In Spanje weet de regering onder leiding van premier Rajoy niet hoe men met de alsmaar toenemende volkswoede om moet gaan. Men staat midden in een enorm mijnenveld. Enorme schulden bij de banken, bedrijven, particulieren én zeker niets als laatste de staat. Zowel centraal als regionaal. Rajoy maakt in zijn optredens een allerminst sterke indruk en probeert dit te compenseren door ferme taal richting de EU uit te dragen en lokaal door de politie hardhandig te laten optreden. Het vervelende is echter dat er steeds meer demonstranten komen en het vat politiemensen zo langzamerhand aan het leegraken is.

Intimidatie

Bij de grote demonstratie op 25 september werden maatregelen uit de kast gehaald die in het tijdperk van generaal Franco niet zouden hebben misstaan. Om hun te “beschermen” werden van de in bussen aankomende demonstranten bij voorbaat al de personalia vastgelegd. De demonstranten die vaak urenlang in de bus hadden gereisd hebben het helemaal gehad met de regering en de volksvertegenwoordigers. Ze voelen zich absoluut niet meer vertegenwoordigd door de huidige politici die naar hun mening ver van het  volk afstaan en alleen voor de belangen gaan van weinigen.

Voor wie wil zien hoe hard het er gisteren aan toeging en hoeveel mensen kwamen demonstreren die moet hier maar eens kijken.

Heeft Spanje wat te verbergen?

Duidelijk is dat Spanje in grote nood verkeerd. Keer op keer horen we echter van premier Rajoy of minister Guindos van Financiën dat hulp –nog- niet nodig is, zeker niet als daaraan strikte voorwaarden worden verbonden wat betreft kostenbeheersing en herstructurering. Het gefluister dat Rajoy wel eens wat te verbergen kon hebben, bang is voor zijn eigen politieke hachje en daarom geen pottekijkende inspecteurs in zijn land wil zien, wordt steeds luider. Wie de gang van zaken in Griekenland nog eens even zijn geestesoog laat passeren en daarbij terugdenkt aan de onophoudelijke rij van meldingen dat het tekort weer groter was dan gemeld of gedacht, die kan wel aanvoelen hoe het zal gaan als in Spanje de deksel van de beerput wordt gelicht. Het zou dan wel eens heel erg kunnen gaan stinken.

Premier Rajoy

In de afweging,  happy – not happy, is het voor ons toeschouwers wel duidelijk dat de Spaanse premier Rajoy niet echt lekker in zijn vel zit en er kennelijk niet van overtuigd is dat hij de crises wel aankan. Het zal voor Spanje en de Spanjaarden echt een testcase gaan worden. Men zal moeten kiezen. Teruggaan naar oude machtsstructuren van het klassensysteem of een sprong naar voren maken die hoort bij een moderne en democratische maatschappij. De goed opgeleide jongeren, die via internet dagelijks kennis kunnen nemen van de ontwikkelingen in de wereld, zullen vooruit willen dat is zeker. De herfst in España zou wel een heet kunnen worden.