-Ingezonden artikel- In de natuur komt ongebreidelde groei niet voor, behalve bij kanker. Alle organismen kennen een periode van groei, die stopt zodra de volwassenheid is bereikt. Toch zijn alle huidige regeringen gericht op ongebreidelde economische groei, in de overtuiging dat daarmee de armoede in de wereld kan worden opgeheven. Nergens in de Universele Verklaring van Rechten van de Mens wordt echter vermeld, dat ieder mens recht heeft op economische groei. Wel staat er dat ieder mens recht heeft op voedsel, kleding, zorg en een fatsoenlijk onderdak. Waarom is geen enkele regering met deze vorm van globalisering bezig?
Economische groei
De huidige gerichtheid op economisch groei is uiteindelijk fataal voor de maatschappelijke stabiliteit. Door het voortdurend dreigen met banenverlies, wordt iedereen momenteel gedwongen zoveel mogelijk te consumeren en tot zijn 67e jaar te werken, louter en alleen om ten koste van de armen elders in de wereld, de eigen nationale overvloed nog overvloediger te maken. Er is maar één probleem, waar de regeringen van de rijke landen mee bezig zijn. In de overtuiging dat als het regent voor de bazen, het druppelt voor de knechten, moeten banken en grote bedrijven rijker worden dan ze al zijn. Alle heil moet komen van het ondernemerschap en de financiële markten.
De armoede in de wereld
Terwijl de ecologische voetafdruk van de rijke landen daardoor met het jaar stijgt, daalt die van de arme landen. De overheid doet er alles aan om banken en bedrijven rijker te laten worden, terwijl er op onze wereld een miljard mensen honger hebben en er elke week één miljoen mensen naar de stad trekken die zich moeten vestigen in onhygiënische, onveilige, mensonwaardige krottenwijken, waar er momenteel al een miljard wonen. Allemaal mensen die voor een beter leven naar de rijke landen willen emigreren, waardoor de rijke landen een immigratieprobleem hebben. De op economische groei gebaseerde globalisering van de rijke landen blijkt een vorm van kolonialisme. Alle fatale lange-termijn gevolgen van de zelf opgelegde dwang economisch te groeien, worden door onze regering genegeerd, nog het meest door partijen, die het woord “vrijheid” hoog in het vaandel dragen. Door de huidige productie- en consumptiedwang veroorzaken onze rijke overheden zelf de grote problemen, waar de mensheid momenteel en in de toekomst mee te maken heeft, waarvan de eurocrisis er slechts één is.
Gevolgen huidige onrechtvaardige schuldeneconomie
Roofbouw natuur, afname landbouwgrond door verstedelijking en biobrandstoffen, aantasting eco-systemen, ontbossing, uitsterven plant- en diersoorten, afhankelijkheid van olie/gas, uitputting grondstoffen, toenemende verkeers-ongevallen, -stank en -lawaai, fileleed, gebrek aan ontmoetingsplaatsen op straat, spelen van kinderen op straat onmogelijk, het verloren gevoel tot een gemeenschap te behoren, klimaatverandering, zeespiegelstijging, lucht- , grond- en watervervuiling, overbevolking, honger, verhoogde vleesconsumptie, ziektes, obesitas, armoede, energietekort, banken- en schuldencrises, toenemende werkeloosheid, afhankelijkheid van banen en succes, criminaliteit als gevolg van hebzucht, verrommeling van het platteland, verloedering van de kwalitatief goede historische binnensteden, geweld door competitiedrang.
Kernproductie en geluk
Geluk neemt niet meer toe, als de materiële basisbehoeften zijn bevredigd. Het gaat dan conform de rechten van de mens om voldoende voedsel, goede kleding, gepaste medische zorg en een fatsoenlijke woning voor iedereen. Als de rijke landen zich niet langer meer zouden bekommeren om hun economische groei, maar zich uitsluitend zouden richten op de kernproductie van deze vier zaken, zou bij gelijke verdeling onder haar inwoners de absolute armoede in de wereld zijn opgeheven. Om deze kernproductie te garanderen, kunnen ze ofwel na de leerplicht een 5 tot 10 jarige werkplicht invoeren, ofwel deze financieren vanuit belastinggelden, ofwel een combinatie daarvan. In overeenstemming met de economische theorie van Keynes wordt de voornaamste opdracht van de overheid dan het steeds kwalitatiever maken en uitbreiden van dit kernpakket, dat i.v.m. de duurzaamheid zoveel mogelijk lokaal (zonder transport) moet worden geproduceerd. Deze kernproductie is tevens het sociale vangnet. Er zijn geen verzekeringen of fondsen meer nodig voor een pensioen, werkeloosheid of arbeidsongeschiktheid, omdat absolute armoede onmogelijk is geworden.
Pretproductie en succes
Naast de kernproductie via staatsbemoeienis, is het eenieder vrij te produceren en te consumeren, wat hij of zij wil. Zolang deze productie geen schade veroorzaakt, bemoeit de staat zich hier niet mee. Omdat veel mensen hun eigenwaarde en trots halen uit de constatering, dat ze “beter” zijn dan de ander, moet het nastreven van succes mogelijk blijven. Deze succes-afhankelijkheid impliceert wel dat we geconfronteerd zullen blijven met gelukten en mislukten als gevolg van competitie, maar niet langer tussen rijken en armen. In tegenstelling tot de huidige situatie kan niemand meer door de overheid tot overbodige en schadelijke productie en consumptie worden gedwongen door te dreigen met geldgebrek, schuldaflossing, inhouding uitkeringen en werkeloosheid.
De arbeidsplicht tot 67 jaar vervalt, er is geen afhankelijkheid meer van banen. Reclame en innovaties worden niet meer gesubsidieerd of fiscaal bevoordeeld, omdat dit soort ondernemen niet langer een zaak is van de overheid. Eenieder is vrij om te doen wat hij leuk vindt en vraagt daarvoor, wat hem goeddunkt. De door de gewone man gekozen overheid loopt niet langer aan de leiband van banken en grote bedrijven, maar is uitsluitend gericht op het oplossen van de armoede in de wereld. Zonder de gerichtheid op economische groei draait de pretproductie precies hetzelfde als nu. Het is echter niet belangrijk meer, dat we groeien of niet groeien. Op de inkomens uit deze productie wordt gewoon dezelfde belasting geheven, waarmee de andere taken van de overheid, zoals onderwijs, veiligheid, rechtspraak en defensie kunnen worden bekostigd.
Steden van de toekomst
De lokale productie van het kernpakket is het makkelijkst te realiseren in steden, die de kenmerken hebben van piramidesteden of – dorpen (www.piramidestad.nl). Dit zijn zelfredzame, kleinschalige compacte steden met stadslandbouw, die geen fossiele brandstoffen meer gebruiken en waarin wonen, winkelen, werken en ontspannen op loop- of fietsafstand plaatsvinden. Aad Breed
U zegt het al . Kanker regeert ! Alleen de samenleving bestaat uit laffe slapjanussen dus men stemt niet voor genezing! PVV , als u durft .
Een rechtvaardige verdeling van de welvaart kan alleen als we ook een ander iets gunnen en hen ook kansen bieden.
Globaal is er wat van te zeggen, dat de Westerse wereld voldoende welvaart heeft geschapen, daar zal iedereen het over eens zijn. Natuurlijk komen wel misstanden voor, zoals werkloosheid. Dit is inderdaad eenvoudig aan te pakken, door allemaal korter te gaan werken. De maak industrie zit in Azië, hierdoor is minder vraag naar arbeid. De enige arbeid die nog zal toenemen is ouderen zorg.
[b]Helaas is dat eerlijk verdelen van arbeid niet bij de politieke partijen doorgedrongen als de oplossing voor onze problemen[/b]. Sterker nog men gaat liever olie op het vuur gooien. De AOW naar 68 jaar, in welke realiteit leven deze politici. Nu al werk maar 1 op de 3 mensen boven de 60 jaar!
Als iemand van 50 zijn werk verliest komt hij nooit meer aan de bak! Dit geeft het grote verschil tussen de politiek en de praktijk aan.
Er komt dus een steeds groter wordende groep die buitenspel komt te staan en zal moeten worden onderhouden door de steeds kleiner wordende groep werkende.
Dit proces kan bestreden worden door naar een 4 daagse werkweek te gaan of desnoods een 3 daagse werkweek.
Iedereen heeft dan weer werk en geen uitkering meer nodig. Natuurlijk is het welvaartsniveau dan ook lager, maar dat is ook lager als het inkomen verloren gaat aan sociale premies en belastingen. Het voordeel is wel dat men veel gezonder gaat leven en op 60 jarige leeftijd nog makkelijk kan meekomen. Men kan ook in een zwaarder beroep het langer volhouden bij een 3 daagse werkweek. Misschien gaat het dan echt lukken om tot 68 jaar te blijven werken.
Zo heeft elk nadeel ook een voordeel.
Krampachtig en dwangmatig willen groeien en maar meer consumeren leid tot ellende en onrechtvaardigheid.
Eenvoud en nuchterheid zullen leiden tot meer plezier in het leven en een duurzame maatschappij.
[b]Waar blijven de politieke partijen![/b]
@Martin K
Ik denk dat de politici nog denken dat wij nog concurrerend kunnen zijn. In China werken ze zich de pleuris om een iPhone te assembleren, het alternatief is dat je van het gebouw afspringt als je niet productief genoeg bent of te weinig verdient. Zij leven in dictatoriale slavernij en wij in een kapitalistische slavernij. Zij zijn wel productiever. Nou is het voor onze overheid natuurlijk wel heel makkelijk om allerlei onzin belastingen te verzinnen en daarmee ook de lonen op te drijven/hoog te houden maar ja, uiteindelijk prijs je je eigen volk, globaal gezien, uit de markt. We worden te duur.
Ik hoop dat de wereld er ooit uit zal zien zoals beschreven in dit artikel. Rechtvaardiger en duurzamer.
Maar ja, de praktijk hè ..?
Juistem ktm. De aap voorbij. Maar dan goed.
Apart ook dat dankzij onze zorg de mens ook bezig is met zijn eigen ondergang.
Waarom geldt voor de mens ook niet dagene dat in de natuur sinds het bestaan van De Aarde geldt: Survival of the Fittest.
Als je ziet hoeveel er gedaan wordt om ongeboren vrucht gered wordt van een wisse dood door simpel de wet van de natuur, vraag ik mij soms af…waar is men mee bezig.
Uiteraard, ik begrijp heel goed dat wat ik nu zeg tegen het zere been kan zijn van ouders die heel graag kroost wil hebben. Maar als de natuur zegt…het gaat niet…dan niet. En als je ziet hoeveel de zorg/onze staat geld steekt in mensen die geen kinderen kunnen krijgen danwel ongeboren vrucht redden middels medisch ingrijpen…een recept voor de ondergang van de mens.
En ook op latere leeftijd…er wordt vanalles uit de kast getrokken om een mens zo lang mogelijk in leven te houden. Of course…ben je 70 en je bent nog kwiek, altijd gezond geleefd, maar er is kanker geconstateerd, dan kan je stellen: in dit geval is het noodzakelijk om op medische wijze in te grijpen en die persoon te helpen.
Ik kende persoonlijk iemand die altijd stevig dronk, amper bewoog en door zijn overmatig alco-gebruik leverkanker kreeg…ook die persoon kreeg bakken aan medicijnen te slikken, haast continue chemo-kuur terwijl we allemaal wisten….dit is gewoon zonde van alle moeite en geld. De persoon in kwestie wist het zelf ook. Maar ja…de wet hè?
Als we hier nou eens een debat over zouden voeren, tot richtlijnen zouden komen, dan denk ik dat de zorg ten eerste een heel stuk goedkoper zou kunnen zijn, De Aarde minder belast zou worden qua verbruik van grondstoffen.
Het is hard, ik weet het. Maar er zou hier op zijn minst eens naar gekeken moeten worden.
@HansPolderman, mijn stem gaat hoogstwaarschijnlijk (weer) naar pvv. Simpel: bij gebrek aan beter.
Slechte heelmeesters maken stinkende wonden.
Met opperste verbazing lees ik hier opeens over onze economie in relatie met kanker, nadat ik sinds 1981 roepende in de woestijn was als gewezen kankerresearcher na een lezing “Cancer, it’s like economy”.werd in de papierversnipperaar gegooid.
Waarom?
Omdat het riekte naar doemdenken?
Vreemd genoeg doet de mens precies het tegenovergestelde om die verkankering in te dammen.
Zelfs mijn boekje “De luxe van een kankercel te zijn” dat ik naar alle politici stuurde
Jammer dat Aad Breed waarschijnlijk geen weet heeft hoe kanker ontstaat en ik nodig hem gaarne uit om hier iets meer van te vernemen.
Eén van de aspecten van de economische verkankering is de zogenaamde “Vrije markt-economie”.
Gerelateerd aan een gezonde “lichaams-economie” is er geen sprake van vrije energie-verdeling.
Het tegendeel is waar. Het hele systeem is een zogenaamde symbiose waarin de energie naar behoefte voor het hele systeem wordt gereguleerd.
Maar net zo als in onze economische wereld dicteert de kankercel hoe die verdeling plaatsvindt.
En daar gaat het mis en groeit de kankercel uit ten koste van de rest om daarna als geheel dood te gaan.
Nu zijn we in de terminale fase van die economische kanker en wetend hoe die terminale fase eruit ziet in onze lichaams-economie, zal het waarschijnlijk niet veel anders gaan.
Mocht U en Aad Bree hierover meer willen weten, dan kan ik slechts zeggen dat hij bij mij welkom is voor een interview.
Nodig is het niet, want “alles weten maakt niet gelukkig” en daar zijn we immers naar op zoek?
Sorry, zag een foutje in de tekst over het boekje “De luxe van een kankercel te zijn” dat door politici in de papierversnipperaar werd gegooid.
Hoop dat de rest van het verhaal duidelijk is.