Frank Roels, DeWereldMorgen.be | Onwetenheid waarover? Over de lessen van de geschiedenis. Stiglitz: “Er bestaat geen enkel voorbeeld van een grote economie – en Europa is de grootste economie ter wereld – die herstelde dankzij besparingen”. Vele economieën zijn kwetsbaar voor natuurrampen: aardbevingen, overstromingen, wervelstormen, tsunamis – des te tragischer is een ramp die door mensen wordt gemaakt”.
”Indien de euro overleeft, zal het tenkoste zijn van hoge werkloosheid en enorm lijden, vooral in de landen in crisis”. “Met als gevolg dat het meest waardevolle bezit van een maatschappij, zijn menselijk kapitaal, verspild wordt, en zelfs vernietigd. Jonge mensen die lange tijd een deftige job missen – en de jeugdwerkloosheid in sommige landen nadert of overstijgt de 50 procent en was reeds onaanvaardbaar hoog sedert 2008 – geraken vervreemd. Wanneer ze uiteindelijk werk vinden zal het tegen een veel lager loon zijn”. Dit zijn enkele uittreksels uit het artikel ‘After Austerity’ van prof Joseph Stiglitz (Columbia University, voormalig vice-voorzitter van de Wereldbank en winnaar van de Nobelprijs Economie 2001) van 7 mei op de website Project Syndicate – A World of Ideas.
Zijn artikel is een aanklacht tegen het domme Europese besparingsbeleid (‘austerity’ laat zich moeilijk vertalen, het betekent letterlijk ‘gestrengheid’, de vertaling ‘besparingen’ is niet helemaal correct maar is wel de term die in het Nederlands meest gebruikt wordt, nvdr), omdat groei – waar iedereen nu wel om roept – nooit kan voortvloeien uit verminderde vraag, waar immers dalende productie op volgt en dus meer werkloosheid. Europa, zo zegt hij, is niet eens in zo’n slechte fiscale toestand (hij bedoelt dat de overheidstekorten niet zo dramatisch zijn als wordt voorgesteld). De schuldenberg is in de VS in verhouding tot het bruto nationaal product immers nog groter.
In enkele zinnen legt Stiglitz uit hoe de macro-economische crisis door een vicieuze cirkel toeneemt: “werkloosheid, en de vrees dat ze zich gaat uibreiden, duwt de lonen omlaag, dus de inkomens, en de consumptie – en dus de totale vraag. Uitstel van gezinsvorming – jonge Amerikanen bijvoorbeeld, gaan in toenemende mate weer bij hun ouders wonen – drukt de woning- en huurprijzen en leidt tot nog meer huisuitzettingen. Zelfs (deel)staten met een begroting in evenwicht worden nu verplicht te lenen omdat hun belastingsinkomsten dalen. Hoe kan groei gestimuleerd worden wanneer strenge soberheid haast zeker een verdere afname van de totale vraag betekent, die productie en werkgelegheid nog lager duwt”. Lees het hele artikel op DeWereldMorgen.be
Het zelfde probleem overal en vooral bij de overheid. Hoog opgeleid wil niet zeggen dat men ook snugger is . De eerste de beste zigeuner trek een hoog opgeleide in no time al zijn geld uit de zak. Beter kan ik het niet uitleggen en waarschijnlijk dring het ook niet tot u door !
De politici blijven de muppets van de bankiers. Omdat er steeds meer gaan tegestribbelen worden de bankiers of oud bankiers steeds vaker zelf politicus, zie italie, griekenland, ofwel de technocraten. De banken zijn de kern van het probleem nu, maar staan buitenspel, want zijn too big too fail. Helaas.