Een grote meerderheid van het Britse Lagerhuis heeft voor uitstel van de Brexit datum gestemd. Met 412 stemmen voor en 202 tegen. Het was te denken want ze komen er niet uit. Teveel onenigheid, teveel verwarring, tegengestelde belangen ook van verschillende partijen. Het is de typische reactie van politici in het algemeen. Kom je ergens niet uit, dan verschuif je de beslissing naar de toekomst. In dit specifieke geval, een eventuele scheiding van de EU, is dat au fond nog welkom. We hebben een dergelijke reactie ook op ditzelfde Biflatie voorspeld.
Imago probleem
We weten dat het gegeven van de Europese Unie an sich op dit eigenste nieuwsplatform (Biflatie.nl) niet populair is. We lézen uw kritieken en commentaren wel degelijk hoor! Die kritiek is niet mals voor de Unie van 28 lidstaten. Te duur, te log, te inert. Heel ver van de burger, nog verder dan de plaatselijke politieke leiders reeds ervaren worden. Na 61 jaar is die Unie gegroeid tot wat ze vandaag, anno 2019 is. Nog steeds is ze er niet in geslaagd dat imago te verbeteren. ‘Europa’ lijkt of is ook zo ver weg? Persoonlijk kennen wij nauwelijks onze eigen Nederlandse politici. Wanneer was de laatste keer dat ù uw vertegenwoordigers nog persoonlijk gesproken heeft? Laat staan diegenen die we ‘naar Europa’ sturen om ons te vertegenwoordigen. Maar kijken we ook eens in eigen boezem: doen we wel genoeg moeite de EU te leren kennen? Wanneer we bijvoorbeeld de website bezoeken, lezen we heel wat zaken die ‘Europa’ voor ons doet.
Brexit wordt Bremain
Verwijzen we toch even naar een eerder artikel op Biflatie verschenen. Zou het niet aangewezen zijn om ooit, vroeg of laat, toch tot een Verenigde Staten van Europa te komen? Maakt eenheid dan soms geen macht meer? Kijk naar beide andere machtsblokken, de Verenigde Staten en China. Wij zitten daar als Europa wel tussenin hoor. En wanneer we niet vermorzeld willen worden, moéten we vooruit. Vooruit op de gekozen weg zoveel decennia geleden. Naar méér Europa, niet naar minder. Kijk naar wat in Groot-Brittannië is gebeurd. Een heel land dat lam ligt of lag, alleen maar in een poging om zich af te scheiden. Het was een impulsieve, domme beslissing van het Britse volk, als uitkomst van het referendum van 2016. Die nu op de lange baan geschoven worden. Als het aan Donald Tusk, de Voorzitter van de Europese Raad ligt, wordt het een héél lang ‘uitstel’. Vraag het de Brit in de straat, wel, die kan het woord ‘Brexit’ niet meer horen. Een eventueel nieuw referendum (goeie kans op) zal vast een heel andere uitkomst opleveren. Daar kunnen wij persoonlijk het alleen maar mee eens zijn (en laat nu uw kritiek maar weer komen, beste lezer…)
Mijn motto is: beter geen relatie dan een slechte. Waarom?. Dan kun je tenminste (volledig) open staan voor een relatie wat wel een succes zou kunnen worden.
Bij veel huwelijken is dat ook zo (Mijn mening), omdat men alles wat men samen financieel heeft opgebouwd niet op wilt geven. Men is bang voor “het diepe”, het alleen. Het gevolg is dat men jaren en jaren bezig is (zeer)ongelukkig te zijn. Niet dat het leven altijd gelukkig is of zou moeten zijn maar er zijn wel gradaties.
Misschien is dat voor Groot Brittannië wel net zo. Ik heb er dan ook moeite ermee dat men dit soort beslissingen als dom omschrijft. Respecteer die keuze. Als je ziet uit de stemmingen hoe groot de voorstanders zijn van uittreden, kun je je afvragen of dit wel zo’n gelukkig huwelijk is, of ooit nog gaat worden, zelfs als men weer zou terugkomen op de eerdere beslissing. Hoe dan ook, de EU is verzwakt. Dat waren we al, alleen nu komt dat langzaam aan de oppervlakte drijven. We hadden dat ook kunnen weten, immers dit (het samenvoegen van Europa) is al zo vaak mislukt in het verleden, dat het een godswonder zou zijn als het nu wel zou lukken.
En: “the muscles from Brussels”?. Ach, die zijn alleen maar bezig hun eigen baantjes en belangen veilig te stellen.
Ik begrijp best wat u bedoelt, en ben het er in zekere mate ook mee eens. Maar oei, dan zal volgend stukje u wel niet bevallen, wat ik gisteren plaatste bij ‘Charts’: ‘Een les in nederigheid: Nederland in de wereldeconomie’…
Ik ben benieuwd. Leuk toch?. Verschillende inzichten leren we alleen maar van.
Absoluut MTMT! Daarom waarderen we uw en alle commentaren en ook kritiek van onze lezers zo zeer. We kunnen er allemaal maar van leren. 1 + 1 kan méér dan 2 als uitkomst geven zo…
Een bekend gezegde zegt: van uitstel komt afstel. De uitzonderingspositie die GB had binnen de EU heeft nooit optimaal gewerkt. Wel profiteren van de EU-handelsakkoorden maar niet de nadelen delen van de euromuntunie. Heb altijd het gevoel gehad dat hier iets niet helemaal klopt. Een huwelijk buiten gemeenschap van goederen. De Engelse bevolking heeft altijd een andere kijk gehad op het Europese vasteland. Ook wel begrijpelijk. De verschillende lidstaten wijken qua economie en cultuur nogal van elkaar af waardoor er ‘ongelijke snelheden’ bestaan. Om op deze manier een politieke unie, muntunie, bankenunie i.o. en op termijn een fiscale unie te vormen lijkt mij waanzin. Als naburige landen op hetzelfde continent kun je heel goed een handelsunie vormen en dat stond ook voorop bij het oprichten van de EU. Maar omdat politici van de diverse lidstaten in de oprichtingsfase onderling veel overleg voerden werd het voor hun interessant om van de EU ook vooral een politieke unie te maken. Daarin kun je onderling veel machtsposities verdelen en veel zetels verdelen onder de parlementsleden in Brussel. Dat is n.m.m. de grote weeffout. Men had zich moeten beperken tot een handelsunie waarmee je sterk kunt concurreren met China, VS en andere handelsmachten. De wereld zit niet te wachten op politieke spanningen door machtsconcentraties op de verschillende continenten. Handeldrijven mag de enige motivatie zijn wanneer landen een samenwerkingsverband willen aangaan. Een huwelijk tussen 2 personen of tussen 28 totaal verschillende is nogal een verschil. Zoiets kan alleen werken onder een sterke dictatuur waarin mensen gehersenspoeld worden. Het beleid van de EU lijkt langzaam die kant op te gaan en nu schrikken mensen wakker.
Daarmee is de staat waarin eu gekomen niet bepaald niet florissant!
We moeten de plannen van de nwo op de lange baan schuiven en soevereiniteit respecteren?
Feit is, dat de van crisis naar crisis strompelende EU nooit het algemene vertrouwen heeft gehad van haar burgers. Naar de bevolking werd en wordt niet geluisterd; hun afkeurende referenda werden door de politiek weggemanipuleerd. Euroscepsis en anti-EU gevoelens groeiden en groeien.
De Britten waren niet ‘impulsief’ en nog minder ‘dom’ dat ze de kans van David Cameron aangrepen om in een bindend referendum voor een ‘Brexit’ en tegen het ‘dictaat van Brussel’ te stemmen. Maar weer dregt er een democratisch volksbesluit te worden geblokkeerd.
Niet meer dan een Pyrrusoverwinning voor de EU, die in feite afhankelijk is van powerhouse Duitsland. Stokt de Duitse diesel, dan zal snel blijken dat de Brusselse
apparatsjiks hun paleizen op drijfzand hebben gebouwd.