Met begrijpelijke aandacht van de media voor de groeiende sociale turbulenties in Hongkong, is de explosieve toestand in Ecuador wat onder de radar gebleven. Nochtans nemen de maatschappelijke protesten in het ZuidAmerikaanse land eveneens almaar grotere proporties aan. In Hongkong werd het vuur der protesten aangestoken door de publieke afkeuring van een uitleveringswet met China. In Ecuador is de aanleiding een andere. Het startte allemaal met de aanzienlijke verhoging van de benzineprijs.
Het vuur
Wanneer burgers zich zo snel verenigen in protesten en demonstraties, is het nooit omwille van slechts die éne, zichtbare aanleiding. Dan is dit wel de spreekwoordelijke druppel die de emmer doet overlopen. Dan zijn het ongenoegen en de afkeuring van die burgers reeds dermate toegenomen, dat het nog één vonkje behoeft om het vuur der protest aan te steken. En dat kan dan eender wat zijn. De burgers hebben téveel reeds moeten verdragen, verduren. En dan is het plots: ’trop is teveel’. Wat eerder smeulend was maar wel alomtegenwoordig, wordt vandaag de dag heel snel een alles verzengend vuur. Burgers van jong tot oud en van de grote sociale midden en onderlaag hebben er genoeg van. (Miljonairs betogen niet, die hebben andere middelen tot hun beschikking om hun belangen te verdedigen).
De media die sociaal zijn
Dankzij de sociale media verenigen ze zich bliksemsnel en ’they take it to the streets’. Met alle gevolgen vandien. De internationale media belichten vervolgens de gebeurtenissen, voorheen ongedacht en onverwacht. De kwestie kan niet meer genegeerd worden en stelt de overheden voor een dringende keuze. Gaan ze eindelijk toch met de bevolking in dialoog? Of reageren ze manu militari. Zoals blijkt in Frankrijk, Hongkong en Ecuador wordt nog steeds tot deze laatste oplossing overgegaan. In de hoop de tegenstand te kunnen fnuiken. Het zal o.i. dit keer niet meer lukken…
In your face
Het ongenoegen ontploft in het gezicht van de betreffende overheden. Ten teken dat ze té ver gegaan zijn. Zo is genoemde uitleveringswet met China er niet gekomen. Het voorstel tot werd alras ingetrokken. Maar daar stoppen de demonstraties, het ongenoegen en de eisen van de betogers niet mee. Ze laten zich niet met een kluitje in het riet sturen. Het been dat hun wordt toegegooid. Die ene toegeving. Integendeel: dan komt plots de lijst naar boven met àl hun zorgen en besognes. Zie hier wat er gebeurt in landen met overheden die geen voeling meer hadden en hebben met wat er leeft onder hun bevolking. De toestand escaleert, dreigt onhoudbaar te worden. Zo ontstonden grote en kleine revoluties in het verleden. Het zal nu misschien niet anders zijn…
nu even wat positiefs hoor…
https://youtu.be/L4a4EkvImYo?list=PLCK5Lcs_vqSALI60cdur_RW7_jQwq1Z5T&t=1277