Over Target2 en QEFD

Enige tijd geleden werd ons attent gemaakt op het Target2-systeem. Target2 is één van de grootste betalingssystemen in de wereld. Het geeft een overzicht van wie nog schuld heeft aan wie, transacties worden realtime verwerkt en op een dag vloeit er gemiddeld €2500 miljard door het Target2-systeem. Tegelijkertijd herinneren we de bazooka van Draghi, het is als een Godsgeschenk dat komaf maakt met heel wat onzekerheid en bijhorende angsten. Hoezo?

Schuldenmatrix

U kan het zich wellicht wel voorstellen, een aantal zit – willens nillens – voor grote computerschermen om alle Target2-transacties op de voet te volgen. Elke beweging krijgt een connotatie en leidt tot een bepaalde berichtgeving in de pers. Deze dynamiek kunnen we vereenvoudigen en bevriezen, op deze manier komen we tot een momentopname dat zich vertaald naar een schuldenmatrix. Het is een eenvoudig schema, verticaal (V) staan de schuldeisers en horizontaal (S) vinden we de schuldenaars, een economische agent kan ook beiden zijn. Kwantitatief kunnen we het schema uitbreiden tot 7 miljard mensen, kwalitatief verandert er niets. We hebben ook een aantal anomalieën in het schema verwerkt, het is een uitdaging om ze te ontdekken maar finaal zal dit irrelevant blijken.

Het Godsgeschenk van Draghi

De bazooka van Draghi is werkelijk een voltreffer, de wereld werd voor even wakker geschud en zoals altijd zijn de meningen verdeeld. Maar met QE-programma’s kunnen we echt wel wat, er bestaan immers veel varianten van hetzelfde idee. De versie van Draghi schenkt geld aan banken waarna nieuwe leningen kunnen uitgeschreven worden, meer wordt er uiteindelijk niet gezegd. Als alle wegen naar Rome leiden dan zijn er om- en binnenwegen, wat bedoelen we? Voor hetzelfde geld kunnen we die bazooka inzetten om ons te ontdoen van alle schulden, dit brengt ons tot een Quantitative Easening For Debt (QEFD). Dit passen we toe op onze schuldenmatrix, de QEFD bedraagt dan evenveel als het totaal van de schulden, het is een eenvoudig verhaal.

Tabula Rasa

Misschien begrijpt u nu beter waarom we Draghi zo dankbaar zijn, met een QEFD bereiken we hetzelfde als wat hij tot doel stelt en tegelijkertijd zijn alle schulden weg. Dit betekent een WIN-WIN voor alle partijen, onverhoopt maar toch waar. Spreken over een Godsgeschenk is natuurlijk overdreven, we maken hier enkel gebruik van het beschikbare monetaire systeem om tot een ’tabula rasa’ te komen. Finaal kunnen banken nog meer leningen uitschrijven dan in het plan van Draghi, tegelijk is er geen restrictie meer om ook andere (monetaire) onzekerheden weg te nemen. Kortom, met een QEFD vangen we veel vliegen in één klap, zo komen we veel sneller tot het metaforische Rome. Dit is werkelijk hoopgevend.

Niet enkel geldelijke verruiming

Met een QEFD kunnen we komaf maken met allerhande strijd en het vertrouwen herstellen. Uiteindelijk is het een kwestie van keuze en besluitvorming, technisch gezien is er geen vuiltje aan de lucht en de sociale winst is werkelijk immens. Draghi kan ons helpen voor het Europese luik, snel zal blijken dat we het iets ruimer dienen te zien. Immers, door de internationale verwevenheid zal dit ook een effect hebben buiten Europa. Het idee brengt ons rechtstreeks naar wereldomspannende organisaties zoals de Bank of International Settlements (BIS), dit is als de bank der banken. Veel andere organisaties komen in aanmerking, de BIS met stip. Uiteindelijk is het eenvoudig en we hebben geen strijd nodig, sowieso komt de inspiratie van binnenuit in de naam van Draghi. Voor de goede orde, we gebruiken Draghi hier als referentie, veel anderen maken gebruik van QE-programma’s. Het is gekende materie.

Politieke verantwoordelijkheid

Om dit te onderhandelen hebben we vertegenwoordigers van het volk nodig, niets anders dan reguliere politiek die we voor dit doel verkozen hebben. Niet in het minst zal politiek het vertrouwen met haar bevolking kunnen herstellen, net zoals het economische herstel sneller op gang kan komen. En laat ons eerlijk blijven, politiekers zijn ook maar mensen die er niet op uit zijn om de bevolking te pesten, ook voor hen zal dit een hele opluchting zijn. Hun politiek leiderschap wordt hiermee extra in de verf gezet en de bevolking zal ze heel dankbaar zijn. Politiek krijgt hierdoor een unieke kans om haar bevolking te dienen, elk land heeft er nu belang bij om samen te werken en de traditionele strijd te laten voor wat het is. Mits inachtname van een QEFD zou een dergelijke strijd eerder puberaal overkomen, net zoals het een uiting is van economische onkunde. In laatste instantie zouden we blindheid moeten inroepen als excuus, dit gaat natuurlijk een brug te ver. We weten maar al te goed waar de klepel hangt, blijven verschuilen achter een berg clichés is nu geen optie meer. Het is kristalhelder en verrassend eenvoudig.

Target2-revision

Inflaten zullen hierop misschien reageren dat een QEFD leidt tot hyperinflatie, het is de gekende truc om alles te saboteren maar toch is er geen enkele wet die een dergelijke stelling onderbouwd. Met biflatie doen we heel andere dingen, namelijk onze economie herstellen met respect voor mens en milieu. Hoe dan ook, als we het systeem voor ons laten werken dan betekent dat een wereld van verschil. En dit is wat er bedoeld wordt met een ‘overkoepelende waarheid’, het betekent dat strijdende partijen tot verzoening komen met oog voor democratische waarden, normen en ethiek. Nationale partijen hebben met de QEFD nu ook een gemeenschappelijk doel, de bevolking zal hier echt niet boos om worden, integendeel. Kortom, de bal ligt nu in het kamp van politiek, geen woorden maar daden.