ook al eens gehad bij de Rabo 😛 ws niet veel aan de hand, maar zeker weten doe ik t ook niet .
Ik vraag me naar aanleiding van het stuk af hoe Spanje deze rente een jaar vol moet houden….
Het is ook heel raar dat de situatie precies gelijk is als voor de floptop, maar je hoort er nu maar heel weinig over, het is oorverdovend stil.
Ah ok, ik begon toch heel even te twijfelen gezien de bankellende in Engeland (RBS) en in Rusland.
Thanks!
Het is niet voor niets dat een onderzeeër ingedeeld is in kamers met waterdichte afsluitingen die voorkomen dat, als er een lek ontstaat, de hele boot volloopt en zinkt. Al deze supranationale structuren, waaronden ook de “banken- en schuldenunie”, openen de sluitingen tussen de landen, die als kamers van een onderzeeër tegelijkertijd gaan vollopen met onaflosbare schulden. ESM en de rest van de Barroso en van Rompuy “integratie” maatregelen zorgen ervoor dat ALLE Eurozone landen tegelijkertijd failleren. Deze Eurofielen zijn te ver gegaan en moeten uit hun functie gezet worden. Niemand heeft ze gekozen maar ze dwingen wel de 17 Eurozone democratieën naar de hel. Europa is nu juist zwakker door hun dictatoriaal optreden. Hoe meer integratie hoe meer crisis die op ons af komt.
Barroso, van Rompuy: weg met jullie!
@mario8282
De Europese schuldencrisis is per afgelopen vrijdag weer een nieuwe verdiepende fase ingegaan met de officiële verklaring vanuit Finland dat het land geen collectieve verantwoordelijkheid zal dragen voor de schulden, het economisch beleid en risico’s van andere landen.
Finland wil het zinkende europese schip verlaten.