Drie onderwerpen die op het eerste zicht weinig met elkaar te maken hebben – of net toch? Censuur gaat over wat (meestal u en ik als ´gewone burgers´ – ik schreef eerst per ongeluk gewonde burgers, maar had het evengoed kunnen laten staan…) niet mogen weten. Door één of andere partij. Zij het Youtube, Twitter of…ja, ook de overheid in al haar aspecten. Weten we bijvoorbeeld al precies hoe en waar Corona/COVID-19 ontstond? Censuur kan ook op een heel andere manier bestaan. Door een tevéél aan informatie in plaats te weinig. Begraaf de waarheid in een veelheid van tegengestelde berichtgeving, en geen DOGE, pardon: hond die er zijn weg nog in vindt. Het ergste soort van censuur is wel…zelfcensuur. Die vond bijvoorbeeld plaats in de nadagen van de Twin Towers aanval, anno 2001. Amerikaanse reporters vreesden voor hun baan wanneer ze niet 100 procent de kant van hun eigen land zouden kiezen. Twijfelen mocht niet, noch relativeren, nauwkeurig duiden.
Verder gaat een gesprek, dialoog, over zogenaamde ´gezondheidsapps´. Wat zijn me dat voor creaties? Ik persoonlijk wil helemaal niet door een ´app´ of door ´iets´ of iemand ´gevolgd´worden. Maar wat krijg ik regelmatig in mijn mailbox: de itinéraire, route die onze gezinswagen heeft afgelegd. Alle plaatsen die we bezocht hebben, samen of apart! Krijg ik zo, ongevraagd van Google, dat natuurlijk via de Android GPS mij volgt. Tjonge jonge, en zo kan ook mijn echtgenote precies bekijken waar ik wanneer geweest ben. Nu heb ik niets te verbergen, daarom niet, maar gelukkig dan, en het gaat om het principe, weet u wel?
De COVID-19 GOELAG is het Boek van de Maand van de Blue Tiger Studio. Dat kunt u daar ook zo u wilt bestellen. Zelf heb ik het nog niet gelezen. Nu weet ik heel veel van de oorspronkelijke Goelags, onder meer vanwege Aleksandr Solzjenitsyn, die zelf jaren in dit soort Russische kampen voor dissidenten zat, na Wereldoorlog Twee. Het betekende vaak dwangarbeid totterdood vanwege de onmenselijke werk- en levensomstandigheden. De auteur stierf in 2008 en kreeg voor zijn hele oeuvre ook de Nobelprijs voor Literatuur. De titel van dit boek refereert dan aan de isolatie waarin we allemaal – zelfs wereldwijd – in meer of mindere mate verkeerden, en nog. Ik kan er nog niet veel over zeggen, maar toch hoort men op te passen om woorden, benamingen, labels niet te pas en onpas te gebruiken. Wat we met z´n allen te verduren kregen, dat isolement, kan natuurlijk in niets vergeleken worden met genoemde Goelags. Want op die manier verwatert een term, een uitdrukking, een begrip. Maar het kan, los daarvan, want zo´n titel bekt natuurlijk wel, best wel een interessant boek zijn. Het oordeel daarover velt u misschien nog…?
In een goed werkende democratie is er plaats voor verschillende meningen, vrijheid van meningsuiting en persvrijheid. Maar omdat we oorlog voeren met een virus moet iedereen op één lijn zitten (overheid, MSM en burgers) en moeten we mooi opvolgen wat er in het Pravda wordt voorgeschreven. Plots wordt het citaat van Voltaire “Je ne suis pas d’accord avec ce que vous dites, mais je me battrai jusqu’au bout pour que vous puissiez le dire.” weer actueel. We gaan terug verlangen naar de tijd dat ook “foute” meningen mochten worden verkondigd. Niet alleen in de kroeg – die trouwens lang is gesloten gebleven – maar ook in de media.
Moeten we nu echt verbaasd zijn dat bij een ontaarde romanticus als Jürgen Conings de stoppen zijn doorgeslagen? Mensen zoals hij met een nostalgisch verlangen naar tijden, die nooit hebben bestaan, maar die in hun fantasie levendig aanwezig zijn. Mensen die in den beginne eigenlijk niet rechts waren, maar de maatschappij onrechtvaardig vinden en geen gehoor krijgen. Mensen die zich hierdoor onmachtig voelen en daarom het spoor van de rede verlaten.
Ik blijf herhalen dat de samenleving behoefte heeft aan een soort waarheidscommissie. Bij gebreke daarvan zullen we het moeten doen met de rechtsvorderingen die Fuellmich gaat stellen. Hier verneem je daar wat over in het kort https://www.ninefornews.nl/reiner-fuellmich-over-neurenberg-2-over-2-tot-3-weken-gaan-grote-rechtszaken-van-start/ en in het lang https://rumble.com/vhg4jb-dr-reiner-fuellmich-in-da-house.html.
In de plaats van de big reset stel ik de grote loutering voor.
De ‘loutering’ (van de burger) is natuurlijk al jaren aan de gang. De Grondwet, als basis van het rechtssysteem, wordt door de (politieke) beleidsmakers ‘naar behoefte’ bijgeknipt en aangepast door middel van formele wetgeving.
Specifieke argumentatie inzake ‘systeembedreigingen’ (bijv. criminaliteit, terrorisme, politiek extremisme en besmettelijke ziekten), maar ook het stukje bij beetje opgeven van de nationale autonomie, vormen de basis voor het verschralen van burgerlijke grondrechten.
De Duitse liedjesschrijver Reinhard Mey bezingt het in eenvoudige, volkse bewoordingen heel toepasselijk: “„Sei wachsam. Und fall nicht auf sie rein! Sie biegen die Wahrheit und verdrehen das Recht“
https://deutsche-wirtschafts-nachrichten.de/512131/Sei-wachsam-Und-fall-nicht-auf-sie-rein-Sie-biegen-die-Wahrheit-und-verdrehen-das-Recht
+1