Stikstof en PFAS: de rem op economische groei

Er gaat geen dag voorbij of we worden geconfronteerd met de uitwerpselen van onze moderne beschaving. CO2, stikstof, pfas, enzovoort, enzovoort. Met de heftig oplopende klimaatdiscussie geraakt ons land in algehele verwarring. Wat er nu speelt vind ik goed te vergelijken met wat er speelde in mijn eigen omgeving, ons honden-uitlaatgebied.

Ongeveer als hondenpoep

Onze woonwijk is omgeven met een mooi ringpark, wat ideaal is om je hondje en jezelf uit te laten. Als de baasjes wat slordig worden en minder goed opletten waar de hondjes hun poepie doen dan lopen andere baasjes de kans om in de poep te trappen van andermans hondje. Dat leidt tot irritatie. En daar moet tegen worden opgetreden. Het begint met het plaatsen van waarschuwingsbordjes.

Stem van de minderheid

Op gegeven moment zijn er een paar hondenbezitters die zich niet houden aan de fatsoensnormen en wordt er door een enkeling in de poep getrapt. Hondje Waf kan er weinig aan doen, de schuld van de nalatigheid ligt bij het baasje. Die had beter moeten opletten en het hondje een paar meter van het pad af moeten leiden. Op gegeven moment is er iemand die zich stoort aan de hondenhoop en gaat de Gemeente, na wat klachten, maatregelen invoeren. Er worden bordjes geplaatst met het opschrift “Honden-uitlaatgebied.”

Kan gebeuren

Dat is een aangewezen strook waar de hondjes ongeremd hun behoefte kunnen laten gaan. Een paar laarzen is voor de baasjes zeer aan te bevelen. Helaas houdt niet iedere hond zich aan de wet. Soms ligt een drol iets te uitdagend op de loer op een wandelpad. Loop er zelf altijd om heen. Kennelijk zijn er mensen met ogen in hun achterhoofd en heeft iemand een keer een uitglijder gemaakt met als gevolg een beenfractuur. Kan gebeuren niet?

Vrijheid wordt ingeperkt

Naar verluid is de Gemeente over dat incident ingelicht en moeten de viervoeters voortaan in het hele ringpark zijn aangelijnd. Ook doet een handhaver af en toe een rondje. Zonder hond maar met een bonnenboekje. Nu wordt er streng gecontroleerd en af toe een bon uitgeschreven aan de baas die zijn blafbeest niet aangelijnd heeft. De hondjes mogen niet meer vrij rond lopen en gaan allemaal keurig aangelijnd. Trippel trippel, netjes naast de baas. Een poepie op de aangewezen strook, een plas op het gras, en niets is meer zoals het was. De vrijheid van een onbekommerde wandeling met je rennend huisdier is verdwenen. De pret is er af. Het beteugelende optreden van de Gemeente eist zijn tol. Maar waarom? Is dat enkel vanwege die ene beenfractuur van iemand die op het verkeerde moment de andere kant opkeek? En zich daarna beklaagde bij het gemeentebestuur.

De rem er op

Wat heeft dit verhaal met ons klimaat te maken? Heel veel denk ik. De vergelijking is ongeveer hetzelfde. Alleen veel grootschaliger. Waar mijn eigen gemeente een verordening instelt voor een kleine gemeenschap neemt onze landelijke overheid een besluit dat repressief is voor 17 miljoen Nederlanders. Ergens in den lande is wat viezigheid geconstateerd waar zeer lokaal wat hinder door wordt ondervonden. De stikstofmetingen in ons achterland, die volgens sommigen discutabel zijn, worden zeer serieus genomen in Den Haag. De rem moet er op. In de fluwelen fauteuils wordt dan wetgeving bedacht om te voorkomen dat 17 miljoen mensen allemaal tegelijk in de poep trappen. Allerlei beroepsgroepen worden beperkende maatregelen opgelegd en de hondenbezitters, eeehh autobezitters, worden bestraft als deze zich niet houden aan de snelheid-beperkende maatregel. Geeft een mooi stukje werkgelegenheid voor het CJIB in Leeuwarden waar de incassoafdeling een verdriedubbeling van hun werkzaamheden ziet.

Vliegtuig tegen automobiel

Er is straks flink wat geld nodig voor de aanstaande klimaattransitie. En de kreet, “de vervuiler betaalt,” wordt als een waarschuwende sticker op die onheilspellende CJIB-envelop geplakt. Stel ik mij zo voor dat ik in mijn bakkie, die heel zuinig 1 op 20 rijdt, in de nabijheid van Schiphol 20 km te hard bak. Valt een weekje later die envelop met sticker in mijn brievenbus met de aankondiging dat ik 183 eurootjes moet dokken. Terwijl naast mij op de bulderbaan van Schiphol een Jumbo het luchtruim koos met een snelheid die goed is voor een strafbeschikking en inbeslagname van het vliegbrevet van de piloot. Hier wordt duidelijk met 2 maten gemeten; de luchtvaart wordt ontzien.

Slachtoffer

Dat is wat ik bedoel. Ik stel voor dat de ANWB gaat lobbyen in politiek Den Haag met dit verhaal. Weer wordt de automobilist geslachtofferd. Het vervoermiddel van de gewone burger was altijd een makkelijke melkkoe. Onze regering houdt niet van moeilijk gedoe. Een vliegtuig is toch belangrijker dan een autootje. Daarmee ga je over zee, over grenzen, over continenten. De blik naar verre einden is kennelijk belangrijker dan het welzijn van de kleine burger binnen de eigen landsgrenzen. Daarom was ik altijd zo tegen globalisme.

GW