Ieder moet besparen, bezuinigen en ombuigen behalve de EU-organisatie zelf. Van Rompuy en de zijnen willen veel meer geld voor hun edele taakuitvoering. Vervelend is echter dat al na korte eerste onderhandelingen onenigheid ontstond met de regeringsvertegenwoordigers. Daarbij was men nog niet eens aan de begroting van 2013 toegekomen. Nee het ging nog om de extra uitgaven van 2012. Want ook voor dit jaar heeft men al meer dan 9 miljard meer uitgegeven dan begroot.
Griekenland Help!
Rond 15 november is de portemonnee van de Grieken helemaal leeg. Men heeft dan ook dringend een extra shot nodig. Een klein probleempje is echter dat de ECB problemen heeft men het vullen van de volgende spuit. Het IMF gelooft er namelijk niet meer in dat de Grieken hun schulden helemaal kunnen terugbetalen en wil dat de Europese landen nu een deel van hun vorderingen afschrijven, dus hard in de begroting opnemen. De regeringsleiders en ministers van Financien zien dit natuurlijk helemaal niet zitten, hebben echt geen zin om naar hun parlement te gaan met de boodschap dat -anders dan beloofd- het aan de Grieken geleende geld toch foetsie is en men dus de eigen bevolking nog meer zal moeten gaan belasten. Zoals gewoonlijk zal er een list moeten worden verzonnen en daarvoor is er tijd nodig. Tijd die wordt gevonden door te roepen dat er nog niets definitiefs is, dat men echt de definitieve rapportage van de troika af wil en moet wachten.
De ECB en Spanje
Alles wat krom is kan worden recht gebogen. De ECB heeft Spanje 16,6 miljard euro geleend. Om dit legaal te kunnen doen moest Spanje zorgen voor voldoende waardevol onderpand. De Duitse krant, Die Welt, is van mening dat de ECB heeft gesjoemeld, zijn mandaat ver te buiten is gegaan, door zogenaamde T-bills te aanvaarden die kwalitatief door de belangrijkste ratingbureau ’s met een B waren gelabeld. Alleen een klein ratingbureau in Canada wist er kennelijk nog een Atje uit persen, dit waarschijnlijk tot eeuwige dankbaarheid van Draghi
De moraal van het verhaal
Naarmate de werkloosheid in de diverse landen toeneemt, er meer geld naar sociale voorzieningen moet, de recessie diepere gaten in de begrotingen slaat, loopt de druk, in die landen én de EU steeds verder op. Omdat alles van elkaar afhangt zitten we samen in een enorm net van afhankelijkheden waarin tot nu toe niemand “Halt het is genoeg geweest” durft te roepen. Tot dat moment is aangebroken zullen regels en afspraken steeds verder worden opgerekt, zal Draghi blijven verzekeren dat alles onder controle is en zullen Rutte en Samson uiterlijk een toonbeeld van optimisme blijven.
