Donderdag zullen de Europese regeringsleiders bepalen of er nieuwe miljarden in de Griekse bodemloze put worden gedeponeerd, of dat het toch een keer tijd is om de schulden de saneren. Wanneer een deel van de schulden zal worden kwijtgescholden zal dat de Griekse economie ten goede komen. Nederland en Duitsland willen dat de banken en financiële instellingen meebetalen aan het herschikken van de schuld. Daar zijn ze in Spanje en Ierland helemaal niet blij mee. Daar kunnen de banken al met moeite hun hoofd boven water houden.
Indien een bank failliet gaat, zal de overheid moeten bijspringen. Dat zagen we vorig jaar in Ierland gebeuren. Door de ingreep kwam het land echter zelf in de problemen. En dat probleem moest dan weer worden opgelost door de gehele EU en het IMF. Die houden het treintje momenteel nog steeds gaande, maar er komt een punt dat het genoeg is geweest. Hoe lang kunnen politici het nog volhouden om ongezonde landen tientallen miljarden toe te stoppen?
Ik zeg dat ze nog meer geld in Griekenland gaan pompen. Anders zegt Spanje straks ook: bekijk het ff lekker.
Gaat alleen lukken als je laat blijken helicopterview te hebben. Niet alleen onderkennen dat Griekenland een probleem is maar ook dat andere (grote) economieën
op dit moment geholpen moeten worden. Probleem is echter dat (we) de EU dat niet kunnen betalen. En dat gaat dus niet gebeuren ben ik bang voor.
Dus op je vraag te beantwoorden Ruben, niet lang meer.
Helicopterview is er dus eigenlijk wel maar we zitten gedwongen met de kop in het zand.
Het is onlogisch dat failliete landen, andere failliete landen moeten gaan helpen. Dat kan dus ook niet, waardoor er druk komt te staan op onder andere Duitsland, Finland en Nederland. Daar zit de bevolking helemaal niet te wachten om nog meer geld aan deze landen te geven.
Blijft het IMF over, die heeft er steeds meer mee te maken en dat vinden de grieken helemaal niet leuk. Ze moeten eigenlijk gewoon net als ijsland failliet gaan en overnieuw beginnen, maar de belangen van de europese banken zijn te groot. In spagaat.
Nog even in de herhaling:
De Europese Unie kent een zorgelijk vacuüm omdat de voortrekkersrol van Duitsland voorlopig ten einde is. De discussie rond het noodfonds voor de euro heeft dat nog eens bevestigd, De Duitse bevolking is getergd over de steun aan het noodfonds voor de euro omdat zij altijd zuinig is geweest en nu de rekening moet betalen voor het gat in de hand van anderen. Inderdaad, de kosten van de Duitse eenwording waren onvoorstelbaar hoog en de lonen namen maar weinig toe. Daarom ontstaat nu onbegrip onder burgers omdat Duitsland een groot deel van het noodfonds voor de euro draagt. De positie van premier Angela Merkel komt steeds verder onder druk, zo toonde ook het verlies onlangs van haar partij CDU bij de deelstaatverkiezingen. Maar het blokkeren van het Europact zou neerkomen op ‘zelfmoord’.
‘Landen met een zwakkere munt, en dus met een hogere rente op leningen, konden door de invoering van een gezamenlijke munt opeens goedkoop geld lenen. De markten droegen hun vertrouwen in de D-Mark over op de euro, waardoor rente laag werd. De Grieken kwamen goedkoop aan euro’s en importeerden veel producten uit Duitsland met zijn grote exporteconomie. Door een overschot op de handelsbalans gingen Duitse banken geld naar het buitenland exporteren, onder meer door het kopen van Griekse staatsobligaties. Laat Merkel de Grieken vallen dan komen de Duitse banken in problemen omdat die dan hun leningen aan de Grieken moeten afschrijven. Door het noodfonds voor de euro helpen ze dus eigenlijk de Duitse banken en niet de Griekse bevolking. Veel banken in Duitsland hebben bovendien veel verborgen schulden. Eigenlijk is een grootscheepse bankensanering nodig maar het idee is: we zitten het wel uit’.
‘Duitse regering speelt paniekvoetbal’
In Duitse media wordt soms gespeculeerd over de terugkeer naar de D-Mark. Volgens Nijhuis werken veel banken al met twee portefeuilles, ‘één voor Noord- en één voor Zuid-Europa’. ‘Maar het is niet waarschijnlijk dat Duitsland uit de euro stapt. De onrust zorg er wel voor dat Merkel snoeiharde eisen stelt aan de Duitse steun aan het noodfonds. Zo kan ze aan de kiezer verkopen dat het noodfonds wordt ingericht op Duitse voorwaarden’. Naast de bekoelde liefde van de Duitse bevolking voor de Europese integratie kampt de coalitie van Merkel ook met de beperkingen van een minderheid in de Bundesrat, de Duitse senaat, waardoor er de facto sprake is van een informele grote coalitie. De regering richt zich alleen op de wensen van het electoraat. Het is paniekvoetbal’.
Ruben
Ik heb nog gereageerd op jouw vraag aan mij in het artikel van 14 juli 2011.
Sorry dat dit wat laat is.
Hoe dan ook, Europa heeft een sterke leider nodig! En die komt ook, het zal namelijk de antichrist wezen die vanuit de E.U., het Herstelde Romeinse Rijk zal opkomen. Net als Hitler die ook temidden van de economische chaos tijdens de Grote Depressie aan de macht kwam.
@6 M
Iets meer kennis van de geschiedenis kan geen kwaad.
Hitler was niet zelfstandig aan de macht gekomen. Hij is financieel geholpen door een aantal grote Duitse bedrijven en banken. Die bedrijven en banken hadden door de toenmalige crisis zelf ook niet veel geld. Het geld dat via hun naar Hitler ging, kwam uiteindelijk bij een aantal Amerikaanse banken vandaan. Hitler kwam dus niet uit het niets zomaar naar voren. Het was een ordinair spel van het groot kapitaal (en politiek) met verschrikkelijke gevolgen.
God of de antichrist hebben daar niets mee te maken. Dit zijn spook verhalen die in het zelfde rijtje thuis horen als de Harry Potter films.
Dan nog dit. Ik denk niet dat alle Europeanen op één sterke leider zitten te wachten. Europa is daarvoor veel te verdeeld. Alleen al om die rede zal die er niet komen.
@7
eens, daar zitten mensen die in europa wonen niet op de wachten… Helaas hebben de leiders het toendertijd niet gesnapt dat een monetaire unie niet een politieke unie betekend..
in de tijden van “geleende” hoogconjunctuur werd dat lekker gemasceerd en was iedereen vrienden… de pigs konden tegen spotgoedkope rentes hun staatsschulden opblazen tot enorme proporties en NL en DE konden diezelfde varkentjes kaler en kaler plukken…
Nu er echter daden worden verwacht, en geen infantiel economisch simpele oplossingen als we lenen gewoon nog wat meer… maar echter sanerings, bezuinigings of misschien wel faillisement oplossingen, kunnen we het niet eens worden… Dit zal ook niet gaan gebeuren omdat we geen politieke unie zijn!
Het zal allemaal nog wel een keer worden afgekocht met een noodfonds verhoging naar 1 triljoen euro oid, en griekenland krijgt weer geld om het nieuwe jaar te halen, kan iedereen nog mooi een kalkoen eten met kerst! De oplossing zal er echter pas komen als er of een waar staatsman opstaat in europa die de boel een kan laten worden, en de kosten van 30 jaar op de pof leven gaan worden betaald! Dan moet je denken in de order van grote als Abraham Lincoln, Tito of Kohl… helaas zie ik die eigenschappen bij geen enkele van de huidige stromannen terug…
het enige alternatief dan is het opheffen van de monetaire unie, met alle gevolgen van dien… in zuid wtc verdwijnen alle hoofdkantoren, landbouw krijgt een enorme knauw, kilometerslange files voor de grenzen, een verlaten maasvlakte en een welvaartsniveau van 30 jaar geleden
hier wordt even piekfijn uitgelegd dat het boontje om zijn loontje komt bij DE en NL en in mindere mate ook bij china…
http://globaleconomicanalysis.blogspot.com/2011/07/hugo-salinas-price-and-michael-pettis.html
Han… Klasse commentaar. Lees Wall Street and the rise of Hitler. Prof Anthony Sutton.
Nu nog te downloaden via http://www.reformed-theology.org/html/books/wall_street/.
Tot in detail uitgelegd.
De grote vraag is of we de Euro en de huidige EU nog wel willen redden. Ik begin hier echt steeds meer twijfels over te krijgen, gezien concentratie van grote economische macht en de tanende invloed van de burgers wat de EU uiteindelijk is geworden weinig goeds heeft gebracht voor de gewone burgers.
Ik zie het pamperen van het Griekenland PIIGS probleem overduidelijk als teken dat men de zeepbel, die in 2008 is geklapt kunstmatig opgeblazen te houden om zo niet met de onaangename consequenties van het leeglopen van de bubbel geconfronteerd te worden. En kennelijk zijn de gevolgen zo erg dat er miljarden belastinggeld er tegenaan gesmeten mag worden. Het is wel duidelijk dat dit nergens naar toe gaat.
Heel het neoliberalisme (waar de EU en de Euro een loot van is) is een economie op steroiden gebleken en als het uitgewerkt is volgt de ontwenningsverschijnselen en om de ontwenningsverschijnselen tegen te gaan gebruikt men nieuwe steroiden…. En de financiele en politieke elite zijn inmiddels zo verslaafd dat men er niet meer van af kan komen en verliezen durft te nemen.
Koopkrachtpariteiten geven geografische verschillen aan in prijsniveaus. Ik meen me te herinneren dat er bij de introductie van de Euro tussen Griekenland en Duitsland een factor 2,5 lag in het voordeel van Duitsland. De euro IS VOOR GRIEKENLAND VEEL TE DUUR. Dat blijft een blok aan het been ten eeuwigen dage. Dit soort landen dient zich zelf en zijn bevolking door uit de Euro te stappen