Een boeiend gesprek met emeritus hoogleraar Karel van Wolferen over de toestand in de wereld in het algemeen, onder meer in de VS. De professor is tevens hoofdredacteur van het tijdschrift ´Gezond Verstand´ Dit wordt ook door critici een zogenaamd complottijdschrift genoemd. Zelf zijn we bijzonder voorzichtig over zoiets te publiceren, maar Biflatie wil alle meningen een podium geven. Ook al zijn we het niet met alles zomaar eens. Noem ons critici. Gezond Verstand wordt nu verweten ál te kritisch te zijn. Complotten te zien waar die helemaal niet zouden bestaan. We laten dit in het midden en het oordeel aan onze lezers. Tussen hoop en vrees heet deze uitzending vanwege Café Weltschmertz. Toch eens kijken en luisteren naar wat de hoofredacteur ervan zoal te melden heeft?
Tussen hamer en aambeeld
Van kritisch zijn gesproken – we laten nog eens trendvoorspeller Gerald Celente aan het woord. The worst is yet to come, is de titel van onderstaande videoboodschap. Met een heerlijk geurende, gekruide worst heeft ´t niks te maken, wel met dat ´het ergste´ nog moet komen! Ook met mister Celente – alle respect – zijn we het niet altijd eens, maar laat dat de pret niet bederven. Hij oreert meestal ook met ´gezond verstand´, dat van de betrokken, geëngageerde burger. We bewonderen vooral ook Celente´s gedrevenheid, net als hij gepassioneerd te zijn in alles wat we doen. Geen half werk hier! Maar ook weer de vraag aan de lezer: is Gerald niet ál te streng, voor politici bijvoorbeeld? Want ga er maar aan staan. Politiek bedrijven is een noodzakelijk kwaad (dat zegt al véél) en meestal zit je tussen hamer en aambeeld. Goed doen voor alle burgers van piepjong tot stokoud is zo goed als onmogelijk. In de praktijk dien je altijd compromissen te sluiten, want je bent geen alleenheerser (iemand als Kim Jong-un dan uitgesloten). Vaak ook bakken kritiek over je uitgestort krijgen, terecht of onterecht. Elk woord, zelfs gebaar wordt dagelijks ontleed, gewikt en gewogen. Alles wat je doet of laat heeft ook consequenties. Ja, er is het aanzien, het prestige, en de macht, de zeggenschap. Het is in ieder geval niet mijn meug maar iemand moet het doen zeker…?
Altijd schuldig
Neem nu de Coronacrisis en hoe ermee te dealen. Sluit je de economie d.m.v. een lockdown grotendeels af, in een poging het virus zo min mogelijk kans op verspreiding te geven? Dan ben je verantwoordelijk voor het verlies aan banen, inkomen en de persoonlijke vrijheid van de burgers. Doe je dat niet, hou je het land en zijn economie zoveel mogelijk open, zoals (weldra oud-)president Trump deed in de VS, dan sta je bovenaan in de lijst met het meeste aantal doden en besmetten. Daarom niet relatief, gezien naar het aantal inwoners van je land (VS: 332,9 miljoen) maar wel in omvang. En wat is er relatief aan een mensenleven? Wat is wijsheid en wat is haalbaar? Daarom niet altijd of vaak wat het populairst is. Zo´n president of premier draagt ook altijd van álles wat in het land fout gaat, de eindverantwoordelijkheid. Altijd is hij of zij schuldig – ook al ben je dat niet in de praktijk en realiteit.
Ongeduld is geen schone deugd
Ook: als je dan heel dringend de medewerking van de burgers vraagt, is dat nog geen gegeven of vaststaand feit. Kijk naar wat er net in buurland België gebeurde. Een dame ging in de afgelopen kerstvakantie op skiverlof. Bij terugkeer liet ze zich zoals vereist testen op Corona, en die test bleek negatief. Tot daar alles oké. Je moet dan 7 dagen in zelfafzondering, quarantaine en vervolgens een tweede test ondergaan. Immers is pas na zeven dagen pas zeker of je inderdaad niet besmet bent. De Vlaamse liet de test afnemen…maar wachtte het resultaat vervolgens niet af. Ze ging her en der, haar dochter ging naar school, zich verplaatsend zoals elk gezond (!) mens. Blijkt dat die tweede en definitieve test positief was! Dus zonder het te weten verspreidde mevrouw en dochtertje het Coronavirus in de loop van verscheidene dagen. Gevolg? 2000 Gezinnen moeten door haar schuld ook in afzondering gaan. Scholen incluis. Kunnen we ons de financiële en menselijke kost hiervan voorstellen? Of hoe kleine daden grote gevolgen kunnen hebben…
wat zeg je?
https://youtu.be/K_8vCovrmag
“En wat is er relatief aan een mensenleven?”
Betrekkelijkheid door eindigheid, de ‘waarde’ wordt bepaald door zijn dood.
Bij de één huilt de halve wereld, de ander wordt niet gekend, heeft niet eens bestaan. Een naam- en kansloze voddenbaal langs de weg die niemand zal missen.
Wat is relatief?
De verwaande westerling die recht denkt te hebben op een ‘eeuwig leven’; de zuigelingen onder de verzengende zon is vaak maar een dag gegeven.
Ik heb ze gezien: duizenden onthoofde bruine lichamen, in de rivier. Ze dreven langzaam naar de zee. Geen enkele getuigenis, niemand zit er mee.
Wat een ongelofelijke decadentie wordt er met deze hele Coronacrisis tentoongespreid. Ik merk bij mezelf dat ik steeds meer een afkeer jegens mensen begin te ontwikkelen. Wat een meningen, wat een polarisatie en wat zijn we het grote plaatje uit het oog verloren, net wat je schetst.
Meesterlijk gerelativeerd! ***
Ergens hebben we de crisis ook aan onszelf te danken. In plaats van de lokale producent of winkelier te steunen kochten we via internet (nu nog meer) en daarmee stemden we mee met een systeem van grote corporaties, multinationals, globalisme.
In plaats van ons om het milieu te bekommeren vlogen we naar de Mediterranee of nog verder tijdens vakanties. In plaats van biologische groenten en vlees van de lokale slager en groenteman kochten we Oekraïense plofkip en sperziebonen uit Egypte.
In plaats van eerst wat sparen en dan een huis kopen, leenden we ons direct suf voor huis, verbouwing en auto. Sterker nog.. tegenwoordig heeft niemand nog geld in de portemonnee en iedereen geld in “steen” en is er een enorme opmars aan private lease contracten.
In plaats van een stabiel gezinsleven creëerden we een samenleving met sleutelkinderen….het gevolg op het psychisch welzijn van die kinderen liet zich in sommige gevallen raden.
In plaats van lokale aannemer of klussenbedrijf lieten we Polen de verbouwing doen…
en het bedrijfsleven huurde om kosten te besparen zijn IT-ers in India in of haalde ze en masse naar Nederland (in sommige jaartallen zijn de Indiërs de grootste migratiegroep in NL). De overheid doet daar overigens ook vrolijk aan mee via haar IT aanbestedingspartners.
We kunnen het nog steeds stoppen, door morgen te beginnen anders te leven. Stem niet tijdens de ‘kabukki’ verkiezingen, maar stem met je eigen portemonnee voor de beste oplossing voor de Nederlandse samenleving.
Je kunt ‘Holland First’ ook beschouwen als een oproep om meer lokaal zaken te doen, om de mensen in je directe omgeving hun inkomentje te gunnen dat is geen fascisme of nationalisme. En je mag het van mij ook ‘Benelux’ first noemen als je in de grensstreken woont.
Al deze ontwikkelingen komen voort uit de globalisering: door de voortschrijdende internationalisering van de productie van goederen en diensten raken nationale economieën steeds meer met elkaar verweven. Zie de groeiende internationale handel, buitenlandse investeringen en de toegenomen rijkdom en macht van multinationals.
Niet het individu telt maar het verdienmodel van de grootbanken en multinationals. Ineens gooit de vrees voor een virus een kink in de kabel. Dan ineens gaat de rem er op om de boel overeind te houden. Maar of we dit kunnen stoppen door morgen anders te leven waag ik te betwijfelen. Ik verwijs maar weer eens naar het WEF, gewoon een Great Reset en dan worden we allemaal happy. Meer daarover: https://biflatie.nl/samenleving-op-slot-maar-financiele-markten-floreren/