Cash geld wordt niét gebruikt om wit te wassen of andere ‘schandelijke activiteiten’, Bitcoin wel. Aldus Steve Mnuchin, Amerikaans minister van Financiën. ‘United States Secretary of the Treasury Steven Mnuchin recently raised some eyebrows this week during a CNBC interview, commenting that cash isn’t laundered or used for nefarious activities, but Bitcoin definitely is.‘ Zo kunnen we ook stellen, bijvoorbeeld, dat de lucht niét blauw is. Het gras niét groen is en Donald Trump heel dringend de Nobelprijs voor de Vrede hoort te krijgen. Ja je kùnt dat allemaal wel poneren, met uitgestreken gezicht zelfs. Alleen: wie gelooft het ook?!
Mannen zijn van Mars
Steve Mnuchin mag dan wel benoemd zijn als minister van Financiën. Op de betaalrol staan van de Amerikaanse overheid. En vast later een mooi pensioen tegemoet zien. Maar heeft deze man wel degelijk zijn domicilie in de Verenigde Staten staan? Of pendelt hij alle dagen heen en weer tussen de Aarde en een andere planeet van herkomst? Want zijn verklaringen in genoemd CNBC interview duiden eerder op dit laatste. Is het Mars misschien? In1992 verscheen van John Gray de bestseller ‘Men Are from Mars, Women Are from Venus‘. We weten het niet zeker van àlle mannen, maar Steve is alvast niét van deze wereld. Steve lijkt wel vàn de wereld te zijn. In de betekenis van ‘hélemaal wèg’ te zijn, weet u wel?
De sprekende pop
Onderstaand interview, een ander dan genoemd, lijkt onze veronderstelling alvast te bevestigen. Deze man komt over als een sprekende pop. Kijkt u zelf! Alsof een of andere buikspreker zijn hand in deze pop houdt. De woorden en zinnen lijken net echt uit de mond van die pop te komen. Alleen voert een heel iemand ander het woord. ’t Is bizar, dat moet u toch ook opvallen, beste lezer. ’t Is zelfs een beetje éng? Alsof hij een alien is, een soort buitenaards (!) wezen:
Netelige vragen
Tja, wanneer je beweert dat contanten niét gebruikt worden om wit te wassen, of andere dubieuze activiteiten, maar bitcoin wel… Dan stellen we ons ernstig vragen over de realiteit van de rest van zijn beweringen. Over de China US trade deal. Over de Amerikaanse boeren. Over het succespercentage van ‘zijn’ president, zijn baas zeg maar. (Want wie als dikbezoldigde werknemer durft zijn baas publiek afvallen?) Over de dollar als safe haven. Zo stelde Mnuchin in 2017 dat de (in 2019 inderdaad gerealiseerde) belastinghervorming een biljoen dollar van het deficiet zou halen. Dat is niet gebeurd, mijnheer de minister?, vraagt de interviewer. Het tekort op de balans is integendeel gestegen met meer dan 200 miljard? “I’m glad you brought that up,” antwoordt Mnuchin. “Because I want to clarify (…)”
In lies we trust
Dàt is het moment om je te verschuilen, dames en heren, om weg te lopen wanneer je nog kunt. Want telkens een politicus of hoge overheidsambtenaar op een leugen of grove fout betrapt wordt, is dat het eerste wat hij of zij zegt. “Ik ben blij dat u die vraag stelt.” (Ik ben helemaal niét blij dat u die oude koe uit de gracht haalt, bedoelt de verantwoordelijke in kwestie dan). “Want ik wil verduidelijken (…)” (Ik wil helemaal niet verduidelijken maar ben, terwijl ik u met nietszeggende woorden bezig houd, in paniek aan het zoeken naar hoé ik hier nog uitkom, hoe ik hier een bepaalde draai aan kan geven om toch niet het schaamrood op de kaken te krijgen, betrapt als ik hier word op weer een staaltje van volksverlakkerij…God sta me bij…In God we trust…God help me nu ook want ’t is dringend!)
