President Trump heeft dan toch de overeenkomst over kernwapenbeheersing met Iran van 2015 eenzijdig opgezegd. En dit tegen alle redelijkheid en gezond verstand in van zowat alle andere betrokken wereldleiders. Het roept opvallend reminiscenties op aan wat in 2003 plaatsvond in de aanloop van de oorlog met Irak.
Oorlog op komst?
Stel onmogelijke eisen aan een land, voeg er een pak verzinsels en leugens bij en je hebt het perfecte recept om de oorlogsmachine weer eens op gang te brengen. Tegelijk leidt het de aandacht af van de enorme financiële en politieke binnenlandse problemen van de VS. En natuurlijk ook van alle privé-schandalen die Trump in steeds nauwere schoentjes brengen nu…
De hond en de stok
“There are disturbing and eerie similarities” in het misbruik van inlichtingen toen en nu, zegt een voormalige topanalist voor het Midden-Oosten. Andere analisten vergelijken ook met wat eertijds in Irak plaatsvond: ‘(…) one of the major U.S. foreign policy debacles of modern time.’ Zegt genoeg me dunkt…? Maar ja, wie een hond wil slaan vindt altijd wel een stok. En wie niet voor ons (de VS) is, is tegen ons, toch? De islamitische Iraanse regering is al veertig jaar een doorn in het oog van Noord-Amerika, sinds de revolutie aldaar tegen de wrede Sjah Reza Pahlavi, de zetbaas van diezelfde VS… Dat Iran zich volgens zijn eigen inlichtingendienst én de inspecteurs van de Verenigde Naties volledig houdt aan de overeenkomst van 2015, doet blijkbaar ook niet ter zake.
De geschiedenis herhaalt zich vaak
Oorlog moét het worden volgens Trump et al., dus oorlog zàl het worden. Marionet, pardon: ‘Secretary of State’ Mike Pompeo is al bezig iedereen, willen of niet, graag of niet, in het Amerikaanse gareel te brengen. De geschiedenis herhaalt zich helaas altijd en de mensheid leert nooit, zo lijkt het wel. Na Iraks Saddam Hoessein kwam IS met wereldwijd terrorisme; na Libië’s Kadhafi volgde de totale interne chaos en na Irans Rohani komt…? Weinig goeds alweer, wedden…?
