Gaat conflict Israël-Hamas zich verplaatsen naar Europese steden?

Zoals collega Joost van Buuren in zijn column opmerkte dat hij het gevaarlijk vindt om partij te kiezen in de “never-ending-war” tussen Israël en de Palestijnse Staat, zo vind ik het ook moeilijk om er een uitgesproken mening over te hebben. Als je partij kiest voor de één ben je een vijand voor de andere kant. Er heerst een wereldwijde polarisering die in deze 21ste eeuw heeft post gevat. Het versterken van de tegenstellingen tussen politieke groeperingen komt indirect voort uit de globalisering van de wereldeconomie. De mondialisering met open grenzen, vrij handelsverkeer, machtige multinationals en supranationale organisaties, met als belangrijke factor de opkomst van de sociale media.

Uitholling democratie

Er is een nieuwe vorm van dialoog ontstaan waarbij de ICT ons een ultra snelle manier van informatieoverdracht heeft gebracht. Nieuws verspreidt zich in no time, het geruchtencircuit nog sneller en sociale media doen daar nog een schepje bovenop. De mens is mondiger dan ooit eerder in zijn bestaan. In de vrije democratie leidt dat tot een uitholling van de democratie omdat bijna iedere minderheidsgroepering een politieke partij weet op te richten. Er ontstaat een soort van Babylonische spraakverwarring en politici kakelen door elkaar heen. Er is sprake van grote versplintering. In het Parlement wordt met stemverheffing gedebatteerd om de tegenpartij te overstemmen. Ministers proberen de volksvertegenwoordiging te omzeilen omdat de inmenging van zoveel partijen tot vertraging van het regeringsbeleid leidt en van regeren niets terecht komt. Zie de huidige demissionaire status van kabinet Rutte 3. Structurele problemen worden vooruit geschoven naar de toekomst. Deze ontwikkelingen zien we zowel in de binnenlandse als buitenlandse politiek.

Immigratie moslimbevolking

Uitgestelde politieke vraagstukken duiken telkens opnieuw op. De financiële crisis van 2009 is provisorisch opgelost en vooruit geschoven naar het heden. Hetzelfde geldt voor het telkens opnieuw oplaaiende geweld in de Gazastrook. Weer is er sprake van enorme escalatie tussen Palestijnen en Joden. De vernietigende beelden via de media liegen er niet om. We zien chaos en persoonlijk leed. De haat tussen bevolkingsgroepen leidt tot massale vechtpartijen in een aantal Israëlische steden waar is getracht Palestijnen te integreren tussen de allochtone bevolking. Opnieuw lijkt het project mislukt. In Europa gaat nu de moslimbevolking de straat op om te demonstreren tegen de Israëlische militaire acties. Het wordt een herhaling van zetten. Opnieuw pro-Palestina demonstraties in Nederland, maar ook in Duitsland, waar 5 miljoen moslims wonen, worden demonstraties heftiger. De moslimbevolking is gegroeid doordat de migratie vanuit de Arabische landen heeft geleid tot een behoorlijke populatie van moslimbevolking, voornamelijk in de grote steden. De immigratie van moslims is voort gekomen uit de globalisering. Eerst vanuit de behoefte aan gastarbeiders, later kwam er de opvang van vluchtelingen maar ook van economische immigranten bij. Veelal inwoners uit Afrikaanse en Arabische landen die een betere wereld zien in West Europa.

VN-Veiligheidsraad

Oorlogsvluchtelingen nemen hun oorlogstrauma’s mee naar het gastland en uiten zich in de eigen gemeenschap, cultuur en gebedshuizen. Moskeeën en daar tegenover de synagogen van Joodse gelovigen. Niet een prettige mix voor een vreedzame samenleving in gastland Nederland als telkens het conflict in de Gazastrook opnieuw oplaait. Een totale oorlog in het Midden Oosten is misschien niet ondenkbaar. Er worden inmiddels projectielen op Israël afgevuurd vanuit de omliggende landen Libanon, Syrië en Jordanië. We mogen hopen dat Iran en Turkije zich buiten de strijd houden. Echter is de economische situatie juist in die landen aan het verslechteren en dat is voor politici vaak een ‘mooie’ aanleiding om de aandacht van de binnenlandse problemen af te leiden door zich te richten op de vijand. De spanningen daarginds zouden daarom kunnen escaleren tenzij de VN-Veiligheidsraad de gemoederen tot bedaren weet te brengen.

Verschil in demonstraties

In tijden van dit soort conflicten gonst het direct van de geruchten en verdachtmakingen op de sociale media. Het conflict tussen Israël en Hamas wordt door voor en tegenstanders van Israël volop aangegrepen om op te roepen tot vlagverbrandingen in de nabijheid van synagogen en moskeeën. Er waren opvallend veel moslimjongeren op de been bij demonstraties in Rotterdam, Den Haag en Utrecht, ook in enkele Duitse steden waar de moslimbevolking over vertegenwoordigd is na de massale immigratie in 2015. Mede door de Coronanoodwet met al zijn beperkingen wordt het Palestinaconflict als excuus aangegrepen om massaal de straat op te gaan. De corona-gedragsregels worden genegeerd omdat afstand houden in groepen onmogelijk is. Opvallend genoeg lijkt de politie bij deze protesten minder hard in te grijpen, dat in tegenstelling tot demonstraties tegen de avondklok en lockdown, waarbij demonstranten met de wapenstok en waterkanonnen werden verdreven. Op twitter en facebook wordt daar schande over gesproken. De politie zou met twee maten meten. Kennelijk zijn politieke demonstraties minder gevaarlijk dan de demonstraties tegen beperking van onze grondrechten.

Agressie

Al die onrust in de grote steden doet de huidige negatieve teneur geen goed. Door de coronacrisis is er onvrede onder de bevolking in achterstandswijken die grotendeels bestaat uit immigranten met een moslimachtergrond. Werkloosheid en armoede is daar groot. Het oplaaiende antisemitisme gooit extra olie op het vuur. Ontevreden jongeren grijpen elke gelegenheid aan om hun ongenoegen te uiten. Geweld tegen het gezag kan onder deze omstandigheden makkelijk escaleren. Dat zijn zorgelijke ontwikkelingen in onzekere tijden. Door de invoering van de (tijdelijke) noodwet is er een soort politiestaat ontstaan waarbij de BOA’s als extra gezagsdragers zijn toegevoegd. Je zou denken dat er bij de ME veel (interne) vacatures zijn om de NL-politiestaat wat meer kracht bij te zetten. Ter afsluiting een paar woorden: escalatie, agressie, geweld, oorlog… “Leuk kan ik het niet te maken.”

GW