In deze 21ste eeuw leven we in een tijd dat we worden geregeerd door multinationals. Regeringen staan onder druk van deze multinationals. Het zijn omvangrijke, en daardoor machtige, ondernemingen die op de financiële markten biljoenen aan kapitaal waard zijn. Door de geldverruimingspolitiek van centrale banken is via de beleggers enorm veel kapitaal gevloeid naar de uitpuilende kassen van deze giganten. Facebook, Amazon, Apple, Netflix en Google (de vaak genoemde FAANG) vertegenwoordigen biljoenen dollars aan vermogenswaarde op de beurzen. Overigens passen Microsoft en een flink aantal andere techreuzen ook prima in dit rijtje. Als je de waardes van al deze multimachten bij elkaar telt dan kom je uit op een bedrag wat ongeveer gelijk is aan het BBP van de westerse industrielanden. Er lijkt nu sprake van 2 grootheden, multinationals naast overheden.
Wie is de sterkste?
Voorafgaand aan het industriële tijdperk had naast de regering de adel de meeste invloed. Nu zijn dat de multinationals. Deze grootmachten zijn door de globalisering monsterlijke bedrijven geworden die hun tentakels wereldwijd hebben uitgespreid tot in de haarvaten van nationale samenlevingen. Geld maakt macht. Hoe meer geld, hoe meer macht. Het lijkt er op dat de werknemers van de 21ste eeuw de moderne slaven zijn van het grootkapitaal. Multinationals bepalen de regels, niet de overheden. Regeringen staan onder druk van deze grootmachten. Overal ter wereld worden fiscale voordelen afgedwongen onder het mom van werkgelegenheid. Zie marionet Rutte met zijn voorstel tot afschaffing van de vennootschapsbelasting.
Werknemersaantallen Shell en Unilever dalen
Veel regeringen van westerse landen dingen om de gunsten van de multinationals en steken elkaar de loef af en zijn apetrots wanneer bijvoorbeeld een bedrijfsonderdeel een voornaam plekje heeft gekregen op “Silicon Valley” aan de Noordzee. Het is tegenwoordig maar zeer de vraag of deze techgiganten echte werkgelegenheid meebrengen. Juist de techreuzen investeren volop in digitalisering en robotisering. Mijn indruk is dat overheden zwichten onder hun mooie voorwendsels en daarbij vooral onder de indruk zijn van hun kapitale vermogen. Nogmaals geld maakt macht. Door de globalisering denken regeringen dat ze mee moeten in de wereldwijde mallemolen van ‘hoe groter hoe beter.’ Het eigen midden en kleinbedrijf (MKB) is tegenwoordig vogelvrij verklaard en ondergeschikt aan de multinationals terwijl juist daar de meeste banen te verdelen zijn. Rutte roept zeer ten onrechte dat vestiging van onderdelen van multinationale bedrijven werkgelegenheid met zich meebrengt. Echter zijn de aantallen werknemers bij Shell en Unilever de laatste jaren alleen maar afgenomen. Dat is een algemene tendens bij grote multinationale ondernemingen. Door voortschrijdende technologische ontwikkelingen, zoals digitalisering en nu de robotisering, kunnen grote bedrijven toe met steeds minder werknemers. Juist daar waar het kapitaal zit wordt het meest geïnvesteerd in innovatie met nieuwe technieken. Er moeten namelijk flinke winsten geboekt worden ten gunste van de aandeelhouders. En waar het dan volledig aan schort is dat de elkaar beconcurrerende landen verzuimen om deze grootverdieners belasting te laten betalen. In plaats daarvan worden hen diverse belastingvoordelen toebedacht. Hun tentakels reiken dus tot diep in de parlementen van de westerse democratische economieën. Politici misbruiken hun politieke loopbaan als opstapje naar het grootkapitaal van de multigiganten. Dat is in onze westerse welvaart-gebouwd-op-schuld-samenleving de kracht van het grootkapitaal.
Alles moet grootschalig van de multinationals
Het grootkapitaal van multinationale ondernemingen heeft de laatste tientallen jaren veel kleine ondernemingen opgezogen en ingelijfd in hun machtsspectrum. Hoe groter, hoe machtiger. Nog altijd lezen we op de beurspagina’s het spel van de overnames. Heb je eenmaal je bedrijf laten groeien tot een winstgevende en groeiende onderneming dan lonkt het grootkapitaal. Als directeur/grootaandeelhouder is het aantrekkelijk om opgekocht te worden en ontvang je een flinke goodwill als dank voor het opbouwen van een winstgevende bedrijf. Soms krijg je een plekje ergens in de top van de grote onderneming met een vorstelijk salaris. Dit is zoals het werkt in het huidige kapitalistisch systeem. Alles moet groter, groter, groter. We zouden ons anno 2018 kunnen afvragen in hoeverre we zijn doorgeschoten met dit foute systeem. We verkeren al lange tijd in een overgangsfase van kleinschaligheid naar grootschaligheid. Op allerlei gebied zie je dat kleine vestigingen worden gesloten. Zowel binnen de overheid als bij banken en detailhandel en binnen de industriële sector. De automatisering en digitalisering spelen grootschaligheid in de kaart. Samenvoegen van kleine vestigingen is al lang in de mode. Onder het mom van efficiency, dus met zo weinig mogelijk geld, minder tijd en minder personeel een zo goed mogelijk resultaat behalen. Een typisch gevolg van kapitalistisch denken in een tijdperk van liberalisering en globalisering van vervlochten economieën.
Op weg naar autocratie
Misschien is nu het moment gekomen hier goed over na te denken. Is het nog wel doelmatig om te groeien naar grootschaligheid. Misschien zijn we te ver doorgeschoten. Kijk maar eens naar onze grote overheidsorganisaties waar doelmatig werken ver is te zoeken. Bij Justitie en Belastingdienst is het één grote puinhoop, maar ook over de werkwijze bij andere ministeries met hun uitvoerende instanties regent het klachten. We zien dat kleine kantoren in kleinere stedelijke gebieden en op het platteland(Belastingdienst, UWV, SVB, etc.) zijn gesloten. Er moest een landelijke politiedienst komen en kleine bureaus en belastingkantoren sluiten aan de lopende band. Alles onder het mom van efficiency en bezuinigingen. Nu regent het klachten bij de Ombudsman. Ook zien we een vorm van lijdzaamheid en berusting bij veel burgers die te hoop lopen bij vaak onbereikbare (overheids)instanties. Alle contacten gaan via overbezette callcenters. Er zijn meer dan 10 wachtenden voor u, probeert u het later nog eens. Feitelijk is dit een pure minachting naar ons klanten. De belangen van burgers zijn ondergeschikt geworden in een samenleving die op weg is om een autocratie te worden. Ook de politiek zoekt met telkens een kleine meerderheid van stemmen een groter samenwerkingsverband door democratische landen te verenigen in een Europese Unie(EU) en een muntunie(euro). Ook de EU is hard op weg om een technocratie te worden. De beleidsmakers in Brussel beslissen hoe het beleid wordt uitgezet in de aangesloten landen. Hoe groter de unie, hoe machtiger. Nog steeds onderhandelt Brussel met 6 Balkanlanden over toetreding tot de EU. Ik vraag mij daarbij af welk belang dit dient. Niet de belangen van ons burgers van een polderlandje aan de Noordzee. Cultuur en welvaartsniveau liggen te ver uiteen om gezamenlijk op te trekken. De collectebussen kunnen alvast klaar gezet worden. Waarom geen eenvoudige handelsverdragen afsluiten zonder importbelemmeringen enzovoorts. Met de EU in de huidige vorm zijn we op weg naar een autocratie(alleenheerschappij).
Grote organisaties zijn ondoelmatigheid
Doelmatigheid is bij grote organisaties ver te zoeken. De lijnen vanaf de onderkant naar de bovenkant van een grote organisatie liggen te ver uit elkaar. Daar tussenin bewegen zich diverse managementlagen met managers die alleen maar bezig zijn met een interne stoelendans. Binnen het HBO en voortgezet onderwijs is de managementopleiding een favoriete leergang, doordat zich binnen de steeds groter groeiende bedrijven en overheidsinstanties verschillende managementlagen vormden. Management binnen de bedrijfskunde is een besturingsmodel wat liefdevol wordt omarmd door het huidige onderwijsinstituut wat ook grootschalig is gaan denken wat betreft de vorming van grote scholengemeenschappen. Het moderne leiderschap geeft een manager een bepaalde status binnen de middenklasse. Er waren steeds meer banen te verdelen in uitdijende overheidsorganisaties en bedrijven. En zie nu wat het huidige resultaat is. De diverse managementlagen die alleen nog met zichzelf bezig zijn(stoelendans) maar alarmerende meldingen van de werkvloer naast zich neer leggen. Fout lopende werkprocessen passen niet in het geplaveide straatje van de manager die alleen mooie cijfers wil promoten naar de top op een ministerie of directieraad.
Overheidsinstanties en grootbanken scoren slecht
Juist een grote (overheids)organisatie zou zich vol moeten inzetten op het bestrijden van fraude. Dat gebeurt dus niet met een instantie die voornamelijk alleen met zichzelf bezig is. Kijk naar fraude bij grootbanken(ING, RABO), kijk naar fraude met WW-uitkeringen(UWV), kijk naar grootscheepse fraude bij toeslagen (Belastingdienst), enzovoorts, enzovoorts. Het gaat mis wanneer een organisatie te groot wordt. Een klein bedrijf of instelling waar werknemers elkaar kennen werkt veel doelmatiger. Er wordt een directe verantwoording afgelegd aan de leiding. De directeur kan de bedrijfsresultaten verantwoorden bij de landelijke koepel of bij het ministerie. Voordeel is dat men dichter op de klant of burger zit. Neem ik de Belastingdienst als voorbeeld waar ik 48 jaar gewerkt heb. Ooit stonden er kleine kantoren in de provincie en kenden de ambtenaren hun lokale klanten. De belastingplichtige kon het kantoor binnen lopen voor directe klantcontacten. Nu zijn alle regionale kantoren gesloten en hangt men een uur in de wacht bij een callcenter. De digitale weg wordt ook steeds vervelender en tijdrovender vanwege de veiligheidsprotocollen. Hetzelfde probleem kennen we om toegang of informatie te krijgen bij onze grootbanken. Ook een WW-uitkering aanvragen bij het UWV is een crime. En ga zo maar door.
Wie is de Koning?
De klant is al lang niet meer de koning. De grootbanken, multinationale bedrijven en de topzware overheidsinstanties zetten de lijntjes uit, zonder enige inbreng van de klant of burger. We mopperen wat, halen onze schouders op en roepen al heel makkelijk, “we hebben er toch geen invloed op.” En zo zijn we beland in een verzorgingsstaat waarin we lui achterover hangen en denken dat big brother over ons waakt. We zijn verzadigd en overvoerd met high-tech speeltjes en verkeren in extase. Geef het volk brood en spelen zodat we niet in opstand komen. We zouden ons kunnen afvragen of we nog in een democratie leven. Zonder dat we er erg in hebben zijn wij de moderne slaven geworden van het grootkapitaal. Ik herinner me een uitspraak van hoogleraar Paul Cliteur:
“Wie niet bereid is zijn eigen democratie te verdedigen zal deze eens verliezen. Democratie is namelijk geen geboorterecht maar iets dat iedere nieuwe generatie zal moeten bevechten.”
Mijn indruk is dat we zijn overgeleverd aan de macht van multinationals en een Europese Unie bij wie het individu niet meer telt. We zijn duidelijk aanbeland in een autocratie. Of zou de opkomst van het populisme waarin de centrale tegenstelling tussen “het volk” en “de elite” aandacht krijgt het tij nog kunnen keren. Naar mijn mening zal dat een tijdperk van chaos inluiden vanwege de versterkende tegenstellingen tussen bevolkingsgroepen en politieke partijen. Hopelijk zal het gezonde verstand overleven.
(Niet als rectificatie maar als aanvulling wil ik ook onder mijn column dezelfde reactie plaatsen als onder de column: “Ernstige misstanden bij de Nederlandse fiscus” van auteur Joost van Buuren op 5 september. Daarmee wil ik de volgende zinsnede wat relativeren: “Bij Justitie en Belastingdienst is het één grote puinhoop…..” In feite was de column van Joost de aanleiding tot het schrijven van bovenstaande column. Uit onderstaande reactie zal blijken waarom).
Omdat ik heb gewerkt bij de Belastingdienst weet ik enigszins hoe een grote ambtelijke organisatie in elkaar steekt. Deze dienst verkeert in een lange periode van reorganisatie. Kleine provinciale kantoren moesten sluiten en diverse werkprocessen werden op de resterende grote kantoren anders ingericht. Net als bij justitie waar de politie had te lijden onder een langdurige reorganisatie bij de omslag naar een landelijke politiedienst. Het moest allemaal groter, kleinere kantoren sloten. De motivatie van flink wat medewerkers loopt een deuk op door verplaatsingen of door ander werk te accepteren. Binnen deze beide ambtelijke organisaties vond binnen de hogere managementlagen een enorme stoelendans gaande. Dat is wat er gebeurt met overheidsorganisaties die opnieuw worden ingericht naar het nieuwe model van centrale sturing. Tussendoor spelen bij de Belastingdienst natuurlijk de doorlopende wetswijzigingen en nieuwe belastingplannen mee die in een sneltreinvaart over een traag werkend overheidsapparaat worden uitgestort. Traag omdat beleidsbeslissingen over teveel schijven lopen. Wanneer daar ook nog eens de achterop geraakte automatisering een rol gaat spelen door trage en niet op elkaar afgestemde computersystemen, dan is de ellende compleet. Ook het “gedwongen vrijwillig verplicht” vertrek van 5.400 medewerkers over een periode van 4 jaar, waaronder ondergetekende, was niet bepaald een goeie zet in een tijd dat de Dienst onder vuur lag vanwege de slecht werkende automatisering. Deze liep achter door jarenlange bezuinigingen. Veel ingehuurde hoog opgeleide ict-medewerkers waarschuwden jaren geleden al, toen deze werden weg bezuinigd, dat oude computersystemen niet meer konden worden ingepast in nieuw ontworpen systemen. De Belastingdienst was de eerste overheidsorganisatie die in de jaren 70 begon met het automatiseren van hun omvangrijke administratie, en liep daar jaren mee voorop. Echter was onze politiek heel erg druk met het telkens maar weer wijzigen van lopende wetgeving en invoeren van nieuwe regelgeving. Ook de toeslagen moest de Belastingdienst er vanaf 2006 bij gaan doen. In de uitvoering van de complexe fiscale regelgeving en toeslagenadministratie ging de administratie achter lopen doordat te weinig is geïnvesteerd in de reeds lang verouderde ICT. Het zou daarbij om honderden miljoenen gaan wat in politiek Den Haag moeilijk was te verkopen. Juist de regeldrift uit Den Haag was de grote oorzaak dat bij de Belastingdienst de boel ging vastlopen. Medewerkers haalden hun schouders op en waarschuwden regelmatig op een intern discussieplatvorm. Ach ja, we zijn maar een uitvoerende organisatie en doen gedwee wat men ons in Den Haag opdraagt, zo was in het algemeen de instelling van trouwe medewerkers. Binnen het 4-laags management weet Jantje niet wat Pietje doet en is het een normaal fenomeen om goed op je eigen carrière te letten. In de constant draaiende stoelendans wil toch niemand over blijven. Grote organisaties hebben een waterhoofd als het gaat om management en verliezen daardoor enorm aan kracht. De vele misstanden die door medewerkers worden gemeld verzanden in diverse mailboxen die elke dag overlopen door de enorme brei aan mails die je moet selecteren op wel of niet belangrijk. De enige manier om doelmatiger te werken is afslanken tot kleine zelfstandige eenheden, liefst dicht bij de burger. Tevens inperken van complexe en vooral fraude gevoelige wet- en regelgeving. Politiek Den Haag weet inmiddels wat er aan belastingopbrengst blijft liggen door de huidige onwerkbare situatie. Echter verzuimd ons parlement om echt in te grijpen door heel eenvoudig wetgeving minder complex te maken en vooral de Belastingdienst te ontlasten van de fraudegevoelige toeslagen. De Belastingdienst is van oorsprong een innende instantie en heeft de grootste moeite om daarnaast ook een uitkerende instantie te zijn. Als het UWV al niet in staat is om aan de juiste personen een uitkering toe te kennen hoe kun je dan verwachten dat een incassobureau voorlopige toeslagbedragen uitbetaalt aan rechthebbenden en daarna bij het definitief toekennen anderhalf jaar later moet terugvorderen of verrekenen vanwege onjuiste aanvragen. Een dienst die zoveel inspanning moet verrichten op het controleren van de juistheid van miljoenen aanvragen kun je het niet kwalijk nemen dat deze steekjes laat vallen bij het onderzoek naar een grote fraudezaak. De verantwoordelijke schuldigen zitten in Den Haag waar men voornamelijk bezig is met zichzelf en waar de ene na de andere dubieuze politicus kan vertrekken om diverse misstanden. Hoe mogen wij nette burgers dan nog verwachten dat we weer vertrouwen krijgen in degelijke overheidsinstanties die met eenvoudige voorschriften hun burgers kunnen dienen.
Reken maar niet te veel op de populitische politici; die zijn er alleen voor hun eigen agenda.
‘Populistische politici brengen de oplossing simpel: de enige reden dat dingen fout gaan is de
macht van het establishment. Als je op mij, de populist stemt, dan spreek ik namens het volk. Dan schaf ik die instituten af en dan is het probleem weg.. Ergo; populistische politici hebben geen oplossingen, maar lokken de kiezers willens en wetens met onrealistische voorstellen. Als een populist aan de macht komt, dan blijkt al snel dat hij helemaal niet namens het volk spreekt (iig niet op de lange termijn); hij zal proberen de basale democratische rechten in te perken om zijn eigen macht te vergroten.’
Zie een Trump die zichzelf en zijn familie verrijkt en de democratie ondermijnt.
Of die burger gediend is van zijn populist, is zeer de vraag. Die draait uiteindelijk op voor de aangerichte schade. In dit geval armoede als het ecomische systeem in elkaar klapt door handelsoorlogen en een gierend begrotingstekort (aangemoedigd met belastingverlaging voor de rijken en grote bedrijven om zichzelf populair te houden).
Een populist is niet meer dan een meeliftende parasiet. Zijn nalatenschap is een verschroeide aarde.
Een populist is een andere naam voor iemand die naar het volk luistert. Dus eigenlijk een democraat!!
Kijk eens wat er met de elite gebeurt! Dat is pas schande. Hoe zouden de media hebben gereageerd als Wilders of Baudet hadden gedaan wat nu Pechtold heeft uitgevreten? Die kerel komt overal mee weg: liegen over zijn appartement, zijn vriendin bedreigen. Hij is het lieverdje van de linkse staatsomroep. Kijk naar de Haagse matras: er wordt flink gerollebolt.
Kijk eens naar de elite van de bancaire sector: liegen en bedriegen en de klant van de bank betaalt de boete.
Ik zie er naar uit dat er iemand voor de belangen van het eigen volk opkomt in plaats van moslims blijven knuffelen, de asielindustrie in stand houden en weigeren om de bezem door de politieke troep te halen. Het is te hopen dat Nederlandse stemmers in maart volgend jaar zich realiseren dat ze de keuze hebben tussen gezond beleid van hooguit twee of drie partijen en de grote troep die alle andere partijen er met elkaar te maken.
Om Nederlands te redden hebben we weer populisme nodig in plaats van doorgaan met de oude politiek die ons alleen maar verder in het moeras brengt.
Wanneer de sociale onrust toeneemt profiteert en profileert zich het populisme. Gebeurt altijd wanneer tegenstelling tussen het volk en de elite groeit. Daar is nu duidelijk sprake van. Superrijken zijn rijker dan ooit, middenklasse vervaagt en aantal mensen wat mondiaal beneden armoedegrens leeft neemt ook onrustbarend toe. Wordt door velen (nog) niet herkend omdat “wij” in ons eigen wereldje leven en niet verder kijken dan onze neus lang is. Vooral in de westerse verzorgingsstaat is men goed in wegkijken van problemen in Verweggistan, terwijl juist de opkomende landen nu in crisis geraken. Gaan we straks merken als export daalt.
Het is sowieso een sterk geschreven artikel Gerrit. Heel herkenbaar ook.
Ik vraag me alleen af wie nog in staat zal blijken de macht van de multinational terug te dringen.
Als antwoord noem jij het populisme. En dan vraag ik me af, hoe je dat ziet..?
Uiteraard zal de burger van zich laten horen en stemmen op een populist, daar twijfelt niemand aan. Maar populisten zijn er in allerlei soorten en maten; van ultra links tot ultra rechts. Ze zullen niet snel geneigd zijn samen een blok te vormen.
Daarbij zijn de meeste populisten vooral tegen
en hebben geen visie. Moeilijk om daar een coalitie mee samen te stellen.
Maar stel dat er een populist opstaat met visie, die daadwerkelijk het maatschappelijk belang voorop stelt en blijft luisteren naar de populus. Hoeveel zal hij in de politiek uit kunnen richten tegen de multinational, aangezien deze laatste het geld en dus de macht heeft?
Tegen de tijd dat de weerstand tegen het systeem zo groot is, dat er opstand komt, is het systeem al lang niet meer te stoppen.
Ik zie het populisme als een stroming in de politiek die vanzelf ontstaat door onvrede in de samenleving. Ik ben geen fan van extreem linkse of extreem rechtse politici, maar helaas komen deze vanzelf naar voren uit een ontevreden samenleving. Veelal zijn politici narcisten die dominant gedrag vertonen en zichzelf graag horen spreken. Erdogan is een gevaarlijk voorbeeld. Wanneer een populist met enige visie zich durft te keren tegen de macht van de multinationals dan zal deze al snel worden weggezet als een bolsjewiek die strijd tegen het grootkapitaal en is deze kansloos. Multinationals zijn niet verenigd in één of ander politiek pact maar maken deel uit van ons kapitalistisch systeem wat door de globalisering en liberalisering is verworden tot een enorme lobby van het grootkapitaal. Wil je groot en machtig blijven dan moet je daar alle invloed voor gebruiken anders val je terug. Het is een automatisme wat zit vergrendeld in ons kapitalistisch denken. Wij burgers in een samenleving, die ook al weer zo individualistisch is ingesteld in de moderne welvaart/verzorgingsstaat, zijn gewoon het slachtoffer van een systeem wat we zelf in gang hebben gezet. We hebben ons zelf tot de moderne slaven bevorderd van het grootkapitaal. Het is een imperium geworden van de 21ste eeuw. En alle heerschappijen uit het verleden zijn aan zichzelf ten onder gegaan. Systemen die door de mens worden gevormd worden enorm opgeblazen vanuit het groeiprincipe. In deze tijd van een nieuwe wereldorde zal het opgeblazen systeem waarin de grootmachten(multinationals) de alleenheerschappij hebben vanzelf uit elkaar spatten. De trigger daartoe is nu al gevormd, dat is de record hoge mondiale schuldenberg waarop onze welvaartsstaat is gebouwd. Het punt van afschrijven lijkt aanstaande en de enorme verliezen die vervolgens mondiaal worden geleden zullen de grootmachten vanzelf doen wankelen. Het kaartenhuis stort vanzelf in. Elon Musk van Tesla vertoont momenteel al een angstig gedrag. Populistische partijen, of links dan wel rechts, spelen daar straks handig op in. De aanstaande financiële ellende zal ontevreden kiezers afkeren van de gevestigde partijen. Bij toenemende onrust zoeken kiezers een stok om mee te slaan en alles waarover onenigheid bestaat, zoals het immigratiedebat, wordt gebruikt om een zittende regeringscoalitie op af rekenen. N.m.m. gaan we al langzaam die kant op. De stem van een ontevreden volk wat meer en meer in een schijnwelvaart verkeert zal de natie flink opschudden. Ach, het is gewoon het naderende einde van een tijdperk. Na de WO II hebben we constante groei gekend met af en toe een dipje. De echte depressie na een lange groeicyclus moet nog komen. De vulkanische schuldenberg die onze samenleving bedreigt kan geen enkele democratische regering bestrijden. Ik heb momenteel geen enkel vertrouwen in welke NL-politicus dan ook, en Trump helemaal niet, die dit probleem kan oplossen. De kwakzalvers van centrale banken, de criminele bankbazen, de populisten, nee niemand gaat dat even netjes oplossen. Kwakzalvers maken stinkende wonden, we moeten een aantal jaren op de blaren zitten. Het besturen van een land, of van een bank, of een multinationale onderneming is wat anders dan het wegpoetsen van een wereldwijde schuldenberg. We gaan het zien en blijven alert. Sorry voor deze lange reactie, lijkt wel een column.
bedankt, ik waardeer de uitgebreide analyse.
ik denk dat je gelijk hebt.. ik zat nog te denken in oplossingen, maar dat station lijkt gepasseerd.
een USA probeert niet eens meer om zijn begroting kloppend te krijgen, wetend dat de staat een financiele herwaardering onmogelijk kan dragen. juist daarom is het defensiebudget nog nooit zo hoog geweest; de USA is niet bereid om te verrekenen.
Trump stuurt met zijn handelsoorlogen bewust aan op crisis om;
a) internationale systemen voortijdig te laten klappen, voordat het zelf aan de beurt is.
b) met sterke provocatie oorlog uit te lokken.
die twee punten zijn niet langer los van elkaar te zien.
de USA acht oorlog met China noodzakelijk om te voorkomen dat China zijn economisch overwicht verder uitbreidt en daarmee de machtsverhoudingen in gevaar brengt.
als de economie in de USA hard instort, dan is dat sowieso de aftrap naar WOIII. de USA zal niet toestaan dat China haar voorbij streeft.
Ik wil het in mijn columns liever niet benoemen dat de kans op oorlogen toeneemt. Ik beperk het tot het benoemen van de chaos. Ik word al vaak weggezet als een doemdenker en wanneer ik daarbij ook nog eens oorlogen in het vooruitzicht ga stellen breng ik mijn lezers en mijzelf aan de antidepressiva. Helaas hebben we dit scenario in onze wereldgeschiedenis regelmatig voorbij zien komen. Meestal aan het einde van een kredietcyclus wanneer de schuldenberg dreigt te gaan schuiven. De VS met Trump zien dat aankomen. Hun enorme nationale schuld kan niet zomaar worden afgeschreven en met het op gang brengen van de oorlogsindustrie komt er vaak een sterk natiegevoel boven drijven omdat staatshoofden het land een soort slachtofferrol toedichten waarbij een vijandige sfeer ontstaat t.o.v. economische opponenten. Dit doemscenario wordt met de komst van Trump vaker geopperd. Opletten dus.
Het wordt een totale wereldwijde herstart. een reset komt hoe dan ook, want het is niet duurzaam om op deze economische voet door te gaan. Het monetaire beleid bereikt duidelijk haar limieten. Het neerwaarts
bijstellen van de rente met als doel de bestedingen te stimuleren kan niet voor altijd werken, helemaal niet werken bij een nieuwe crisis,. Of een nieuwe oorlog, of een totale financiele reset (waardoor je ook wel oorlog krijgt). Meer kan ik er niet van maken, moet er toch ooit van komen.
Leuk artikel, volgens mijn eigen beleving binnen het Nederlandse bedrijfsleven en ervaringen met de overheden in dit land volkomen correct. Ben van mening dat de Nederlandse politiek redelijk corrupt is (dom en visieloos is bekend). Dat zij onder invloed van banken, verzekeraars en pensioenfondsen uit binnen en vooral buitenland staan en niet het belang van de Nederlanders dienen is vanaf de jaren zeventig duidelijk zicht en bewijsbaar.kunstmatige werkloosheid en tekort aan woningen. Het leuke aan het geheel is dat de journalistiek hier niet over nadenkt en of publiceert. De in het artikel genoemde verzorgingsstaat is een kreet uit een ver verleden, deze wordt stelselmatig afgebroken onder de heersende politieke partijen partijen. Met een uitzondering voor partijen als PVV,fvd,etc. Maar die worden wel door de heersende machten buiten gesloten. Democratisch Nederland, je mag stemmen en dan terug aan het werken, belasting betalen als braaf vee en vooral je mond dicht houden. Geef ze een pizza en een mobieltje.
De machtige en louche bankenlobby is momenteel het grootste gevaar. Martin Visser legt uit waarom: https://www.telegraaf.nl/video/2525899/bankiers-chanteren-nog-steeds-onze-politici
|Hier een goed stuk over de multinationals van Ewald engelen:
Niet multinationals, maar burgers en het MKB hebben het moeilijk. Multinationals gaat het juist enorm voor de wind, zie de bovengenoemde cijfers. Het gaat dan niet aan om een belasting op dividenden af te schaffen die terecht komt bij de winnaars van deze crisis, noch om de grootste bedragen weg te geven op het moment dat de winnaars ze het minst nodig hebben. Bakkerskinderen (veel) brood geven, heet dat in de volksmond. Alleen in het universum van Rutte is dit logisch. In de rest van Nederland heet dit pervers.
Het kabinet gooit het dan ook op het tweede: afschaffen van de dividendbelasting vergroot de aantrekkelijkheid van Nederland als vestigingslocatie voor multinationals en daar wordt uiteindelijk iedere Nederlander beter van. Het kost wat, maar dan heb je ook wat – dat idee. We zijn nu tien maanden verder en alle deskundigen zijn het erover eens dat het lulkoek is. Er is geen flintertje bewijs dat de hoogte van de dividendbelasting een rol speelt bij de vestigingsbeslissingen van multinationals, noch dat die miljarden indirect dan wel direct bij de hardwerkende Nederlander terechtkomen.
https://www.ftm.nl/artikelen/waarover-de-algemene-politieke-beschouwingen-zouden-moeten-gaan
Waar het natuurlijk om draait is dat we als burgers goed moeten beseffen dat belasting betalen niets anders dan ordinair stelen is. Als je eenmaal doorhebt hoe je als nl burger
word uitgeperst als een citroen word alles ineens heel duidelijk. De overheid heeft heel andere belangen dan de burger. De overheid is in Nl veels te groot geworden een waar waterhoofd en daarom blijven de belastingen toren hoog.
Ben wel benieuwd naar Houtskool zijn mening…, maar die zal wel een ban gekregen hebben..
Dag Luister eens, even ter info: Houtskool heeft geen ban gehad.
Ahum , met alle respect , Biflatie.. Heb genoeg gezien en meegemaakt hier in 8 jaar tijd , dat ik daar toch mijn twijfels over heb.
Uit eigen ervaring weet ik dat Biflatie zonder enig uitleg mensen soms een ban geeft…maar dat zijn de kleine lettertjes he.. “Biflatie houd het recht om…….”
Je hoeft ons niet te geloven, maar nogmaals: Houtskool heeft geen ban gekregen op Biflatie.nl. Verder zijn huisregels nodig. We zijn vrij coulant, ieder mag een mening hebben en deze op een normale manier communiceren. We pakken notoire spammers en trolls echter wel aan.
Een jaar geleden stonden hier nog de artikelen met tips om in Ethereum ( 260 euro ) te stappen ! Heeft in Januari de 1160 euro aangetikt en staat nu 9 maanden later op 180 euro…
Wat vind je van deze manier van geld verdienen , Gerrit ? Is dit een manier om de economie draaiend en gezond te houden ?
We geven hier geen beleggingsadvies, we schrijven over wat we zien in de markt. Welk artikel doel je op? Natuurlijk wordt er weleens een column of persoonlijke visie geschreven, maar wel met een disclaimer, voorop staat: informeer jezelf.
Natuurlijk waren we positief over bitcoin in 2011 toen we erover schreven, het was een revolutionaire nieuwe technologie, waardoor the conventionele financial middle man uitgeschakeld kon worden, maar we gaven toen ook geen concreet koopadvies ( toen was de koers nog €13,60 ). Wel probeerden we zo goed mogelijk uit te leggen wat het precies was en zo iedereen te informeren. https://biflatie.nl/artikelen/valuta/bitcoin-het-geld-van-de-toekomst-of-een-grote-hype/
Ik kan het niet meer terug vinden , gek genoeg gaat het crypto archief niet verder dan 18 april 2017.. Ik weet wel wat ik gelezen heb hier over Ethereum.., jullie waren op zijn zachtst gezegd erg enthousiast. Er is ook zon linkje verschenen onder de “palingboer…” , Koers ethereum.nl
Het was precies in de sfeer van dit artikel over Electroneum..
https://biflatie.nl/crypto/electroneum-kopen-alles-nieuwe-crypto/
Maar omdat nu advies te noemen….
Deze ethereum website heeft ervoor gekozen om te adverteren op Biflatie.nl in de vorm van deze genoemde link. Om Biflatie.nl draaiende te houden zijn er inkomsten nodig.
Sorry, ik ben geen speculant en als zodanig niet echt geïnteresseerd in cryptomunten. Probeer wel de ontwikkelingen rondom de blockchaintechnologie te volgen omdat deze mogelijk van invloed kan zijn op toekomstige monetaire veranderingen. Speculeren in effecten, edele metalen of cryptomunten is een vorm van gokken waarmee risico wordt genomen en is voor mij niet weggelegd. Is alleen aan te bevelen voor diegenen die beschikken over voldoende kennis en geen raad weten met hun kapitaal. Beleggen doet mijn pensioenfonds voor mij en omdat de resultaten op de beurs van invloed zijn op het fondsvermogen volg ik nauwgezet de financiële markten waar ik momenteel niet vrolijk van wordt. Wanneer komt de crash?
Speculeren in cryptomunten is heel erg nieuw in tegenstelling tot edele metalen, grondstoffen en effecten etc. en verkeert nog in een soort casinoachtige omgeving. Maar ach, iedereen wil wel eens een gokje wagen toch? Heb zelf 45 jaar mee gespeeld in de staatsloterij en nu pas ben ik er achter dat deze vorm van gokken mij alleen geld heeft gekost. Geld verdienen met een bepaalde zekerheid kun je doen door een beroep uit te oefenen. Dat is de enige manier om onze economie gezond te houden. Speculatie kan vervelende crashes tot gevolg hebben en soms grote schade toebrengen aan onze economie. Speculeren is hetzelfde als deelnemen in een marathon. Wanneer 50.000 deelnemers starten zullen alleen de eerste tien in de prijzen vallen. De grote meute valt altijd buiten de prijzen.
Ach , een crypto-muntje , waarom niet maar er zijn er op dit moment wel heel veel he…
En een paar procent winst met kopen verkopen op lange termijn , waarom niet he ? Maar die miljoenen die in korte tijd verdiend zijn is niet echt normaal te noemen en eerder slecht voor de normale economie..
Het is heel goed voor de 1 procent economie..
Mensen die met “NIKS” enorme bedragen verdienen onttrekken het geld uit de echte economie zodat jan met de pet op steeds harder moet werken voor minder !!
Maarrrr… dat is alleen mijn mening maar hoor..
Echte democratie is dat het volk de gekozen leiders ieder moment ter verantwoording kunnen roepen… Geen 4 jarig termijn ! Kijk waar dat de VVD mee weg komt vandaag de dag. Kijk hoe slap de overige partijen er mee omgaan !
FvD laat vaak een hoofdelijke stemming uitvoeren waar je goed hoort wie er voor of tegen zijn…, een grote mond op televisie maar als er gestemd moet worden staan ze weer achter Rutte..
Uiteindelijk bepaalt het volk de gang van zaken , hebben zij het te druk met allerlei luxe-activiteiten , accepteren zij de verschrikkelijke gang van zaken en moeten ze ook niet zeuren..
Als je in een relatie al 10 jaar mishandeld word , kan je niet alleen naar je partner wijzen… Jij zelf houd de situatie mede in stand !
Lees zojuist een artikel wat precies aansluit op de inhoud van mijn artikel. Kan nu nog een link plaatsen, maar hoe dat in de toekomst gaat worden is uiterst twijfelachtig. Waar gaat dit heen? https://langleveeuropa.nl/2018/09/eu-stemt-vandaag-strenge-online-copyright-wetgeving/
Leuk artikel, volgens mijn eigen beleving binnen het Nederlandse bedrijfsleven en ervaringen met de overheden in dit land volkomen correct. Ben van mening dat de Nederlandse politiek redelijk corrupt is (dom en visieloos is bekend). Dat zij deonder invloed van banken, verzekeraars en pensioenfondsen uit binnen en vooral buitenland staan en niet het belang van de Nederlanders dienen is vanaf de jaren zeventig duidelijk zicht en bewijsbaar.kunstmatige werkloosheid en tekort aan woningen. Het leuke aan het geheel is dat de journalistiek hier niet over nadenkt en of publiceert. De in het artikel genoemde verzorgingsstaat is een kreet uit een ver verleden, deze wordt stelselmatig afgebroken onder de heersende politieke partijen partijen. Met een uitzondering voor partijen als PVV,fvd,etc. Maar die worden wel door de heersende machten buiten gesloten. Democratisch Nederland, je mag stemmen en dan terug aan het werken, belasting betalen als braaf vee en vooral je mond dicht houden. Geef ze een pizza en een mobieltje.