Op 10 juni jl. verscheen hier een artikel getiteld ´We willen allemaal zien en horen en lezen wat we niét mogen zien, horen…´ De eerste zinnen haal ik even aan: ´Klopt toch? Net datgene wat deleted, verboden, ontoegankelijk gemaakt wordt door… Ja door wie of wat eigenlijk? Wie bepaalt wat het grote publiek niet onder ogen of via de oren mag krijgen? The powers that be? Behoorlijk anoniem dan, toch. De overheid, en welke dan, want er zijn er zoveel? Is het de eigenaar van Facebook of die van Twitter? We hebben het dan over censuur.´ Persoonlijk vind ik het een heel interessant onderwerp. Een belangrijk onderwerp. Bewijs: het eerste wat een snode machthebber die op twijfelachtige manier aan het bewind is gekomen doet, is bepaalde boeken, literatuur, pers verbieden; alle soorten media zoveel mogelijk in handen krijgen en beïnvloeden. Zo belangrijk is de pers, zijn de media, is wat burgers kunnen lezen, horen en zien. Tja, de redenering is dan: het zou ze maar op rare gedachten brengen; kunnen aanzetten tot nadenken-voor-zichzelf; wie weet wel tot opstandige daden, revolte zelfs brengen. Dus: censuur. Wat iemand niet weet kan hij ook niet…weten, gebruiken, overdenken,… Zo belangrijk is kennis, is ´weten´ Wie nooit her volledige plaatje of de achterkant van de medaille ziet, is ook makkelijker beïnvloedbaar. Dat is de gedachte erachter.
Open/Nieuw!
Van heel de horeca, van alle cafés is Café Weltschmertz nooit gesloten geweest tijdens de Corona crisis, BTW. En het is net daar dat de interessantste gesprekken gevoerd worden. Hier geen dronken tooggelal. Wel, laat ze daar nu toch net aansluiten bij wat op Biflatie is geschreven?! Er bestaat geen toeval in het leven – of alles is toeval, dat kan ook. Ik ben niet slim genoeg om daarop het antwoord te kennen. U misschien wel, geachte lezer, geachte lezeres? ´Weltschmerz Next is een nieuw vast onderdeel van Café Weltschmerz. Weltschmerz Next is bedacht door een groep jonge mensen die kritisch zijn op de huidige gang van zaken in de wereld. In deze trailer vertellen zij stuk voor stuk wat voor hen de aanleiding was om dit nieuwe platform te starten. Daarnaast vertellen ze wat de Weltschmerz kijker kan verwachten van dit enthousiaste, nieuwe team.´ Eén van de protagonisten, een jongedame, herhaalt bijna letterlijk de eerste zinnen van ons eigen artikel (zie bovenaan) : ´´Wat mogen wij niet zien en waarom niet, en wie bepaalt dat?´´Top zou ik zeggen; en zeker omdat dit komt vanwege adolescenten, de jong-volwassenen. Tiens, misschien is er toch nog hoop…voor deze generatie, voor de toekomst van de mens, van de mensheid? Laat ons eens kijken en luisteren:
