Nash-evenwicht, stratego?

Vandaag leven we in staat van oorlog, de berichtgeving laat niets aan het toeval en zowat iedereen uit z’n ongenoegen. We kunnen ons de vraag stellen hoe dat komt en belangrijker, is er nog hoop op een goede afloop? Sommigen maken van economie iets hopeloos complex, het schrikt mensen af waardoor we de speelbal worden van diegenen die zeggen er wel iets van te kennen. Worden we simpelweg belazerd of weten we niet beter? Uiteindelijk is het antwoord eenvoudig, het is quasi letterlijk een spelletje stratego en dan weet je nooit wanneer de volgende bom ontploft. Het zogeheten Nash-evenwicht verwijst hiernaar, ter kennisdeling en dialoog.

Stratego

Een Nash-evenwicht gaat uit van een spel, waarin iedere speler een strategie heeft. Die strategie geeft precies aan wat een speler in de verschillende fases van een spel doet. Een strategie kan zowel een pure strategie als een gemengde strategie zijn. De verzameling van strategieën van alle spelers die meedoen aan een bepaald spel noemt men een strategieprofiel. In de speltheorie is een Nash-evenwicht een strategieprofiel waarbij het voor geen enkele speler voordelig is daarvan af te wijken, als de andere spelers dat ook niet doen. Het Nash-evenwichtsconcept is een begrip dat vooral toepassing vindt in de economie.

Realiteit

Wat we in realiteit zien gebeuren is niets anders dan wat hierboven beschreven staat. Wat traditionele media doet is hier verslag van maken en hierop reageren we, ieder op zijn/haar manier. Maar ook wij hebben een mening of voorkeur, dit alles samen is waar we elke dag mee geconfronteerd worden. Het beleid heeft natuurlijk veel meer invloed op het totaal dan wijzelf. We kunnen zelf scenario’s en strategieën bedenken maar we delven het onderspit als dat niet gedragen wordt door de massa. Onze toekomst hangt dus af van het beleid waar we wel/niet vertrouwen in stellen, gezien het gedeelde ongenoegen blijkt dat vertrouwen er overwegend niet te zijn. Het strategospel van de groten der aarde gaat rustig verder, we mogen onze mening geven maar dat is geenszins bevredigend. Wat nu?

Doelstelling

Veel lezers stellen zich angstvallig de vraag; ‘waar gaan we naartoe?’ Dit is meer dan terecht, het is een zeer cruciale en volledig afhankelijk van de maatschappelijke doelstelling. Deze doelstelling bepaalt onze keuze en strategie om dat doel te realiseren. Politiek – beleid in algemene zin – heeft ook een doelstelling, als we deze niet delen dan hebben we een zwaarwichtig probleem. Als we een optelsom maken van alle reacties dan blijkt dat we inderdaad met dat probleem zitten, in het andere geval zouden we lukraak maar wat woorden neerpennen zonder waarde. Vraag stelt zich welke doelstelling we dan wel hebben, het simpelweg niet eens zijn met het beleid zegt veel maar niet alles. Dit kunnen we oneindig herhalen en dan spelen we in de kaart van de vijand. Kortom, we zijn stuk voor stuk spelers in hetzelfde strategospel, zo eenvoudig is het. We laten ons ringeloren of ook niet.

Biflatie

Met biflatie bieden we een alternatief, vooralsnog voor velen ongekende materie maar dat kan snel veranderen. Het geeft ons in ieder geval heel andere opties dan wat politiek ons vandaag vertelt, met biflatie streven we naar het herstel van onze economie. In een ideaal scenario wordt dit ook opgepikt door traditionele partijen opdat strijd getransformeerd wordt naar oprechte samenwerking. Hamvraag stelt zich of we dit waarschijnlijk achten en in hoeverre we hier zelf toe bereid zijn. Aan plannen, initiatieven en ideeën ontbreekt het werkelijk niet. Stratego en derhalve economie komt dus met doelstellingen en strategieën, in welke wereld willen we morgen wakker worden?