Ik kan me herinneren een paar jaar geleden een kortstondige uitwisseling van ideeën rond het begrip BBP en groei gehad te hebben met Ronald Hendrickx. Eén van de zaken die ik ter tafel bracht was dat men in het algemeen eens goed moest kijken naar wat er nou precies onder het BBP verstaan werd en hoe relevant dit nu nog was.
Zoals mij wel vaker is overkomen, ben ik door computercrashes de mails die ik daarover met verschillende mensen had, kwijtgeraakt. Ik was weliswaar vrij goed op de hoogte met de werking van en applicaties op de computers, maar verzuimde telkenmale de nodige back-ups te maken van mijn files, zodat ook nu weer, ik het niet meer precies kan achterhalen, wat er destijds precies beschreven werd. Overigens ligt de oorzaak hiervan vaak bij mijzelf en niet aan de gebruikte software.
BBP, Bruto Binnenlands Product
Hier speelt eigenlijk hetzelfde als bij de beschreven computercrashes. Uit onvolledige backups en nog wat data links en rechts worden er weer eens files samengesteld, waarbij men al lang blij is, weer te kunnen werken en zich eigenlijk geen zorgen maakt of de basisprincipes misschien inmiddels ook aan revisie toe waren. Het begrip BBP stamt uit de vorige eeuw en Wikipedia zegt hierover: Het bruto binnenlands product is in de jaren dertig ontwikkeld door het Amerikaanse ministerie van handel met als doel het nationale economische herstel van de Grote Depressie te meten. De man achter het bbp was Simon Kuznets en kreeg in 1971 voor deze prestatie de Nobelprijs.
Laten we eerlijk zijn, het heeft zeker zijn nut bewezen in die tijden, maar de nodige aanpassingen ter verfijning van het begrip zijn helaas achterwege gebleven, of minstens uit zicht verdwenen. En dat al zo’n 80 jaar lang. Andere begrippen daarentegen worden wel regelmatig aangepast, denk aan CPI en PPI, omdat men denkt daar politiek gezien, baat bij te hebben. Food en Energy worden bijv. al jaren niet meer in deze CPI core-rate opgenomen. Waarom zou dat zo zijn? Zou dat mede het verschil met bijv. een Shadowstats kunnen verklaren? Ik heb niet de moeite genomen dit soort zaken uit te zoeken en denk velen met mij niet.
En ook geeft Wikipedia de volgende definitie van het begrip BBP: Het bruto binnenlands product (bbp) is de totale geldwaarde van alle in een land geproduceerde finale goederen en diensten gedurende een bepaalde periode (meestal een jaar). Meestal wordt met dit begrip het bruto binnenlands product tegen marktprijzen bedoeld.
Is dit nou wel een juiste voorstelling van zaken?
Zo langzamerhand begint er toch wel wat twijfel te bestaan rond het begrip BBP groei. Terecht overigens, want wat Professor Bartlett hierover schreef met zijn exponentiële functie gaat hier helemaal op. Als bijvoorbeeld ergens een raam moedwillig wordt ingegooid, dan heeft dit gevolgen voor het BBP. Als je het op die manier bekijkt dan zijn revoluties een zegen voor een land, want het BBP zal na enige tijd, als alles weer hersteld is, enorm gestegen zijn. En dat lijkt me nou eerlijk gezegd de lading niet helemaal te dekken. Revoluties onder een goed en verantwoord systeem zijn helemaal niet nodig. Evoluties wel, anders stort het systeem in. Voormalig Amerikaans senator Robert Kennedy heeft het als volgt samengevat:
“Het bruto binnenlands product omvat luchtvervuiling en reclame voor sigaretten en de ambulances die op de snelwegen verkeersslachtoffers weghalen. Het rekent de speciale sloten voor onze deuren mee en ook de gevangenissen voor de mensen die ze stukmaken. Het bruto binnenlands product omvat de vernietiging van de cederwouden en de dood van Lake Superior. Het neemt toe met de productie van napalm en raketten en kernkoppen. Het houdt geen rekening met de gezondheid van onze gezinnen, de kwaliteit van het onderwijs of het genoegen dat we aan spelen beleven. Het is net zo onverschillig voor de properheid van onze fabrieken als voor de veiligheid van onze straten. Het telt niet de schoonheid van onze poëzie mee of de kracht van onze huwelijken, noch de intelligentie van het publieke debat of de integriteit van ambtenaren… het meet kortom alles, behalve dat wat het leven de moeite waard maakt.”
Toch vind je overal in de pers – en of dat nou Main Stream of alternatief is – steeds weer dit begrip als allesomvattende en enige juiste benadering voor de groei. En het gekke is: iedereen accepteert het zo.
Wat heeft Biflatie hier nou mee te maken?
Wat mij in ieder geval hierover dagelijks bij Biflatie opvalt is, dat heel veel van alle ongenoegen dat boven komt, hierop terug te voeren valt. En dan vooral over wat Senator Kennedy hierover gezegd heeft. Betekent dit nou dat er geen alternatieve methodes zijn om die groei te meten? Natuurlijk zijn die er, lees Wikipedia er maar op na. Maar waarom komen die zo weinig op voorgrond. Wel, waarschijnlijk omdat het economische begrip voor welvaart wel iets anders is dan wat door de gewone mensen als welvaart wordt ervaren. En die begrippen worden constant door elkaar gehaald.
Dus wie staat er op om dit begrip BBP eens goed te herdefiniëren of uiteen te laten vallen in coherente deelgebieden, die het begrip BBP weer nieuw leven in kunnen blazen? Iemand uit de digitale zaal?
Kijk, een begin van nadenken… 😉
Nou nog even verder doortrekken. Bijvoorbeeld het begrip ‘schaarste’ dat deel uitmaakt van de definitie van het begrip ‘economie’ (http://nl.wikipedia.org/wiki/Economie).
Maar er is tegenwoordig geen schaarste. Tenzij ze in de economie ook rekenen met ‘negatieve schaarste’. Wat op mij net zo waanzinnig overkomt als ‘negatieve rente’.
Er is van alles te veel. Woningen, kantoren, iDingen, CD’s, vreten, zuipen, noem maar op.
Dus die hele definitie van ‘economie’ kan op de helling.
Maar ja, er zijn er een hoop die belang hebben bij handhaving van de huidige definitie (al was het alleen maar omdat ze intellectueel onvermogend zijn en niet buiten de gebaande paden kunnen denken). En als de berg niet naar Mozes komt, zal Mozes naar de berg moeten…
Oftewel, als er geen schaarste is, dan MAKEN we schaarste.
Zie de zg. ‘sloopfondsen’. Dan mag de burger zijn zuur verdiende geld in een potje stoppen waarmee kantoren worden afgebroken, zodat kantoorruimte weer schaars wordt. En dan kan de bouwmaffia weer kantoren bouwen. En hele dikke vette sigaren roken…
De twee mooiste voorbeelden van ‘sloopfondsen’ zijn toch wel de Eerste en Tweede Wereldoorlog.
Want wat anders dan economie-dienende sloopfondsen waren dat immers?!
Dus tel maar uit wat er gaat volgen op deze tijden van ‘negatieve schaarste’:
==> een ‘Mega-sloopfonds’. En wat daaronder moet worden verstaan mag u zelf uitdenken… 😉
… en misschien moeten we ook eens kappen met spreken over de ‘Nobelprijs’ als het over economie gaat. Er is geen Nobelprijs voor de economie (http://nl.wikipedia.org/wiki/Prijs_van_de_Zweedse_Rijksbank_voor_economie).
En dat is terecht, want inmiddels is wel gebleken dat de economie geen wetenschap is. Het is pseudo-gezwets. Wordt tijd dat die kwakzalvers-inquisitieclub die economen eens gaat aanpakken in plaats van ongevaarlijke homeopathische middeltjes uit de winkelschappen proberen te verwijderen…
Mooie manier om goud te repatrieren:
http://www.ad.nl/ad/nl/14428/Olympische-Winterspelen/article/detail/3593157/2014/02/08/Kramer-in-olympisch-record-naar-goud-op-5000-meter.dhtml
Verzin een sport waaraan verder geen enkel ander land deelneemt en lobby die tot olympische status.
Hoe laat begint het potenrammen eigenlijk?
Het kromme van het BBP/BNP is goed uitgelegd en des te duidelijker dat zuipen, paffen en vreten goed is voor de economie. Eerst het kopen van de genotsmiddelen en later de medische kosten. Terwijl verslavingen uiteindelijk de levenskwaliteit verminderen. Dit is idd te gek voor woorden. Maar desondanks wordt met de thans geldende berekeningen van het BBP dit toch als wenselijk gezien, terwijl een kind van 3 al begrijpt dat niet niet klopt.
Moeten we nog wel materiële groei willen? Dus dat fysiek in ons huis steeds meer spullen hebben staan en de huizen groter en alles luxer moet. Ik denk dat hier eens serieus vragen gesteld over moet worden, ongeacht welke definitie hier van toepassing is. Immers bij iedere zuivere materiële groei indicatie blijft zaken als schone leefomgeving, duurzaam omgaan met onze planeet, menselijkheid, … buiten beschouwing. En juist de leefomgeving, schone aarde, schoon drinkbaar water, prettige en rustige leefmogelijkheden worden steeds schaarser en alles wordt opgeofferd voor het getalletje, die onze materiële welvaart op een zeer beperkte manier beschrijft.
Dan heb je ook nog het BNG (Bruto Nationaal Geluk) https://nl.wikipedia.org/wiki/Bruto_nationaal_geluk , waarin de welzijn van de bevolking wordt gemeten. Ook valt er ook hier iets aan op te merken, immers hoe ga je immateriële zaken in materiële cijfers persen? En wat is dan zo een cijfer nog waard? En hoe kan zo een cijfer misbruikt worden door de machthebbers om de bevolking de mond te snoeren dat het allemaal zo goed gaat? Valt welzijn en geluk wel in cijfers uit te drukken en kan welzijn en geluk in grote verticale systemen gerealiseerd worden. Ook dat laatste betwijfel ik ernstig.
En ik kan alleen zeggen wat ik van mijn leefomgeving denk, maar dit niet in een vast ombonden cijfer op basis van objectieve analyses beschrijven en dat ene cijfer zegt nog niets. En cijfertjes worden altijd opgepoetst ter meerdere eer en glorie voor de machthebbers.
Ook met de berekening van de inflatie of de CPI wordt rijkelijk mee geknoeid en wordt van alles buiten gehouden wat een sterke prijsopdrijvende werking heeft wordt vervangen door inferieure artikelen of buitengesloten.
Kortom…
je hebt leugens
Grote Leugens
EN STATISTIEKEN
Happy Planet Index ken je vast wel en anders even zoeken.
Het heeft de drie ingrediënten ecologische voetafdruk, levensverwachting en geluk. Laat midden amerika nou heel hoog scoren vooral qua ecologische voetafdruk terwijl men niet aangeeft minder gelukkig te zijn dan Nederlanders. Ook de levensverwachting doet het niet slecht. Maw. zouden alle mensen kunnen leven zoals mensen uit bijv. Costa Rica en nog gelukkig oud kunnen worden ook.
Je zou ook kunnen stellen dat het geluk van een Latino een ander soort geluk is dan die kaaskop op 3 hoog achter in de jordaan…
Die kaaskop moet het hebben van een volgepropte stal met hebbedingetjes terwijl die Latino niet veel heeft en het moet hebben van vrijheid en een bewogen sociaal leven…
Dat verhaal van die “arme” visser en bankdirecteur waarbij laatste aan eerste uitlegt dat je vooral veel moet studeren, rennen, produceren en consumeren om uiteindelijk op je oude dag in een bootje een visje te vangen om waarlijk gelukkig te kunnen zijn…
Ik kom die oudjes tegen op weg naar Brazilië die dan in het vliegtuig al een dikke peuk rollen en op Cabo Verde niets anders doen dan dom een hengel uitgooien…
Jongeluy
HPI kende ik nog niet, maar dit is wel een goede. Gelukkig is internet gewillig om me de site te geven.
http://www.happyplanetindex.org/supporters/
Alleen is en blijft het moeilijk om welbevinden in een objectief nummer uit te drukken en dit zal het manco zijn met iedere alternatieve indicator, die op de nodige zachte indicatoren draait.
Desondanks is dit een zeer goed index omdat de rest wel duidelijk kwalitatieve waarden zijn En hoge levensverwachting OOK een goede indicatie van algemeen welbevinden. Iemand in zeer slechte omstandigheden en slechte zorg/gezondheid zal over het algemeen niet oud worden.
Daarbij kan een HPI zeker een prima indicator zijn hoe het met een transitieproject verloopt en zeker op gemeenschappelijk niveau.
Happy Planet Index… Die houden we erin. 🙂
Voor diegene, die het ook niet kennen: HPI = (Welbevinden * Leeftijdsverwachting)/ecologische voetafdruk
Wij zelf zijn de oplossing!
Beste Dick, wat groei nu eigenlijk is zal me echt aan mijn achterste roesten (is geen kritiek op je artikel). Veel belangrijker is het om als mens en samenleving te groeien.
Omdat nagenoeg alles in het leven toeval is, heb ik ontzettend veel geluk tot op heden (goede gezondheid, in een welvarend land geboren, leuke ouders gehad, leuke jeugd gehad, leuke en lieve vrouw, gemiddelde intelligentie (2 technische hbo-opleidingen in avonduren), goede werkgevers, bovengemiddeld inkomen, eigen huis – naar huidige maatstaven goedkoop gekocht -, geen schulden enz., enz.).
Vandaag nog kan dat echter al helemaal anders zijn.
Juist omdat alles toeval is, hadden u en ik miljardair (zeer onwaarschijnlijk) kunnen zijn, maar hadden u en ik ook dakloos, armoedig, gehandicapt en ziekelijk kunnen zijn met een IQ van 70 tot 180 in een arm land (veel waarschijnlijker). Als je daar bij stil staat word je veel nederiger en kom je al snel tot de conclusie dat het allemaal geen eigenverdienste is. U en ik zijn tenslotte niet beter dan alle arme(re) mensen op deze wereld.
Het allerbelangrijkste is dat ik de zwakkere medemens – binnen mijn mogelijkheden – mee op sleeptouw neem. Daarom heb ik geen veel groter huis gekocht met een bijbehorende hypotheek om een hoop belasting te kunnen terughalen, maar betaal ik belasting in de hoop dat mijn onfortuinlijkere medemens daar de vruchten van plukt. Een hypotheek is niet verkeerd, maar een zo hoog mogelijke hypotheek om maar zo weinig mogelijk belasting af te dragen is dat voor mij althans wel. Dat in de praktijk de onfortuinlijke medemens te weinig geholpen wordt, daar is de politiek verantwoordelijk voor. De politiek zou er moeten zijn voor het algemeen belang en die moet er voor zorgen dat u en ik niet heel veel krijgen en anderen heel weinig. Nu is de politiek te veel gericht op “winst” voor de eigen aanhang of “verlies” voor de andere groeping.
Ik betaal belasting omdat ik dat doe uit PUUR EIGEN BELANG (veel humanisme en een klein beetje religie). Als ik hulpbehoeftig ben wil ook maar wat graag geholpen worden. De kans dat ik geholpen word is wellicht minder groot dan ik zou hopen, maar ik wil mezelf niets hoeven te verwijten.
Eigenlijk willen we dat bijna allemaal wel, maar we zijn te veel geneigd te denken in termen van “winst” en “verlies”. Bovendien is angst, omdat je sterk het gevoel hebt dat je op jezelf bent aangewezen in deze wereld, ook een slechte raadgever die voor veel onrust zorgt. Daarom zijn we verwoedde verzamelaars en ik ben daar, tot op zekere hoogte – waar het niet ten koste gaat van mijn medemens – geen uitzondering op.
Binnen de EU met ruim 500 miljoen inwoners wordt jaarlijks € 1 biljoen aan belasting door bedrijven en burgers ontdoken; ofwel € 2000 per persoon. Hoezo crises?
Alles is competitie (groter huis, grotere auto, hoger salaris enz.). U en ik tegen de grote boze wereld; dus TEGEN elkaar.
“Winst” is echter lang niet altijd echte WINST en “verlies” lang niet altijd echt VERLIES.
De “winst” van een groter huis, een grotere auto, een hoger salaris brengt vaak ook schulden, stress, te weinig tijd voor jezelf en je gezin en andere dagelijkse ongemakken met zich mee. Onze aangeboren ijdelheid en angst zet ons daardoor ruimschoots op VERLIES, terwijl we het allemaal niet nodig hebben om een geriefelijker (welzijn), maar eenvoudiger leven te leiden. Bijna iedereen voelt dat intuïtief aan en toch laten we ons meeslepen (politiek, reclames, media, buren, collega’s en helaas vaak ook familie). Een eenvoudiger, maar geriefelijker en LIEFDEVOLLER leven is pas echte WINST.
Jammer genoeg ontlenen heel veel mensen hun eigenwaarde aan wat ze bezitten, kunnen en hun kennis. Kunde en kennis zijn ongetwijfeld heel belangrijk, maar veel belangrijker is echter wie je bent. Daar komt geen kosten- batenanalyse aan te pas.
Zeer gelukkig heb ik de les van wat nu echte WINST of echt VERLIES is toevallig op jeugdige leeftijd gekregen. Op 7 of 8 jarige leeftijd knikkerde ik in de lente- en zomermaanden MET (niet tegen) 3 broers. Ik kreeg van mijn moeder iedere week 5 knikkers. Omdat ik altijd met hen speelde “verloor” ik altijd. Mijn moeder zei nooit tegen mij waarom knikker je nog met die jongens, omdat ik nooit knikkers mee naar huis bracht. Op een dag – ik weet nog precies waar – “won” ik, maar ik moest de gewonnen knikkers inleveren, omdat we niet om “menens” hadden gespeeld. Ik kwam huilend bij mijn moeder aan, die tegen me zei: “jongen, zo moet je nooit worden”.
De grote WINST van die dag was dat, dat ene korte zinnetje van mijn moeder me al mijn hele leven het beste bij blijft van allemaal en ik denk dat het me, voor een belangrijk deel, gevormd heeft tot wie ik ben.
De andere kant van diezelfde les was, dat ik geleerd heb vertrouwd te zijn, maar niet iedereen te vertrouwen. Dingen die te mooi zijn om waar te zijn en die ik niet goed kon doorgronden, omdat alles – met opzet – in nevelen was gehuld, heb ik daarom nooit vertrouwd. Te vaak worden/werden ons zaken voorgespiegeld (aandelen leasen, woekerpolissen, HRA, pensioenverzekeringen, derivaten – waaraan zelfs gemeentes meedoen -, eerst het zuur en daarna het zoet, nu weer huizenprijzen die gaan stijgen) i.p.v. ons een spiegel voor te houden wat goed en slecht voor u en mij is.
Ik zou willen zeggen “WEG met die V.O.C. – mentaliteit van ons”, “weg met liegen en bedriegen”, “weg met hebzucht”, maar meer égalité en fraternité voor ons allemaal en veel minder liberté voor hen die misbruik maken van ons. Jong en oud moeten samen optrekken en eerlijk delen. De enige werkende oplossing is niet tegen elkaar, maar MET elkaar en zij die ons willens en wetens benadelen behandelen zoals zij ons behandelen. Het zal ons goed doen.
Wat ik schrijf zal op een aantal mensen zeker overkomen als: “is hij al droog achter zijn oren”, “hoe naïef kun je zijn” of “wat een loser”. Ik kan alleen maar zeggen, door de wijze waarop ik er tegenaan kijk, dat het me alleen maar gelukkiger maakt.
Naschrift bij “Ons marionetten kabinet: Een beet je minder van dit en een beetje meer van dat”
Ik heb eerder geschreven dat de overheid burgers ruimschoots gefaciliteerd heeft geld over de balk gooien. Teruglezend, schrik ik ervan.
De opmerking van Rocksan daarop “Te vaak hoor ik de uitspraak dat we in de afgelopen tijd allemaal teveel boven onze stand hebben geleefd en dat we dus ook allemaal moeten inleveren” is helemaal terecht. Mijn welgemeende excuses als ik daardoor mensen geërgerd, gefrustreerd of kwaad gemaakt heb.
Wel vind ik dat er bij de mensen te veel schuld zit, maar ik had er bij moeten zeggen dat verreweg de meesten van hen zich totaal niet bewust daarvan waren en te goeder trouw hebben gehandeld, omdat het om ondoorzichtige producten (zie hierboven) ging.
Beste Moerstaal geld is ongetwijfeld nodig om in je onderhoud te voorzien – ik bagatelliseer dat niet -, maar zelf maak je voor het deel waar je invloed op hebt zeker je eigen geluk. Wij zelf zijn de oplossing.
De politiek kan bij mij helaas echter weinig goed meer doen, omdat ik vind dat ze mensen moet beschermen, ook tegen zichzelf, maar dat ze het tegengestelde gedaan heeft en doet. Ook het al eerder genoemde algemeen belang moet veel meer dan nu de richtlijn zijn.
Beste spiegel,
Ik ken iemand bij Ministerie van Economische zaken.
Hij is als zoveel van zijn collega’s opgebrand.
Jaar in jaar uit hoor ik verhalen wie nu weer voortijdig ziek werd of dood ging. Zijn leven hing ook aan een zijden draadje.
Okay, nu moet ik oppassen wat ik schrijf want straks weet iemand nog wie, wat en waar…
Als er een iemand is die de vinger op de zere plek weet te leggen is hij het wel.
Hij begon zijn loopbaan toen sociaal Nederland nog stond.
Hij zit er nog, nu een haast psychopatisch bewind ons aan het uitmelken is.
Maar dat is het ook beste mensen.
Iedereen wordt uitgemolken. Ook hij MOET uitmelken.
Iedereen moet harder, sneller, beter en weer reorganiseren…
Zijn meerderen zijn in de USA op studie geweest.
Jawel, in de USA krijgen onze bewindvoerders te leren hoe een neo liberaal bewind te voeren.
Het is echt waar en geen conspiracy.
USA boven alles.
Niet dat er iets persee een agenda achter hoeft te zitten zoals KTM beweerd.
Het kan evengoed gewoon de psychologie zijn dat we gemakshalve maar aannemen dat alles made in de u-naait-ons-steeds beter is.
Eerlijk is eerlijk, ook ik was 100% USA minded, heb er bij toeleverancier defensie gewerkt en NB zelfs bij een joodse organisatie. Ben in beide landen geweest en niet als toerist dus.
Mijn geweten ging 10 jaar terug knagen.
Inmiddels heb ik het idee dat ik alleen via Internet nog een enkeling tegenkom met wie ik een fatsoenlijk gesprek kan voeren o.a. eigenaar van dit forum Koen Dil (hulde dat hij toestaat dit allemaal te kunnen schrijven!!!) als wel enkele reaguurders met wie ik achter de coulissen contact heb zoals Madman en KTM.
Afijn, om een lang verhaal kort te maken.
Er is inderdaad iets aan de hand bij de politiek. Zeg maar MIS!!!
Zelfs de internen klagen steen en been dat het nergens meer over gaat behalve de poen…
Ik kan nog veel meer schrijven maar dan bevind ik mij op glad ijs en gaat het de kant van Micha Kat op.
Als de tijd rijp is daarover later meer…
PS
Ik ken gewoon teveel mensen die teveel weten…
Jongeluy
Er is inderdaad iets aan de hand bij de politiek. Zeg maar MIS!!!
Zelfs de internen klagen steen en been dat het nergens meer over gaat behalve de poen…
Beste Moerstaal, waarom krijgen we die geluiden dan niet te horen?
Als je iemand daarmee in verlegenheid brengt a.u.b. niet het antwoord op mijn vraag geven.
Iets met carrière, burgerplicht, angst en ga zo maar door. Er moet eerst inzicht komen en dan nog de moed erover te spreken. Mijn maatje is ook te moe om in zijn schaarse vrije tijd het publieke domein op te zoeken… Hij gelooft ook niet dat dit helpt en dat het zijn tijd wel zal duren. Zoiets als na ons de zondvloed. Ik durf nu na jaren experimenteren op fora als NuJij openlijk te schrijven. Dat komt mede omdat ik geen carrière meer heb en echt anoniem op internet zit. Ik zit nu in een favela van Rio op een open wifi van een paar KM verderop waar er nog wel zoiets als ADSL is… Dus die Zoetermeerse mollen alsmede moszaad enzo interessseren mij geen reet meer. Ik schrijf op allerlei fora de nodige dingen om meer olie op het vuur te gooien.
Dat ga je dus niet doen als je nog kleine kids hebt, de eed hebt afgelegd, nog een carrière voor je hebt, hypotheek lasten hebt e.d. of angst hebt voor eventuele gevolgen, moe bent, gelooft dat het toch niet helpt.
Last but not least, Als iemand uit het nest dan toch zou spreken, denk je niet dat zo iemand dan met een dubbel gevoel naar zijn werk gaat? Mensen zullen dat onbewust beseffen en de hand die hen voedt zeker niet bijten… Ik ken er echter wel één die het ruime sop heeft gekozen en na de bank nu onderzoeksjournalist is. Zijn pseudoniem is Nexus. Ze zijn er dus wel!
Na de eeuwwisseling zijn we in een soort van transitieperiode geraakt. De echte groei, althans gemeten volgens de huidige maatstaven van het BBP, hebben we achter de rug. We zijn aan het interen op alles wat onze maatschappij heeft verworven. Een tijdvak van deflatie, waarin de waardes van onroerende zaken, pensioenen, spaartegoeden en alles wat personen aan bezittingen hebben verworven onderuit gaan. Dat is een kwestie van verloren vertrouwen en geeft aan dat we voor een grote omwenteling staan.
Er zal snel wat moeten gebeuren om het vertrouwen weer op te vijzelen. Dat zou kunnen door het begrip BBP te vervangen door een totaal ander meetinstrument waarin niet vanuit het product maar vanuit het menselijk welzijn wordt gemeten. Dus een soort van NBG(Nationaal Burger Geluk). Wanneer het kapitalistisch systeem in z’n eindfase verkeert, zoals in dit tijdperk met de allergrootste schuldenberg in de geschiedenis, zal het verdienmodel van de westerse welvaartstaat flink onder druk komen te staan. Wanneer we dan telkens worden geconfronteerd met een BBP wat alsmaar slechter wordt met vele procenten tekort uitgedrukt in een percentage van het BBP, dan zakt bij iedereen de broek af.
We leven al zo ongeveer in een ander tijdperk van consuminderen i.p.v. consumeren. Laten we dan het meetsysteem daarop aanpassen zodat we niet elke dag worden geconfronteerd met economische berichten die meestal gemanipuleerd worden om de burgers opgewekt door de crisis te loodsen en daarmee een systeem proberen overeind te houden die z’n beste tijd heeft gehad. We moeten het geluk meten van de mensen die niet meer meedoen met de wedren naar meer. De mensen die door omstandigheden zelfredzaam zijn geworden en niet meer afhankelijk zijn van de overheid en een sociaal stelsel wat niet meer houdbaar is. Zelfontplooiing, zelfredzaamheid, broederschap, eendracht, saamhorigheid en morele verbondenheid met mensen in nood. Dat zijn de nieuwe maatstaven in een tijd dat een kapitalistisch systeem afbrokkelt. Nu nog een instituut die het NBG gaat meten.
Wel interessant dat iemand dit hier ter sprake brengt. Waarom geloven we er toch zo in dat groei van het BBP goed is? Je zou toch verwachten dat de uitdaging juist ligt bij, ondanks de bevolkgingsgroei, een steeds lager BBP te genereren. Door minder gebruik te maken van resources, efficiënter produceren, geen oorlog meer te voeren, duurzame (groene) energie, minder schulden enz. Dus is het een raar fenomeen dat we altijd denken in groei van dit BBP. Is het zo dat ook dit in stand wordt gehouden omwille van de kleine groep die hier ongelooflijk veel rijkdom mee vergaard? Als een land groei wil genereren gaat men oorlog voeren, goed voor de economie. En kwaliteit van leven, onderwijs, zorg kan niet aangeduid worden als zoiets als een BBP want dat is geen product, en we mogen alleen nog maar in producten denken, want die kun je aan de man brengen. Karen Hudes beweert dat we al direct na ons geboorte een product zijn, door financiële instellingen wordt namelijk volgens haar gespeculeerd, en geïnvesteerd op basis van geboortecertificaten, zou dit het volgende major schandaal zijn wat naar buiten gaat komen? Zouden banken daadwerkelijk producten uitzetten door speculatie over wat iemand aan geld gaat opleveren in zijn of haar leven? Als je dit verbind me iets als een BBP……
“Waarom geloven we er toch zo in dat groei van het BBP goed is?”
Aan de geachte dat groei van het bbp goed is ligt een belangrijke veronderstelling ten grondslag die zelden expliciet wordt gemaakt: nl, een perfecte werking van alle markten. Bij perfect werkende markten is de uitkomst van het economisch verkeer optimaal. (google maar eens op Pareto optimaliteit). De vraag is natuurlijk waar we ‘ín real life’ die perfect werkende markten vinden.
‘Groei’ na inflatie is tenslotte krimp. Maar zolang het spreadsheet aangeeft dat het handelsoverschot, in verhouding tot andere landen, volstaat om de schuld/bbp verhouding geloofwaardiger te maken dan elders, trekt het ponzipoen aan; en is de status quo vooralsnog gered.
En meer is het niet.
Als ik dit artikel lees en sommige reacties, dan lees je gelijk dat: plannen, plannen in tijd en groei eigenlijk ook wel weer heel betrekkelijk is.
Ik ben niet briljant maar ook niet heel erg dom. Ik kan best een beetje breed uiteenlopende dingen, maken, repareren, produceren. Ik ga liever voor kwaliteit dan voor kwantiteit. Tja, dat laatste… dat is altijd mijn grootste vijand. Ik ben absoluut niet lui maar soms wil en moet ik sneller, bovendien leven we in HOL-land. Heel VEEL tijd spenderen maar dan wel in mijn tempo kan een goede compensatie zijn. En dat is soms tot vaak ook wel gebleken.
Als je een computerprogramma schrijft moet je sommige dingen bespreken met je baas. Je zegt: Ik heb de spartaanse oplossing (minder tijd, kost minder geld) en ik heb een goede oplossing en als we hierin investeren dan hebben we daar in de toekomst veel minder onderhoud aan. (meer tijd voor deze op zich staande oplossing en kost dus ook meer geld, je doelt tevergeefs nog even op de voordelen) Ik ben in mijn hele carriere nog nooit een baas tegengekomen die zegt: Doe de goede oplossing. In mijn beste jaren als programmeur loste ik dat als volgt op:
‘In de baas zijn tijd’ programmeerde ik de spartaanse oplossing en de meest essentiële code. ‘In mijn eigen tijd’ na het avondeten of gewoon even een nachtje doorhalen, programmeerde ik de beste oplossing, voegde het een en ander samen en met een ‘Copy past’ weer terug in ‘De baas zijn tijd’.
Multi platform programmeren. Dat is een programma schrijven dat op totaal verschillende hardware werkt met nauwelijks tot geen verschil in de functionele broncode. (broncode: in een bepaalde programmeertaal)
Mijn baas na de officiële introductie van de nieuwe hardware: “Ja leuk die nieuwe veel krachtiger hardware maar nou moeten we dat veel verkochte programma van ons weer h-e-l-e-m-a-a-l gaan herschrijven voor de nieuwe hardware met nieuwe operating systeem. En nu moeten we twee(!) programma’s onderhouden in de toekomst.”
Inmiddels lag die nieuwe hardware ook ter test bij ons in het bedrijf. Beetje moeilijk kijkend komt ‘de baas’ naar me toe en zegt: Ik wil eens met jou gaan plannen hoe we onze software op de nieuwe hardware kunnen krijgen. Hij zegt: “Hoeveel tijd heb je nodig ? 2 maanden ? 3 maanden ?”
Na mijn ‘snelheid zwakte’ onthul ik u nu mijn tweede ‘zwakte’: ‘zakelijk onderhandelen’ Want…
Ik zei: “Nou… ik heb er al even naar gekeken. Maar onze software draait prima op de nieuwe hardware.” (multi platform programmeren)
De software heeft zich nog jaren bewezen op de oude en de nieuwe hardware.
Dit is 1 van mijn succesverhaaltjes toen ik nog werkte voor een zeer klein en flexibel bedrijfje. Mijn carriere ging verder: Grotere bedrijven, grotere bureaucratie, grotere leaseauto, 13e maand, de baas betaalde mee aan mijn zorgpremie… Maar vooral een groter salaris. Grote bedrijven hebben ‘projectleiders’… Even over ‘projectleiders’…
Als u denkt: Bij een groter bedrijf heb je meer bureaucratie. Dan heeft u gelijk.
Als u denkt: Maar hun software hebben ze piekfijn op orde. Na nog eens checken en nog eens checken, komt ‘de goede oplossing’ uiteraard in de software… Ehhh… dan heeft u het mis ! Ik heb de grootste BAGGER aan broncode/software onder ogen gezien ! Juist hier !
Werken voor een groot bedrijf: ‘Werk’ kon je een heel stuk lastiger ‘mee naar huis’ nemen. En dat heeft met omvang computers en software te maken. Langer doorwerken kan wel maar op een gegeven moment komt ‘beveiliging’ je op je schouder tikken ivm met alarmsysteem, pasjes-systeem (toegangspoorten, toegangsdeuren)
Je zit naar software te kijken waar ‘een fout in zit’.
Als je communiceert met een gebruiker komt er in eerste instantie de opmerking ‘hij doet het niet’ dan weet je dat je moet doorvragen. Het computersysteem doet iets compleet fout en niemand weet waarom. De fout scheen er te zijn ingeslopen als een gevolg van ‘wetswijziging X’ en daar heeft collega B aan gewerkt maar die werkt hier nu niet meer.
Leuk uitgangspunt he ?
Ik heb een beetje een angst opgebouwd voor ‘de projectleider’ de laatste jaren van mijn vaste baan a 40 u p/wk bij grote bedrijven. Want, na bovenstaande alinea beschreven te hebben komt ‘de projectleider’ aan je bureautafel staan OF wijst hij naar jou tijdens een ’teamoverleg’ nadat ie eerst je andere collega’s heeft aangewezen maar NU ben je toch ECHT aan de beurt. Hij wijst naar mij. Hoeveel tijd heb je nodig om die ene fout op te lossen ? Shit, ik moet uren gaan noemen, een datum en een tijdstip. Eigenlijk weet ik het gewoon niet ! Make a guess.
Plande je meer uren en kon het in minder, kon je zeggen Kijk ! En wees je met je vinger op ‘de planning’.
Plande je minder en bleek het probleem groter, moest je je verantwoorden.
Evaluatiegesprekken kwamen meestal uit op een rapportcijfer 7 en soms een 8. Ach, zoals ik al begon. Ik ben niet briljant maar ook niet heel erg dom.
Hoe groter, complexer en omvangrijker dingen worden lijken de ‘onderhandelingen’ steeds meer een spelletje te worden. Ging dit artikel ook niet een beetje over cijfertjes ?
Ach…
…Cijfertjes.
Toeval bestaat niet,omdat dit geen Universum Wet is.
Het BBP, is bedacht door de sluwe Kapitalisten kliek.
Voor de goedwillende, bewuste mensen is er de index van het Universum nl :
Positieve gevoelens en gedachten,gezondheid,geluk,vreugte,blijdschap,voorspoed,geven en ontvangen,begrip,respect.vergeving.
Dit alles is nergens te koop,maar wie bewust en zuiver op de graat is,zal ze allemaal kunnen vinden en delen.
Bertus, ik ben onvoldoende deskundig om te zeggen of toeval bestaat of niet, maar dit heb ik erover gevonden.
http://www.math.ru.nl/~landsman/bestaattoeval.pdf
Samengevat bestonden er in de tijd van Einstein en Bohr twee mogelijke scenario’s: (pagina 9)
1. De wereld is deterministisch; de toekomst ligt volledig vast door het verleden en er is geen ruimte voor zuiver toeval. Alle schijnbare toevalligheden worden veroorzaakt door een gebrek aan informatie
die in principe wel voorhanden is. Einstein was een aanhanger van dit scenario.
2. De wereld is niet deterministisch; in de natuur bestaat zuiver toeval. Er zijn gebeurtenissen die onmogelijk te voorspellen zijn. Zelfs met de meest geavanceerde meetapparatuur en toekomstige theorie¨ en is niets te zeggen over de uitkomst. Dit was het standpunt van Bohr.
Het argument voor zuiver toeval. (pagina 11)
In 1964 toonde John Bell aan dat Einsteins opvatting dat “God niet dobbelt” tot bepaalde ongelijkheden leidt, de Bell-ongelijkheden. Deze ongelijkheden worden bij processen als de weerkaatsing van licht zowel
door de kwantumtheorie als door het experiment geschonden. Dit suggereert dat Einstein geen gelijk kon hebben. In dit hoofdstuk gaan we de precieze logische redenering bestuderen die tot de conclusie leidt dat zuiver toeval bestaat. Deze redenering geeft het geraamte voor het hele project. (pagina 11)
Gefeliciteerd! (pagina 58)
Als je nu de Stellingen 14.2 en 14.3 combineert met de bovenstaande opgave, begrijp je dat je nu het bestaan van zuiver toeval in de natuur hebt bewezen!
Eigenijk is dit een heel frappant voorbeeld van onze gedachtenwereld. Zonder verder op het stuk in te gaan, wat ik overigens best leerzaam vind en interessant.
Hoewel kansberekening ook uitdrukkelijk het berekenen van een kans is en niet meer dan dat. Het aantal mogelijkheden is daar altijd beperkt ook al staat er ‘oneindig’, dus bekend, of anders gezegd een oneindig gesloten systeem.
Wij schijnen nou eenmaal alleen maar in termen van gelijkheden te kunnen denken.
Ik zag dat ooit eens als uitgelegd: is 1+2=3 nou hetzelfde als 2+1=3. Rekenkundig geen speld tussen te krijgen toch? Alleen is de 1e 3 anders opgebouwd dan de 2e 3. Daar zal toch ongetwijfeld het antwoord moeten zijn dat dit niet zo is.
En daar draait het dan om, de uitkomst is gelijk, terwijl de opbouw niet identiek is, dus onmogelijk hetzelfde kan zijn.
Dimensies kan daarbij een mogelijke oplossing zijn, maar van Schrödinger’s kat ben ik persoonlijk nou niet veel wijzer geworden. Wel van Flatland, het boek van Abbot uit ergens 1880.
Beste Doornroosje,
Ik ben een simpel iemand, dus ik begrijp eerlijk gezegd het verband met de dimensies niet.
Overigens vind ik katten hele leuke dieren, maar net als jij heb ik ook niet veel op met Schrödinger’s kat. Wat heb je nu aan een kat die de ene keer levend is en dan weer dood.:-)
Ik ben ook een simpel iemand Spiegel. En ook ik zag dat verband niet, totdat mij dit door een geweldige leraar wiskunde ooit eens een beetje werd uitgelegd. Abbot heeft het boek Flatland geschreven in ik dacht 1884 of zo – er is ook een film van – en weet je best wel een beetje duidelijk te maken, wat de invloed van dimensies is op het dagelijks leven. Einstein maakt daar ook gebruik van met zijn relativiteitstheorie.
Eigenlijk betekent het zoiets als, ken je plaats van waar uit je jouw observatie maakt. Dat kan zowel binnen als buiten het systeem zijn.
Spiegel, Ik ben ook niet bij machte om mijn uitspraak op wiskundige wijze te onderbouwen of te staven, als het al mogelijk is.
Het is een opvatting van mij, die is gebaseerd op het volgen van “De Wet van Oorzaak en Gevolg”.
Bewustzijn en Energie spelen hier ook een sleutelrol in.
Bewustzijn is Energie en Energie is bewustzijn.
De manier, hoe wij hiermee omgaan, bepaald in grote mate ook ons gehalte van bewustzijn en de hoogte van onze frequentie.
In onze dimensie schijnt intentiekracht het sleutelwoord te zijn voor een hoger of lager trillingsgetal.
Jouw eerdere reactie:
Wij zelf zijn de oplossing!
Als dit jouw levens opvatting is en ook zo handelt, ben jij ook met intentiekracht bezig om je bewustzijn en je energie frequentie te verhogen, waardoor jouw ervaringen ook bevestigt worden.
Dit stuk kan ik volledig in mee gaan.
Beste Bertus, ik denk dat het voor ons niet zo belangrijk is of toeval wel of niet bestaat. Uit ervaring weten we allemaal dat we op een heleboel zaken in ons leven, die ik al beschreven heb, weinig tot geen invloed uit kunnen oefenen. In mijn optiek getuigt het van weinig wijsheid – niet te verwarren met intelligentie – en weinig inleefvermogen met anderen als je jezelf op een voetstuk zet.
Ik probeer, maar ik ben ook maar een mens met mijn fouten en beperkingen, inderdaad zoveel mogelijk de daad bij het woord te voegen door te handelen volgens het principe “wij zelf zijn de oplossing”. Het is slechts mijn variant op “verbeter de wereld begin bij jezelf”. Ik heb echter niet de illusie, zoals Ben zegt, dat mijn zienswijze de oplossing gaat brengen, omdat veel mensen willen dat de ander verandert.
Niemand kan iemand veranderen als de persoon zelf niet wil veranderen. Verandering komt altijd van de persoon zelf uit, door bepaalde ervaringen of bepaalde uitingen van anderen op het juiste moment, dat kan wel.
Pas wanneer je zelfbewust ziet wat je doet en eerlijk naar jezelf durft te kijken kun je veranderen, maar dat eist nederigheid, en jezelf bloot durven stellen.
Daarbij, spiegel, waardeer ik je reacties te zeerste, ze zijn puur en behulpzaam. En je schrijft werkelijk zoals je nick, als een spiegel, maar niet opdringerig.
In real life zou ik graag eens een avondje met je willen praten,
en ik denk dat we aan een avondje wel niet genoeg zouden hebben.
Beste Madman en Dick S, bedankt voor de uitnodiging. Ik wil er graag nog even over nadenken, maar ik kom er zeker op terug.
Vanmorgen toen ik naar mijn werk reed, dacht ik: nu stop ik met schrijven, want alles wat ik “kwijt” wil is wel zo’n beetje gezegd. Ik heb niet het gevoel dat ik nog echt iets van waarde kan toevoegen aan het geheel, want in herhaling vallen komt nogal eens betweterig en drammerig overig. En zoals je ook zegt ik wil mijn visie aan helemaal niemand opdringen, want het is slechts mijn “waarheid”. Maar omdat het mij gelukkiger en tevredener maakt, heb ik gedacht dat anderen met mijn zienswijze misschien ook iets kunnen. Ik heb het gevoel , afgaande op sommige reacties, dat ik daar een beetje in geslaagd ben.
Daar ben ik het helemaal mee eens. Enige opmerking: je moet wel vrij zijn, of jezelf vrij voelen.
Kunnen we het bij economie houden dames?
Anders gaarne via de beheerder emailadressen uitwisselen.
Bij voorbaat dank.
Bang dat er meerdere naaikransjes komen, M, buiten jou KTM en bijv. VB? Als je goed gekeken had naar de tijden en de ’tree’, had je misschien iets kunnen ontdekken, waar je totaal overheen kijkt en reageert zoals je doet. Een beetje zielig hoor.
naaikransjes….dan laten we de serieuze dingen over aan jou,he.
de vioolspeler ,muziek makend ondergaand met de titanic.
hij wist het altijd heel goed te onderbouwen zeggen ze dan.
Ho, ho Madman. Die M staat voor Moerstaal. Ik dacht dat duidelijk gezegd had dat ik het met je eens was. Kijk nog maar eens goed naar de ’tree’ en de tijden. Dan zul je zien dat de reactie van Spiegel op een verkeerde plaats staat en dus de discussie in een iets andere volgorde verloopt.
Komt waarschijnlijk omdat de site niet optimaal te gebruiken is. Bij mij bijv. vallen er veel tekens weg en moet ik iedere keer alles steeds opnieuw nalezen, om te zien of het er wel acceptabel staat geschreven.
R heeft hier ook al een opmerking over gemaakt. De knop beantwoordendoet het ook regelmatig niet goed.
Toch ook hier hetzelfde als voor Moerstaal, wel een beetje zielig.
Bang dat er meerdere naaikransjes komen, M, buiten jou KTM en bijv. VB? Als je goed gekeken had naar de tijden en de ’tree’, had je misschien iets kunnen ontdekken, waar je totaal overheen kijkt en reageert zoals je doet. Een beetje zielig hoor.
naaikransjes….dan laten we de serieuze dingen over aan jou,he.
de vioolspeler ,muziek makend ondergaand met de titanic.
hij wist het altijd heel goed te onderbouwen zeggen ze dan.
Ho, ho Madman. Die M staat voor Moerstaal. Ik dacht dat duidelijk gezegd had dat ik het met je eens was. Kijk nog maar eens goed naar de ’tree’ en de tijden. Dan zul je zien dat de reactie van Spiegel op een verkeerde plaats staat en dus de discussie in een iets andere volgorde verloopt.
Komt waarschijnlijk omdat de site niet optimaal te gebruiken is. Bij mij bijv. vallen er veel tekens weg en moet ik iedere keer alles steeds opnieuw nalezen, om te zien of het er wel acceptabel staat geschreven.
R heeft hier ook al een opmerking over gemaakt. De knop beantwoordendoet het ook regelmatig niet goed.
Toch ook hier hetzelfde als voor Moerstaal, wel een beetje zielig.
Ik verbaas me al jaren over het gemak, waarmee het publiek het BBP in plaats van het BNP is gaan accepteren. Wat is er met het BNP gebeurd, zoals we dat hebben geleerd als graadmeter voor de welvaart?
http://www.mo.be/artikel/het-bruto-nationaal-geluk
Leuke link en het geeft meteen een paar antwoorden. Coherente deelgebieden, die komen aardig naar voren. Grappig is dat in de link gesproken wordt over dimensies, iets wat ik door Doornroosje naar voren heb zien brengen. BBP is al oud en is toe aan een revisie. Ook een stelling die hier aardig naar voren komt.
Misschien dat de oplossing ligt in een soort van balanced scorecard. Een begrip waar ik begin 90’er jaren mee geconfronteerd werd en op mijn werk veel mee te maken had. Alleen toen vanuit het gezichtspunt, hoe tenders te beoordelen op een objectieve manier, maar natuurlijk veel breder toepasbaar. En alhoewel in zo’n systeem min of meer subjectieve waardes worden toegekend aan de diverse onderdelen, valt daar case-gericht best goed mee te werken. Soms heb ik wel eens het idee dat de hele economie ook zo in elkaar steekt en de link schijnt dat in zekere mate te bevestigen. Kortom er is van alles mogelijk, maar om alles onder één noemer te brengen is en blijft natuurlijk enorm ingewikkeld.
@Dick
Ik heb die link van sickworld ook gelezen. Dat is inderdaad een leuke link uit de digitale zaal ! En zeer aan het artikel gerelateerd. Jammer dat sickworld er geen toelichting bij geschreven had want de link was bijna aan mijn aandacht ontsnapt. Jammer, maar gelukkig alsnog gelezen. Wel ben ik erg benieuwd -of- en -hoe- dit in de westerse landen kan worden geïntroduceerd.
@biflatie.nl
Bij de plusjes/minnetjes zie ik regelmatig alleen maar de ‘opbouw blokjes’ maar geen aantallen. Of soms helemaal niets. Is dit een bug ? Of onderhoud ? Ik heb deze reactie eerder geschreven maar die was ik kwijt na de ‘plaats reactie’ omdat ik uit biflatie.nl werd gegooid. Niet erg verder, maar ik geef het maar ter info mee.
Beste Dick,
Waarom breng je het BBP niet in verband met de SCHULDEN die nodig zijn om het BBP te realiseren. Wist je dat om € 1,00 BBP te realiseren een schuld nodig is GROTER dan € 1,00?
Het BBP op zich is NIET relevant. De verhouding tussen het BBP en de schulden wel.
Zonder schulden in balans met de liquiditeit, geen gezonde economie:
http://mario828282.wordpress.com/2013/12/24/zonder-schulden-inbalans-met-de-liquiditeit-geen-gezonde-economie/
Waarom niet? Omdat het BBP blijkbaar als enig juiste graadmeter door iedereen gebruikt wordt, zonder dat men zich afvraagt of de term de lading wel dekt? Niets meer en niets minder. En ik heb de vraag gesteld of er niet iemand wilde opstaan uit de ‘digitale’ zaal, die altijd veel kritiek heeft, om het begrip eens te herdefinieren, zodat er een duidelijk beeld ontstaat wanneer we in de economie van groei mogen spreken. Ook jouw verhaal maakt daarvan deel uit, maar kan ik zeker niet als herdefinitie zien. Wat bijv. over inflatie? En zo kan ik er wel meer opnoemen.
Wat ik verder duidelijk naar voren liet komen is dat de definitie van BBP nu zo’n 80 jaar oud is en dat er geen verfijningen van het begrip hebben plaatsgevonden, terwijl dit op andere gebieden wel het geval was. Dat terwijl Kennedy en ook Bartlett ons op diverse gevolgen hebben gewezen van de algemene uitleg over het BBP en het BBP ook bedoeld is om groei te kwantificeren.
Dit is ook wel een mooi alternatief:
De index van de menselijke ontwikkeling (ontwikkelingsindex) of Human Development Index (HDI) van de Verenigde Naties meet voornamelijk armoede, analfabetisme, onderwijs en levensverwachting in een bepaald land of gebied. De index werd in 1990 ontwikkeld door de Pakistaanse econoom Mahbub ul Haq en wordt sinds 1993 door de UNDP gebruikt in haar jaarlijkse rapport.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Index_van_de_menselijke_ontwikkeling