Op onze dagelijkse ronde doorheen een heel divers medialandschap, komen we een bericht tegen dat in het oog springt. ‘4 Redenen waarom Nederland nog weinig interesse heeft in cryptocurrency’. Dat gaat u aan, dat gaat ons aller aan. Dus daar moeten we meer over weten. Is dat wel zo, klopt dit beste lezer? Houdt u niet zo van digitale munten, tokens, bitcoin? En gesteld dàt; wat kan daarvan dan de oorzaak wel zijn?
Cryptobezit in percentage per land
Mea culpa?
We zoeken als er iets loos is altijd eerst bij onszelf. Of we daar zelf mogelijk (mee) de oorzaak van zijn. Schrijven we er niet duidelijk genoeg over. Niet interessant genoeg misschien. Of niet voldoende. Misschien ook bljft u met vragen achter. Als dat zo zou zijn, meld het ons gerust. Dan proberen we het in ’t vervolg beter of anders te doen. Of is het de Nederlandse nuchterheid die parten speelt? Die toch nog een zekere argwaan veroorzaakt. Laat het ons vooral weten, dank! Maar volgens Cryptoclan.nl bestaan er vier andere redenen voor. Waarom de Nederlander weinig of minder geïnteresseerd is in cryptocurrencies, blockchain et al. Dan heel wat andere volkeren (Japan staat in deze wel nummer één in de wereld qua kennis en interesse.) Die zijn dan:
- ‘Onwetendheid’. Er wordt te weinig informatie gegeven en er wordt te weinig naar gezocht. Ook laat het onderzoek te wensen over
- ‘Risico’s. De eventuele risico’s die aan de digitale activa vastzitten, is een andere reden voor mensen om niet te investeren. Zo zouden de koersen te beweeglijk zijn en worden deze koersen onderworpen aan vele interne en externe invloeden. Ook is het gebrek aan toezicht voor velen een risico. Hierdoor is men terughoudender en/of kritischer en worden vastgoed en aandelenmarkt vooralsnog als minder risicovol ervaren. Alhoewel dit door de coronacrisis zeker kan gaan veranderen.’
- Economische beweegredenen’. Er zou te weinig reden zijn om op zoek te gaan naar ‘alternatieve’ beleggingen. Nederlanders zouden nog steeds vertrouwen hebben in de eigen, papieren munt. (Deze gegevens komen van een ING rapport van 2018, een slecht jaar voor digitale munten. Ondertussen is er wel wat veranderd zou je kunnen zeggen…) Verder sparen we nog altijd (te) veel en (te) graag. Hoewel een 0,1 procent op jaarbasis niks lijkt om over naar huis te mailen. En dat spaartegoed elk jaar weer een beetje aan koopkracht verliest. Maar in ieder geval: het is er, je kunt het zien en eventueel snel opvragen (theoretisch toch)
- ‘Nieuws’. Genoemd rapport stelt dat als cryptomunten al in het nieuws komen, wat niet evident is, dan is dat met iets negatiefs.
Taxi tips
Ons inziens zullen hogere koersen, waaraan elke dag gebouwd wordt, vanzelf meer interesse wekken. Tenminste nieuwsgierig maken, zoals de Nederlanders einde 2017 wel waren. Het jaar van het voorlopige hoogtepunt van $20.000. Cryptoclan: ‘Terwijl in september 2017 nog maar zo’n 150.000 Nederlanders hadden geïnvesteerd in de digitale munt, waren dat in januari er opeens 580.000. Dit blijkt uit een rapportage van de AFM.’ FOMO zou ook in dit land opnieuw kunnen spelen. De fear of missing out. Een groot professioneel Amerikaans belegger (zijn naam ontglipt even) heeft lang geleden eens geschreven: ‘pas wanneer de taxichauffeur u tips voor beleggingen geeft, is het tijd om uit de markt te stappen’. En zo ver zijn we nog heel lang niet… Tevens staat de cryptomarkt, hoewel reeds 11 jaar oud, nog in de kinderschoenen. Dat merken we ook aan de verhandelde volumes:
Wanneer de complete derivatenhandel eindelijk eens de wereld uit gaat en aandelenbeurzen, crypto, staatsobligaties, rente en banken weer normaal kunnen werken/reageren op vraag en aanbod en economie, dan zijn we al een heeeel eind op de goede weg.