‘We moeten wennen aan hoge voedselprijzen’

3 reacties

1. Vertel het maar in de arme landen, waar de bevolking 80% van hun inkomen aan voedsel kwijt zijn en de mensen aldaar steeds meer moeite krijgen om zich te voeden omdat we hier zonodig biobrandstoffen in de tank van onze auto’s moeten doen. Dit is uiteindelijk onverkoopbaar.

   Mijn leert dit een ding en dat is dat dit een volkomen doodlopende weg is en deze trent alleen maar gekker wordt. En mijn lijkt dat na het constateren van dit feit dat er gedacht moet worden aan manieren om het brandstof gebruik te reduceren en dus de economiën te verduurzamen en te localiseren.

   En we hebben het nog niet over de periode na 2015-2017, waarbij de gevolgen van peakoil echt voelbaar gaan worden

   Beantwoorden

2. Ook hier in Nederland moeten we rekening met sociale onrust door de steeds maar verder stijgende voedsel-, energie- en brandstofprijzen. Zeker als we ook nog met bezuinigingen en lastenverzwaringen te maken krijgen!

   Beantwoorden

3. Wel heel kort door de bocht om het bijmengen van agrarische grondstoffen als oorzaak te noemen voor hoge voedselprijzen.

   Nu ligt de tarweprijs op € 0,22 en vorig jaar op € 0,10 (ter vergelijking: in 1985 was de prijs inclusief steun rond de €0,25, waar hébben we het over?). Het bijmengen is niet echt vermeerderd in een jaar tijd, maar er was wel sprake van wereldwijde misoogsten, welke de graanprijs en de prijs van andere agrarische producten deed stijgen. Met een enorme graanbuffer had de prijs niet hoeven stijgen.

   We hadden een Europees landbouwbeleid dat een fatsoenlijke prijs voor boer en burger waarborgde, waardoor er ‘overschotten’ werden geproduceerd (melkplassen, boter -en graanbergen), doordat de boer gestimuleerd werd zoveel mogelijk te produceren.

   Omdat we met zijn allen af wilden van de productiestimulans verrekend in de kgprijs vanuit Europa voor de boeren, zitten we nu lekker op een volledig vrije, totaal ongecontroleerde markt te vissen, waar we geen vat meer op hebben. Het beleid zou tenslotte de (steeds meer verwende) burger te veel geld gekost hebben en ach, voedsel moest je toch halen daar waar het het goedkoopst ‘gehaald’ kon worden?

   We zijn hier zo hypocriet als de neten, de voedselprijzen stijgen door een combinatie van veranderd landbouwbeleid en natuurverschijnselen, maar nu er een tekort dreigt (is) gaan we lopen miepen over die arme mensen in het buitenland die hun voeding te duur moeten aanschaffen en ligt de oorzaak ineens bij die flutfractie die in brandstof wordt gedraaid.

   Hypocriet dus, om nu het bijmengen in de vorm van biobrandstoffen als reden te noemen voor de hoge voedselprijzen. Het is een kwestie van recent gevoerd beleid (afgelopen25 jaar, dus van vrije marktwerking creëren) dat alternatieve afzetkanalen gezocht werden om agrarische producten meerwaarde te geven. Boeren hier moesten tot heden alle verwende monden maar voeden tegen belachelijk lage prijzen – WIJ MAKEN HIER SLECHTS HOOGUIT 12% VAN ONS INKOMEN OP AAN VOEDING!! EN BOEREN PRODUCEREN TEGEN PRIJZEN DIE LAGER LIGGEN DAN IN DE VIJFTIGER JAREN – en werkelijk niemand maakte zich er druk om dat boeren in Europa zich te leplazerus konden werken voor een fooi. Dat is geen boerengeklaag, want als het zo goed ging met de boeren hier dan was het aantal boeren alleen al in Nederland in de afgelopen 25 jaar echt niet gedaald tot 65.000, een halvering. Een koude sanering vond plaats, waarbij niemand ook maar ene zier leek te geven om die boeren.

   Biobrandstoffen als schuldige aanwijzen voor de hoge voedselprijzen is pertinent onjuist. Het is – heel simpel, maar waar – een kwestie van beleid. Stimuleer boeren hier en wereldwijd in de vorm van kgsubsidies en je zult zien dat er wereldwijd genoeg, relatief goedkoop voedsel is. Voor iedereen dus, en dat beetje dat nu gebruikt wordt voor biobrandstof stelt echt geen barst voor. Doet het nu al niet. Wijzen met een vinger naar dit probleem impliceert net als altijd dat je met drie vingers naar jezelf wijzen; werkelijk iedereen had altijd zijn mond vol over het geldverslindende Europese landbouwbeleid, productie moest maar daar plaatsvinden waar het het goedkoopste kon en we moesten als gevolg daarvan maar een zo vrij mogelijke wereldhandel hebben.

   Wat ik wil zeggen: als we met zijn allen bereid zijn om de productie te stimuleren, dan zal dit een toename ervan veroorzaken, die per saldo het gevolg zal hebben dat we hier weliswaar misschien 1% van ons inkomen meer uitgeven aan voeding (dus inclusief belasting die naar de boeren gaat ter stimulering van de productie), maar die voeding in de arme landen betaalbaar zal houden.

   Jammer dat er altijd met de moderne wolven wordt mee gehuild. Geheugenverlies is één van de grootste ziektes van onze moderne wereld.

   Beantwoorden

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.