Nieuwe bevolkingscategorie ontdekt: de Virusontkenners

Na de klimaatontkenners en de vergrijzingsontkenners is een nieuwe categorie burgers en buitenlui gevonden die op een roze wolk leeft. Het zijn er nogal véél ook: de Coronavirusontkenners of kortweg ‘Virusontkenners.’ Toevallig of niet zijn het allemaal beleggers, groot en klein. De toekomst zal uitwijzen of ze gelijk hebben of niet. Deze commentator blijft in ieder geval bullish voor aandelen en zegt dat het maar een bult in de weg is van onafgebroken beursstijgingen, in Australië alvast. Ondergetekende beweert het tegengestelde. Dat het allemaal misplaatst optimisme is en wishful thinking. We steken onze nek uit met het volgende on record: ‘2020 wordt een heel slecht jaar voor aandelen(beleggers). Met hoogstwaarschijnlijk een of meerdere beurscrashes.’

De ontkenners

Virusontkenners moet u niet letterlijk nemen. Deze ’talloos veel miljoenen’ lieden, particulieren en professionals inclusief beurscommentatoren ontkennen niet dat er zoiets als een Coronavirus of Covid 19 bestaat. Alleen minimaliseren ze de omvang ervan en de zeer nefaste invloed wereldwijd, alvast op de bedrijven, de bedrijfswinsten. Op de aandelenbeurzen. De internationale sector der obligaties. De vastgoedmarkt zeker ook. Een impact die, nauwelijks zes weken sinds het virus openbaar werd, op 14 februari 2020 toch reeds duidelijk wordt. Deze besmetting gaat niét zomaar voorbij, verdwijnt niét binnen enkele weken. Wel integendeel: zelfs volgens de officiële cijfers stijgt het aantal besmettingen wereldwijd met minstens tien procent per dag. Evenals het aantal getelde overlijdens, ook met zo’n tiende per dag. Maar de meerderheid der aandelenbeleggers blijft bijzonder hardleers. Ze kan zich eenvoudig niet voorstellen dat na tien onwaarschijnlijk goede beursjaren het einde van die winnende reeks in 2020 is ingeluid.

Psychologie

Zegt ondergetekende; daar hoeft niemand het mee eens te zijn natuurlijk. En zeker hebben wij niet de waarheid in pacht, dus spreekt u gerust tegen zo u wenst. Wel zijn wij in het bezit van een rugzak met 30 jaar ervaring in beurs en beleggen; beleggingen in alle soorten en maten. Ook een zekere onbescheidenheid die ons tenminste doet denken enige kennis te hebben verworven over de psychologie der beleggers. De stand van aandelenbeurzen geeft voor pakweg 80 procent verwachtingen weer, en slechts voor 20 procent realiteit. Dat voor de korte termijn, zeg zes maanden tot een jaar. Op de langere termijn in deze volgen beurzen wel altijd de realiteit. Dat wil zeggen: lopen gelijk aan de effectief gerapporteerde winsten en verliezen van de betreffende bedrijven en sectoren. Dan worden de indices herschikt naar die realiteit. Dit kan positiever uitdraaien dan die verwachtingen, of negatiever.

Gek

Zou het Coronavirus of Covid 19 (bekt niet hoor, WHO!) zijn uitgebroken ten tijde van een gezonde (wereld)economie. Met stevige, robuuste winstcijfers door een goed draaiende economische machine. Dan zou dit misschien nog te hanteren zijn. Te dragen. Maar met overheden, bedrijven en particulieren die haast verdrinken in schulden? Kijk bijvoorbeeld naar de VS. In 2019 groeide het Amerikaanse BNP met 848,8 miljard dollar tegenover 2018. Maar de overheidsschulden namen toe met 1260 miljard dollar. Met andere woorden: deze ‘groei’ is gekocht, en dan nog op de pof, met schulden… Ja, zo kunnen wij het ook! Konden we maar hé, u en ik? Maar op de pof leven en dit sinds mensenheugenis, is maar aan overheden gegeven. Zowat àlle overheden ter wereld. Dat kan doordat en komt omdat: zij aan de bron zitten van het fiatgeld. De geldkraan. En ze openen deze à volonté. Die kraan staat anno 2020 zelfs constant open. Nu moet je eens trachten uit te leggen aan een leek in economie en financiën dat je schulden kunt hebben vooral aan jezelf, dat dit er absoluut niét toe doet, en dat je die schulden ook nooit zult hoeven terug te betalen… Je gespreksgenoot verklaart je voor gek, en terecht! Is het een wonder dat een nog kleine minderheid zich ondertussen tot échte waarden heeft gericht? Tot edelmetalen als goud en tot cryptomunten. Een minderheid die wel gesnapt heeft dat deze surreële toestand wel moet leiden, vroeg of laat, tot de grootste crash in de geschiedenis?

Klimaat

Hoe kun je optimistisch blijven in een klimaat, begin 2020, waar de ene sector na de andere uit zichzelf uitbrengt dat hij moeilijkheden kent. Dat de winst afkalft of dat dit gaat gebeuren. Omdat China de fabriek van de wereld is, wordt de rest van die wereld getroffen. Kan ook niet anders. Van luchtvaartmaatschappijen tot de toeristische sector. Van de luxe goederen sector tot commodities, zoals de olie industrie. Speelgoed en auto’s en noem maar op. En dit wereldwijd, nauwelijks een land dat hier kan aan ontsnappen! Stel u voor: zelfs de belangrijkste beurs voor smartphones ter wereld kon niet doorgaan… Ontelbaar veel sectoren worden en zullen worden geraakt. Die wereld, inclusief China zelf, wordt ook twéémaal getroffen. Niet alleen doordat de supply chain hapert en goederen, van onderdelen en halfafgewerkte tot afgewerkte producten niet meer (op tijd) hun buitenlandse bestemming bereiken. Maar ook omdat de Chinese consument met de jaren steeds belangrijker is geworden. Diens koopkracht en kooplust worden vandaag ernstig aangetast. En belangrijker misschien nog: zijn vertrouwen. Vertrouwen in de toekomst. In een goede afloop van deze gezondheidscrisis. Wij zeggen nog: ‘hope for the best but prepare for the worst…’