Shhhhh, aan niemand vertellen, maar terwijl je deze woorden leest, zijn er vier mensen omgekomen van de honger. Zeventien woorden. Vier doden. Deze statistieken komen uit een boek van Paul Ehrlich uit 1968 genaamd ‘Population Bomb’. Tegen het einde van dit artikel zijn er wereldwijd zo’n 500 mensen doodgegaan. Het overgrote deel daarvan is door de honger omgekomen, waaronder voornamelijk kinderen.
Toch blijft de wereldpopulatie groeien en groeien. Maar waarom? Simpele rekensom. Terwijl er één persoon doodgaat worden er twee personen geboren. Één dood, twee nieuwe baby’s. Is het echt een bom? Tik-tak-tik-tak, of een economische bubbel. De groei van de (wereld)populatie is een basis aanname in menig economische theorie. Onbetwistbaar. Populatie kan wel eens ons grote economische probleem zijn. Hoe groter de bubbel groeit, hoe meer we onszelf verliezen in ontkenning. We komen steeds dichter bij het punt dat de bubbel transformeert in een bom. Dan is oorlog het enige alternatief.
Ja, u leest het goed. Uiteindelijk is de wereldpopulatie een economische nucleaire bom. En deze tikt gestaag door richting een wereldwijde ramp. In de ontkenningsfase zijn we de weg ingeslagen naar zelfdestructie. Naar wellicht een derde wereldoorlog. Tussen de Great Depression in de jaren ‘30 en Great Society in de jaren ‘60 verdubbelde de wereldbevolking naar 3,5 miljard mensen. Sinds de jaren ‘60 tot nu is de wereldbevolking wederom verdubbeld. Dit jaar passeerde de wereldpopulatie de 7 miljard personen. Van die 7 miljard leven er overigens 2 miljard in armoede, wat betekent dat ze van minder dan twee dollar per dag moeten rondkomen. De globalisering is niet te stoppen, ook niet in de economie. En het rekensommetje blijft simpel. Één dode, twee geboortes.
Waarschuwing: Deze economische tijdbom zal niet snel stoppen met tikken. Waarom? Wetenschappers melden dat de wereldbevolking één van de meest onderschatte punten is om een lange termijn balans met de natuur te houden. Geen wonder dat Bill McKibben, auteur van het boek ‘The End of Nature’, waarschuwt: ‘We moeten nú iets doen, willen we de planeet redden van een ondergang. Het vervelende is, dat we waarschijnlijk al te laat zijn en dit niet kan worden teruggedraaid.’
’We zijn op weg naar zelfdestructie, maar toch houdt niemand zich bezig met het grootste economische probleem: controle van de populatie. In dit artikel, genaamd ‘The Last Taboo’, vraagt de schijfster Julia Whitty zich het volgende af: ’What unites the Vatican, lefties, conservatives and scientists in a conspiracy of silence? Population.’ Niemand durft zich uit te spreken. Onze ontkenning is een enorme ‘conspiracy of silence’.
En ja, we zitten allemaal in deze globale zelfdestructieve spiraal. Mensen houden er nou eenmaal van om baby’s te maken. Economen zijn geobsedeerd door het groeien van de wereldbevolking en de bijbehorende economische aannames. Aandeelhouders willen enkel groei. Wall Street is onverzadigbaar. Bankiers en andere CEO’s willen elk kwartaal weer meer en meer om zo een nóg hogere bonus te krijgen. De elite, de superrijken in de wereld, zien de groei van de wereldbevolking als een kans om hun rijkdom verder te vergroten. We zitten er met z’n allen in en we doen allemaal mee in deze rat race. Een ‘conspiracy of silence’. Vergeet Peak Oil, vergeet global warming, vergeet de schuldencrises, overheidstekorten, faillissementen en voedseltekorten. Vergeet alle economische, politieke en militaire problemen. Als we niet nú iets gaan doen aan deze ‘bevolkings bom’, maakt het namelijk helemaal niets meer uit.
Toch zegt deze stilte iets. We zittenmet z’n allen in hetzelfde schuitje. Staren ons blind op de toekomst en we zijn niet capabel genoeg om een oplossing te vinden voor de grootste economische uitdaging ooit. We zullen niet wakker worden voordat het te laat is. Waarom? Diep in ons hart weten we dat er geen universele oplossing is voor dit probleem. Dus we wachten en hopen dat deze tijdbom stopt met tikken. Totdat het explodeert, recht in ons gezicht. De wake up call zal een economische crash zijn. De stilte verdooft, we blijven in de ontkenningsfase en wachten.
De Verenigde Naties heeft uitgerekend dat er voor 2050 meer dan 9 miljard mensen rondlopen op deze aarde. En hoewel demografen ons willen laten geloven dat de populatie uiteindelijk wel weer af zal nemen, is dat slechts een pure gok. Afhankelijk van een onvoorspelbare reeks van wiskundige scenario’s, zouden er in het jaar 2100 zo’n 15 miljard mensen op deze wereld leven. En al die 15 miljard mensen willen een beter leven, gebruiken allemaal de natuurlijke bronnen van moeder aarde en vervuilen de natuur.
Maar het economische probleem is niet alleen de simpele rekensom van meer lichamen op deze aarde, wat er echt toe doet, aldus Jared Diamond in het boek ‘Collapse: How Societies choose to fail or succeed’, is niet alleen de populatie an sich, maar wat deze populatie voor impact heeft op hun omgeving. Mensen in westerse economieën consumeren 32 keer meer fossiele brandstoffen en hebben dus ook 32 keer meer afval in vergelijking met inwoners van derde wereld landen. Als alle landen ter wereld dezelfde hoeveelheid consumeert als Amerika zouden we vandaag de dag al 6 aardes nodig hebben. De hoeveelheid inwoners in Amerika zal in de komende 40 jaar met 100 miljoen groeien van 300 miljoen naar 400 miljoen. Maar in 2050 wonen er in China en India alleen al bijna 3 miljard mensen.
Één ding is zeker. Een bevolkingstoename van deze orde brengt, chaos, angst en oorlog. Een 3e Wereldoorlog is geen fictie. We zitten in de aanloop ernaartoe. Tijdens de regeerperiode van president Bush bleek uit een rapport van het Pentagon al dat ‘het klimaat radicaal en ernstig’ zou kunnen gaan veranderen in de toekomst. Onrust onder de bevolking kan enorme impact hebben op de voedsel en -watervoorraden. Want het belangrijkste in het leven blijft water, voedsel en energie. En daar ontstaat nogal snel ruzie over.
Nogmaals, vergeet Peak Oil. Wat achter Peak Oil schuilt is Peak Population. Indien de bevolkingsbom niet onschadelijk kan worden gemaakt heeft dit grote gevolgen voor ons allemaal. Er zal dan zeker een wereldwijde economische crash volgen. Beschaving zoals wij die kennen komt uiteindelijk tot een einde. Zouden onze leiders de stilte verbreken? Diamond ziet het als volgt: ‘Één van de storende feiten van de geschiedenis is dat zo veel beschavingen instorten. Weinig mensen en al helemaal niet onze politici, realiseren dat een primaire oorzaak van de instorting van die maatschappijen de vernietiging van de natuurlijke rijkdommen is geweest waar van zij afhangen. Al deze beschavingen komen tot een einde door een scherpe daling. De val van een beschaving kan al tien of twintig jaar na de piek van bevolking, rijkdom en macht beginnen. Tik, tik, tik…
Dit is het einde van onze ‘conspiracy of silence’. We schetsen alleen wat ooit onvermijdelijk zal zijn. Waarschijnlijk is oorlog de enige oplossing voor het probleem. Voor dit systeem, voor de mensen en voor de aarde zelf. Vooralsnog kan niemand deze tikkende overbevolking tijdbom stoppen. Sssshhhhh, stil, je maakt de baby’s wakker.
Paul B. Farrell via Marketwatch
Vertaald door Koen Dil
