De olieprijs is in het tweede kwartaal van 2018 tot het hoogste punt gestegen in drie en een half jaar tijd, door vrees voor sancties tegen Iran. Initiator van de nieuwe spanningen is ’the usual suspect’ – de Amerikaanse president Donald Trump. 12 Mei aanstaande zal de VS beslissen of het nieuwe restricties zal opleggen aan OPEC’s derde grootste producent van aardolie. De bestaande nucleaire deal met het land is namelijk een doorn in Trumps oog. Hij noemde het bestaande akkoord “krankzinnig” en “belachelijk”.
De pot verwijt de ketel…
In 2015 beloofde Iran het eigen atoomprogramma af te bouwen ‘in ruil voor het intrekken van internationale sancties.’ Bij lange na niet voldoende, volgens Trump. Hij wil o.m. het Iraanse raketprogramma erbij betrekken en de bemoeienissen van het land met Syrië en Jemen. En dit terwijl het net de VS zijn die zich al decennialang politiek en militair overal ter wereld in interne aangelegenheden mengen…!
Onmogelijke eisen
Het is een oud maar nog steeds adequaat werkend recept. Leg een politieke tegenstander zoveel eisen en verplichtingen op dat hij er onmogelijk aan kan voldoen. Verkondig dan luid dat deze niet wil ‘meewerken’ en je hebt het perfecte excuus om (militiaire) acties te ondernemen. Kijk naar de gespannen verhoudingen met Noord-Korea, waar Kim Yong-un zonet gestopt is met atoomproeven. De grond werd hem te heet na talloze Amerikaanse dreigementen. No way dat Kim nog verder zal gaan in toegevingen. Want de volgende eis dient zich al aan: “Ik wil dat ze hun kernraketten wegdoen”, aldus de Amerikaanse president. Goed wetend dat dit nooit kan en zal gebeuren. En dus…?!
Vengeance is mine
Dat Iran zopas de euro verkoos boven de Amerikaanse dollar, kan Trump zomaar niet laten passeren. Het bedreigt de hegemonie van de Noord-Amerikaanse munt en kan navolging opwekken bij andere landen. Maar de echte reden van Trumps politieke wurging van de Islamitische Republiek Iran is terug te voeren tot de bezetting van de Amerikaanse ambassade in Teheran. Anno 1979 dus en tegelijk de start van de Iraanse revolutie, uit onvrede met de steun die de VS gaven aan de sjah. De VS vergeten nooit én vergeven nooit. Of zoals oud-president George W. Bush zonder blikken of blozen de wereld waarschuwde in 2001 na de aanslagen op de Twin Towers door een andere Islamiet: wie niet met ons is, is tegen ons!
