In onze zoektocht naar nieuw schrijftalent hebben we een aantal aanmeldingen gekregen. Rene is er één van de mensen die ons een mailtje stuurde. Hij schreef een stukje over de postperikelen. Morgen overigens nog een artikel over de post in Nederland, ook van een potentiële nieuwe redacteur. Laat u vooral weten wat u ervan vindt! | Toen ik vorige week vroeg in de morgen met een klap wakker werd omdat de radio iets te hard aanstond, kon ik nog net een kleine woordenwisseling meemaken tussen twee verslaggevers van BNR. Wat was er loos op m’n favoriete mainstreamer? Een kakelverse verslaggeefster kondigde fijntjes een vreugdevolle boodschap aan en wel dat de post voortaan bezorgd zou worden door ‘Arbeidsgerechtigden’, ja u leest het goed ‘Arbeidsgerechtigden’. Ze vertaalde het daarna in ‘mensen met een uitkering en/of verstandelijke beperking’. De Haan kraaide victorie. Nederland was op de goede weg. Ze werd al snel gecorrigeerd door haar collega die wat lacherig meedeelde dat het niet ‘Arbeidsgerechtigden’ is, maar ‘Uitkeringsgerechtigden’.
Omdat ze kennelijk een nieuw woord had bedacht in de hoop dat het in Den Haag zou Postvatten, voelde ze de blamage en slikte nu eveneens lacherig het woord weer in. En dan zit ik bijna klaarwakker rechtop in bed. Want als ze elkaar op de Radio beginnen uit te maken voor rotte vis dan kan wat mij betreft de dag niet meer stuk. Omdat het bij BNR een goed gebruik is om nog even door te praten over de onderwerpen, werd ook duidelijk gemaakt dat men tijdens de postbezorging niet bang hoefde te zijn dat de post verkeerd bezorgd zou worden. De nieuwe werknemers kregen een gedegen opleiding en als ze goed waren ingewerkt zoals leren sorteren waarom zouden ze dan ook niet goed zijn in de bezorging ervan?
Even voelde ik een teleurstelling bij me opkomen. Een goede bezorging van de post. Dat zou inhouden dat de dwangbevelen in dit geval toch bij mij in de bus zouden vallen en niet bij de buren en dat de leuke post, die voor een deur verderop was bedoeld ook werkelijk daar terecht zou komen. Ik sloeg de dekens maar weer om me heen en begon te piekeren. Hoe was het toch ook weer gegaan bij het sterk wisselende postbedrijf? Hadden ze ook last van de crisis? En hoe zat het met die bijstandsgerechtigden en die mensen in de Wajong? Die waren toch allemaal bij elkaar op het bordje van de gemeenten terechtgekomen! Stond er ook niet in het regeerakkoord van Rutte dat de wet Werk en Arbeidsondersteuning Jong Gehandicapten wordt afgeschaft? Een forse taakverzwaring voor gemeenten en aanzienlijke financiële risico’s.
Kortom de beer was los. Er moest een oplossing worden gezocht. PostNL, het voormalige TNTpost kon wel wat nieuwe mensen gebruiken. De oude hap was er zo’n beetje uitgewerkt , moeder de vrouw die ze daarna ronselden leverde haar posttas al weer snel in en de zolderbalken op de gemeentehuizen bogen zowat door van de lastenverzwaring. Ja dat werd zweten voor de heren ambtenaren. Hoe konden ze de toeloop van zoveel werkzoekenden nog aan? Er werd een soort tombola opgericht. De gemeenten hadden al goede ervaringen met het postbedrijf bij het plaatsen van mensen (1200 man bij de distributiecentra) regelrecht afkomstig uit de sociale werkvoorziening en de bijstand.
Nu konden er nog wel 500 uit de bijstand en mensen met een fysieke of geestelijke beperking bij. Dit keer om de post ook daadwerkelijk rond te brengen. De echte economie dus. ‘Het is een win-win situatie, want het is nog goedkoper ook hoorde ik een woordvoerder van het postbedrijf eens zeggen. Hij voegde er vluchtig aan toe dat dit niet hun hoofddoel was als wel de grotere loyaliteit die ten toon werd gespreid door de betrokkenen. Ai ai ai, daar voelde ik toch weer een beetje gerommel in de buikholten. Toch nog maar wat dieper onder de wol. Ik deed op de tast de radio uit. Er was weer genoeg voorspoed gemeld. Zou er tijdens de onderhandelingen tussen de gemeenten en de post ook iemand aan tafel hebben gezeten met een paraplu op, die als antwoord had toen hij werd gevraagd waarom hij dat deed, dat ie het WEER niet vertrouwde. Ik denk van niet.
Rene de Ruijter
Heerlijke stijl, echter geen biflatie stijl, teveel mainstream. In hoeverre is hier sprake van discriminatie op de arbeidsmarkt, en is er sprake van staatssteun voor een beursgenoteerd bedrijf, ook al is het 1%. Worden de schamele loontjes van deze ‘nieuwe werknemers’ aangevuld met een deeluitkering en kan PostNL (dus) gebruik maken van laagbetaald personeel om winstgevend te blijven?
Wat meer feiten zou leuk zijn…
Aan de andere kant, het gevoel in het artikel heeft een (m.i. terechte) sarcastische ondertoon, we weten allemaal wel wat het doel is: rechteloze goedkope flexarbeid om de koers van het aandeel PostNL te ‘rechtvaardigen’.
Zoals voorheen de minder productieve mensen voor rekening kwamen van het rijk, zo komen ze nu voor rekening van het bedrijfsleven. Maar wel ten koste van 600.000 werkzoekenden.
Een typisch gevalletje van privatize profits, socialize losses. In een charmant jasje.
Dit soort dingen gebeuren al op grote schaal in NL.
Zo worden mensen in de zorg ontslagen en komen er bijstandsgerechtigden voor in de plaats want dit is goedkoper.
Ook in Sociale Werkplaatsen zie je bijstandsgerechtigden die voor commerciele bedrijven het werk doen.
Ik ken een concierge op een vmbo school die na jaren ontslag wegens bezuinigingen kreeg maar met behoud van uitkering z’n werk kon blijven doen.
Er wordt op grote schaal gesjoemeld met uitkeringsgerechtigden die een baangarantie aangeboden krijgen maar dit uiteindelijk niet krijgen.
Wat je steeds meer ziet is dat bedrijven profiteren van de overheid zoals reintegratieburo’s, leerwerkbedrijven, allerlei projecten die als paddestoelen uit de grond schieten en die leven van allerlei subsidie’s. Denk ook aan restaurants die werken met lichamelijk en geestelijk gehandicapten en hier subsidies voor krijgen.
Maar in NL krijg je vanzelf wel een beperking als je maar lang genoeg als werkeloze in huis zit en de depressie toeslaat.
Diegene die dan overblijft moet maar als ZZP-er aan de slag
Juist Moon. De menselijkheid is gefinancialiseerd en (dus) volgt verdere exploitatie via de ‘meelifters’ met bijbedoelingen. De exploitatie.
De graaf die een aantal baronnen onder zich heeft die de grond verpachten aan de boeren, met enkele leenheren (tegenwoordig de centrale banken) en soldaten ( het militair industrieel complex) en de jaarlijkse neuk- en zuipfeesten (stemrecht).
Nothing’s changed. Really.
Het hele verhaal van post NL stop je het liefst in de doofpot. Het is echt te walgelijk voor woorden. Kwaliteit is bijzonder slecht en bestuurders verdienen alleen ontslag. Gelukkig heb ik niet veel met dit bedrijf te maken en probeer ik er ook zo min mogelijk mee te maken hebben. Hoe kan je van gerespecteerde werknemers slaven maken en daarna nog een paar schoppen na geven en met de wetgeving op je hand een uitkering in werken.
Als ik hier ooit toe gedwongen zou worden zou ik steevast alle post verkeerd bezorgen. Post voor nummer 321 bij 123, post voor B bij D, etc. En als ze dr mij op aanspreken dan zeg ik gewoon dat ik dyxlesies ben. 😉
Jammer dan voor de klanten van Postnl maar de directie interesseert zich toch niks wat die er van vinden. Ze zijn alleen geinteresseerd in hun uitdijdende bankrekening en de volgende “prestatie” bonus.
Overigens komt een dwangbevel nooit met de post, een deurwaarder moet dit klusje klaren d.m.v. ”betekenen”.
Dus…………..
Blij voor je Papaloe je hebt blijkbaar geen belastingschuld!
Deze blauwe dwangbevelen komen gewoon met de “melkert-bodes”
mee. In naam der koningin Hoezee!!!
En als klap op de vuurpijl gaan de postzegels ook nog eens per 1 juli met 6 eurocent in prijs omhoog.
Dit is in 10 jaar tijd een prijsstijging van 50% (2002 39 euro cent)
Ik heb een aantal jaren geleden op een postkamer gewerkt. Er kwamen een hoop brieven binnen waarbij het stempel niet op de postzegel werd afgedrukt. En als dat soms voor een deel was kon je de inkt er makkelijk afwassen.
Natuurlijk heb ik die zegels uitgeknipt en bewaard. Heb het uitgeprobeerd door een brief met een van die zegels naar een vriend te sturen en die kwam gewoon aan. De komende tijd zit ik dus niet om postzegels verlegen. ^^
If the system fucks you just fuck the system.
Doe nu niet alsof dat het iets nieuws is dat arbeidsgehandicapten bij TNT-Post gaan werken! Sociale Werkplaats doen namelijk al enkele jaren postbezorgen voor BussinessPost. Meer info over BussinessPost, zie http://www.businesspost.nu/
Euh… beste Harold, laat ik nou ervarings deskundige zijn (geweest)
Nou vooruit ff een stukje wiki dan maar;
Vanwege het ingrijpende karakter is het belangrijk dat het dwangbevel aankomt bij de geadresseerde. Om daar zeker van te zijn, moet de gerechtsdeurwaarder (of in het geval dat de belastingdienst het dwangbevel uitbrengt, de belastingdeurwaarder) het dwangbevel betekenen. Het bijzondere van het dwangbevel is dat het tevens een executoriale titel is. Het heeft dus dezelfde kracht als een gerechtelijk vonnis.
Een dwangbevel via TNT post mag dus rechtstreeks bij het oudpapier.