In plaats van te zitten wachten tot iemand jou een baan aanbiedt (of niet), kun je in principe ook zelf je eigen onderneming starten. Een klein zaakje opzetten om te beginnen om desgevallend misschien tot grote, serieuze onderneming uit te groeien? Een kind kan de was doen! Of zo lijkt het toch. Nederlanders zijn bij uitstek ondernemende lieden. Niet palaveren en bij de pakken blijven zitten, maar van pakkie–an weten en gewoon proberen, doen. Of dat is toch het geval voor alvast twee wel zeer jeugdige ondernemers.
Jong geleerd is oud gedaan?
Jipke is 13 jaar en verdient zo’n 300 euro per uur met een eigen onderneming. Steeds meer jongeren starten een eigen bedrijf, dat blijkt uit actuele cijfers van de Kamer van Koophandel. Bij de KvK Startersdag4kids leren jongeren om nog beter te ondernemen en met geld om te gaan. Bij DJ Z-Bass en Jip’s ijs lopen de zaken al heel goed.
Op 3 november 2018 vond de KVK Startersdag plaats in Eindhoven, Groningen, Utrecht en online. Kijkt u hier voor een terugblik. De Kamer van Koophandel ‘werkt voor ondernemers’, stelt ze. Ze adviseert en ondersteunt would be en bestaande ondernemers. Het is een zelfstandig bestuursorgaan, opgericht door de Rijksoverheid.
Ook kinderen aan het werk
Ook voor kinderen met talenten zijn er verschillende mogelijkheden om een zakcent (en méér) te verdienen. Zelfs al op heel jonge leeftijd. Er bestaat zo onder meer ‘A Million Faces’ dat zich presenteert als ‘hét castingbureau voor acteurs, presentatoren, televisiekandidaten en figuranten (….)’ Sinds 2014 hebben ze ook ‘A Million Kids’ ais onderdeel, een kindercastingbureau. Ze casten, scouten en begeleiden naar eigen zeggen kinderen voor kinderseries, commercials,fotoshoots en zo meer. Ik bedoel maar zeg het heel voorzichtig: worden het dan niet allemaal vakidioten? Zong Boudewijn de Groot al niet “Als-ie maar geen voetballer wordt…
Maar liever dat nog
dan het bord voor zijn kop
van de zakenman,
want daar wordt hij alleen maar slechter van.”
Ondernemerschapsonderwijs
Jawel, al voor de zesde keer organiseerde de Stichting Jong Ondernemen een jong ondernemen dag. ‘Jong Ondernemen is de grootste organisatie in Nederland die ondernemerschapsonderwijs verzorgt voor scholieren en studenten. Jongeren leren niet alleen hoe je een eigen bedrijf runt, maar ontwikkelen zo ook belangrijke vaardigheden zoals het nemen van initiatief en samenwerken.’ De vraag die ik mezelf dan stel, met alle respect voor de organisatoren en de vele kids met talenten is: is geld verdienen het hoogste goed ter wereld geworden? Of ben ik gewoon nog van de oude, uitstervende stempel die zich dan afvraagt: lezen die adolescenten ook nog wel eens een boek dat niet over management gaat? Over geschiedenis, aardrijkskunde of politiek bijvoorbeeld? Hebben ze buiten duidelijk kennis over financiën en zaken doen nog weet van wat er in de brede maatschappij leeft, vooral ook internationaal? Leren ze nog zonder fouten schrijven? Of uit het hoofd rekenen, wanneer het batterijtje van hun smartphone leeg is. Of dreigen ze allemaal vakidioten te worden?
Mogen kinderen nog kinds, speels zijn?
Werk genoeg dus voor kids die op jonge leeftijd al willen werken, voor een opdrachtgever of voor zichzelf. De vraag stelt zich wel: moeten kinderen kinderen blijven? Mogen kinderen nog kinderen blijven? Of moeten ze al zo vroeg mogelijk klaargestoomd worden voor de enorme verwachtingen die de maatschappij vroeg of laat aan hen zal stellen? En wat te denken over de child beauty pageants in de States, waar zo’n kwart miljoen kids strijden elk jaar om de mooiste, de knapste, de meest talentrijke te zijn? Want dit is dus echt big business…!
Kind als eigen werkgever?
Een poos geleden zagen we een tv programma over dit fenomeen, waarbij de bizarre situatie belicht werd dat sommigen van deze kinderen (veel) meer geld verdienen dan hun ouders. Het gaf vreemde tonelen: dus écht kinderen baas! Sommigen waren dus echt kleine volwassenen geworden die hun vader en moeder naar hun pijpen lieten dansen. Tja, het hele gezin leefde immers van hun inkomsten! Ik denk niet dat we in Nederland naar zo’n toestanden willen evolueren, of zijn we daar misschien al beland ondertussen?
