Nee, deze column is wel degelijk van mij zelf en niet overgenomen van een of andere beleggersclub. Je zou denken dat ik gehersenspoeld ben en totaal anders oordeel over ons monetaire systeem. Hoe vaak heb ik al niet gejammerzakt over de ECB met zijn bankiers als handlangers. Het is de ECB (en de FED) die met hun monetaire beleid de financiële wereld op zijn kop gezet hebben. Met aanhoudende renteverlagingen is de centrale rente naar het allerlaagste niveau gemanipuleerd in deze 21ste eeuw.
Nooit meer ‘eerlijke rente’
In Europa staan we al 4 jaar op nul procent. Heel bizar als je kijkt naar de vorige eeuw toen de rente op en neer bewoog met de economische hoog- en laagconjunctuur. Toen was het eenvoudig voorspelbaar dat de rente omhoog zou gaan als economische groei aantrok. Waarom is de rente de laatste jaren dan niet verhoogd? Houden monetaire beleidsmakers iets verborgen? Of zijn ze bang en is “the point of no return” reeds overschreden.
Centrale banken kunnen leren van waterschappen
Steeds meer experts roepen dat het tijdperk van lage en negatieve rentetarieven wel eens lang kan duren. Iemand met een nuchter verstand zou hierbij toch zijn bedenkingen hebben. Ik blijf dan ook roepen dat er iets niet deugt in dit nieuwe monetaire beleid dat puur is afgestemd op kapitaal. Centrale banken verzuimen om in te zetten op een evenwichtige sociale verdeling van de geldstroom over de samenleving. Ze zouden in de leer moeten bij de waterschappen in ons kleine polderlandje. Die hebben 100 procent controle over de juiste waterstand in onze kanalen en rivieren. Geen enkel meer, zelfs niet het IJsselmeer, loopt over door een te grote opname van teveel water in het grote reservoir. Geld is net als water, je moet de waterloop onder controle houden anders stroomt het naar de grote wereldzeeën en vallen wij droog. Centrale banken kunnen nog wat leren van de Nederlandse waterschappen.
Centrale banken malen verkeerde kant op
Als we kijken naar het verloop van de renteverlagingen(sluizen open zetten) van de laatste jaren dan zien we dat de rente tot een dreigend laag niveau is gedaald in ons polderlandje. In de VS heeft de centrale bank(FED) nog wat ruimte voor renteverlaging, waar beleggers overigens reikhalzend naar uit kijken. De FED hanteert nu een tarief van 1,75 procent. De algemene verwachting is een verdere daling in dit kalenderjaar. In de EU zit de ECB al 4 jaar op de nullijn. Dat is gevaarlijk laag en “waterloopkundig” bekeken een slecht voorteken. Staat ons een drooglegging te wachten?
Kanalen lopen leeg, de zeespiegel stijgt
Bekijken we de tabel van het rentepeil hieronder dan zien we dat met uitzondering van 2015 in de jaren daarna meerdere renteverlagingen zijn doorgevoerd. Waarom zouden centrale bankiers zo verzot zijn op een lage rente terwijl daarmee het verdienmodel van hun bankiers onder druk komt te staan? Dat is de grote vraag die leeft onder bankrekeninghouders. Mijn verklaring is dat we in een omgekeerde monetaire wereld leven. Met andere woorden, centrale bankiers “malen” de verkeerde kant op. Onze sloten en kanalen lopen leeg, de zeespiegel stijgt. Lees ook hier:
Wijzigingsdatum: Rente:
07-07-2011 1,50 %
03-11-2011 1,25 %
08-12-2011 1,00 %
05-07-2012 0,75 %
02-05-2013 0,50 %
07-11-2013 0,25 %
05-06-2014 0,15 %
04-09-2014 0,05 %
10-03-2016 0,00 %
01-01-2017 0,00 %
01-01-2018 0,00 %
01-01-2019 0,00 %
01-01-2020 0,00 %
Geld stroomt naar beurzen i.p.v. samenleving
Geld stroomt de verkeerde kant op. Het geld dat door de ECB hier in Europa in beweging wordt gezet. Niet alleen de lage rente maar ook de kwantitatieve verruiming, d.m.v. opkoop slechte leningen van bankbalansen, maakt dat er volop liquiditeiten in het monetaire systeem worden gepompt. Dit zogenaamde ‘slimme geld’ stroomt dus naar de financiële markten! Niet naar Jan met de pet. Met een modaal inkomen ben je nu eenmaal niet in staat om dat beetje spaargeld te gaan beleggen op de beurs. Jan Modaal belegt niet op de AEX of in grondstoffen. Daar waar door speculaties flinke rendementen worden behaald. Veel meer dan op de traditionele spaarbank waar je zelfs achteruit boert. Waar je geen rente ontvangt maar inteert op je saldo na aftrek van bankkosten en inflatie. Rendementen op de financiële markten zijn veel hoger maar beleggen brengt risico’s met zich mee, zo wordt (verplicht) gewaarschuwd door de bank. Grote beleggers lenen tegen lage tarieven grote sommen geld om daarmee hoge rendementen te behalen op de beurs. Rijke beursgenoteerde bedrijven lenen goedkoop en kopen eigen aandelen om daarmee hun aandeelhouders een hoger dividend uit te betalen.
Gokken op de beurs
Tante Truus begeeft zich niet op de beurs, maar ome Jan met de pet wil eigenwijs als hij is een gokje wagen. Dat is nu eenmaal man-eigen. De toto, de lotto, de paardenrennen, dat is typisch gokken voor mannen. Was beleggen eerder ooit weg gelegd voor de elite, nu begeeft Jan Modaal zich massaal op de beurs. Ome Jan en tante Truus worden makkelijk gelokt en kunnen met een paar duizendjes al terecht bij slimme beleggingsadviseurs. De financiële raadgevers weten wel raad met de spaarcenten van Jan en Truus. Door de bank weggejaagd en in handen gevallen van louche adviseurs, want rendement vind je alleen nog op de beurs. Een beetje gokken is toch spannender dan het saaie renteloze banksparen. Nogmaals, de monetaire wereld op zijn kop.
Genieten van krediet
Zelfs het kleingeld van ome Jan en tante Truus wordt ingezet op de beurs. Het is net als in het carnaval, met de notaris en de accountant en andere feestmutsen, met z’n allen in de polonaise. Het kan niet op. Waar sparen we nog voor? Toch niet voor de bank. Ga feesten, haal je geld van de bank en ga gokken. Niet in het casino daar zijn valsspelers. Ga naar de beurs. Daar word je gesteund door centrale bankiers die bankbalansen verschonen van gevaarlijk krediet. Niemand die gevaren ziet, zelfs de banken niet. Het nieuwe monetaire tijdperk: genieten van krediet.
GW
