Schuld begint met een sneeuwbal, en wanneer die aan het rollen gaat, wordt die almaar groter. Tot aan een Mount Everest als het effekt nergens, op geen enkel moment gestopt wordt. When moon, is een gezegde uit Cryptoland; het betekent ´wanneer denk jij dat jouw (bit)coin als een raket afgaat?´We kunnen het ons eveneens afvragen wanneer het over overheidsschulden gaat: kunnen die ook ´tot aan de maan´ stijgen? Wanneer er geen (zelf)discipline meer geldt: ja, zeker. Zopas heeft de EU zelfs dat licht op groen gezet. Géén discipline, zelfs geen zélfdiscipline meer: ´Les règles de discipline budgétaire imposées aux États membres de l’Union européenne, qui ne sont plus appliquées depuis mars 2020, resteront suspendues en 2022 afin de surmonter la crise économique liée au coronavirus, a annoncé ce mercredi 2 juin la Commission européenne.´ Die 3 procent maximale overschrijding van het budget waaraan elk land zich altijd al aan moest houden (maar toch nooit kon houden) – laat maar hoor; doe maar op. Regel afgeschaft tot in maart 2022! ´t Is omwille van de crisis hoor, veroorzaakt door het virus hoor. Tja, we nemen het aan voor kennisgeving maar denken het onze ervan zeker? ´Blame it on Corona´ is een héél grote paraplu, we begrijpen het…
Van puik tot barslecht
Visualcapitalist brengt een van zijn schitterendste infografieken ooit! (Helemaal onderaan dit artikel). Stel u alle schuld van alle landen voor, als een berg. Alleen nog maar die van de overheid, we hebben het dan nog niet over bedrijven en burgers (maar moesten overheden niet het goede voorbeeld geven…) En kijken we vanuit de lucht naar die berg. Dan zien we de top van die overheidsschulden-berg, het land (Japan) en de landen met de hoogste schuld (als percentage van het BNP) in het rood. Helemaal zo naar beneden in het groen tot aan Hongkong toe. Dat is namelijk een (almaar minder zelfstandige) regio binnen China met slechts 1 procent schulden. Wie is goed bezig, zelfs puik; en wie is slecht bezig, barslecht tot hopeloos verloren zelfs…
Schuldobsessie
Maar ach, waar maken we ons eigenlijk druk over, want kijk: als economen al hun fiat geven voor almaar toenemende overheidsschulden..? ´Tegenover de alarmbellen van het IMF en de Wereldbank – die volgens sommigen overreageren nadat ze de financiële crisis gemist hebben – staan topeconomen als Olivier Blanchard. ‘Het is vrij simpel: als lenen goedkoper wordt, moet je het waarschijnlijk meer doen’, zegt Blanchard over overheidsschulden. Anderen, zoals de econoom Larry Summers, roepen op onze ‘schuldobsessie’ te begraven. In het ergste geval leidt die tot ongelukkige bezuinigingen, zoals in de nasleep van de financiële crisis, wat toen het economisch herstel nekte.´Schuldobsessie, dat is het, nu weet ik waaraan ik persoonlijk lijd (onder veel meer): aan obsessioneel met schulden bezig zijn – ik kan ze namelijk niét hebben! Kan er niet tegen…
En Nederland, waar staat Nederland – in het groen nog of net in het rood? We laten u zelf zoeken! Wie zoekt die vindt (soms), al kunnen we ook zeggen: zoek het zelf maar uit…
klik hier zo u wilt voor de grotere weergave: Visualcapitalist
