PSD2 heet de Europese richtlijn die in 2018 het licht zag. Sinds begin 2019 ook in Nederland is ingevoerd. En sinds september van dit jaar helemaal klaar en gelanceerd. Dat staat voor Payment Services Directive. Het is de geactualiseerde versie van een initiatief uit 2007. De bedoeling officieel is het betalingsverkeer te regelen van consumenten en bedrijven. Die kunnen dan gebruik maken van ‘nieuwe online betaal- en rekeningdiensten’. Alle Europese banken zijn verplicht hun monopolie op onze rekeninggegevens te delen. Met bedrijven die daarom verzoeken en “erkend’ zijn. Maar eerst moeten wij zelf als burgers daarvoor ’toestemming’ geven. Are you kidding?!
Kronkels en andere vreemde hersenspinsels
Laat u vooral niet vangen door dit financieel onding, deze draak van een ‘wetgeving’! We bezitten nog slechts, in principe, twee zaken die privé zijn of horen te zijn. Wat we in bed doen (behalve slapen dan), en hoeveel of hoe weinig er op onze bankrekening staat. Toch? Dat laatste vraagt ‘Europa’ ons dus op te geven. Beleefd hoor, nog, want we moeten wel vooraf toestemming daarvoor geven. Overheden kunnen dat ook tegen iemands wil doen ingeval zij ernstige financiële malversaties in de criminele sfeer vermoeden. Daar kunnen alle brave burgers nog mee leven, verondersteld. Maar bedrijven vrijwillig toegang geven tot onze financiën? Uit welke verwarde geesten is dit onding van een wetgeving ontstaan? Welke vreemde hersenkronkels kunnen ook maar veronderstellen dat we hiermee vrijwillig instemmen?!
Fintech
Stranger things have happened... NRC schrijft erg positief over PSD2. ‘Niet de bank, maar de klant is nu eindelijk de baas’, titelt de krant. Ze plaatst het verschijnsel van honderden vreemde ogen die onze bankrekeningen mee inkijken, zelfs onder de noemer ‘Fintech’! Financiële technologie. Nou, ondergetekende is misschien geen groot licht, maar verstaat onder Fintech toch iets héél anders. De enige (financiële) technologie waar (ook) de particulier baat bij kan hebben is die van de digitale munten en de blockchain. Waarbij banken overbodig worden, we louter een app nodig hebben en digitaal geld op een cryptobeurs. Dàn pas zijn we onafhankelijk. Wars van overheden, al dan niet Europees. Waar we melkkoeien voor zijn. Van banken, slechts uit op eigen voordeel en gewin. Van bedrijven die ons louter als koopvee beschouwen.
‘Algemene voorwaarden’
Bijzonder willen we u waarschuwen, in deze en in het algemeen, u te hoeden voor ‘algemene voorwaarden’. In het mobiele tijdperk waar het een en al de klok slaat van ‘apps’. Beseffen we waar we bedrijven en overheden nu reeds toegang tot geven? Onze adressenlijst, onze ‘vrienden’, foto’s, en tal van andere persoonlijke gegevens? Ons koopgedrag, politieke voorkeuren, waar we gaan en staan, heen rijden en vliegen? Wat doen ook precies die tientallen ‘cookies’ die we allemaal wel verplicht zijn te accepteren? Of anders krijgen we geen toegang tot zowat eender welke site. Weet u het?
In principe misschien niet slecht bedoeld
Nou ja, bedoeling van PSD2 is ook betalen goedkoper maken. Online winkelen veiliger maken. Maar met welke mogelijk consequenties? Alleen ‘erkende bedrijven’ zullen worden toegelaten tot ons financiële reilen en zeilen, luidt het. ‘De grote vraag is natuurlijk wat een ‘erkende dienst’ is. Wie verder denkt, komt automatisch bij internationale diensten uit zoals bv. Facebook, Google, Apple of Amazon. Zij kunnen jouw gegevens raadplegen en weten voortaan perfect wanneer je loon wordt gestort zodat ze promo’s kunnen doorsturen. Of gaat dat te ver? “Het is belangrijk wanneer een derde partij je rekeninggegevens wil ontvangen, dat je daarvoor ook expliciet goedkeuring voor geeft. Je kan namelijk niet zomaar de voorwaarden in een lijst van 50 pagina’s verwerken onder de titel ‘Algemene voorwaarden’,” zegt Frederik Mennes.’ Mennes is de ‘Senior Manager Market & Security Strategy bij Vasco Data Security en adviseur binnen de PSD2-groep’.
Zeg gewoon Nee
We drukken ons misschien wat generaliserend uit, maar dat komt omdat be behoorlijk BOOS zijn. Pissed, de Engelstalige uitdrukking, omschrijft onze reacties van verbolgenheid en afkeer nog het best. Hoe dùrven ze? Uit welke verwrongen hersenkoker komt dit soort wettelijk gedrochten gerold? Zullen er nonchalante, verstrooide of slecht ingelichte burgers intrappen? Wanneer uw banksite of app tussen neus en lippen erom vraagt? Of u ‘gewoon even’ toestemming wilt geven tot, voor uw eigen voordeel en profijt natuurlijk? Vast wel. Het is verwonderlijk hoe weinig burgers al op de hoogte zijn van PSD2 en de reusachtige gevolgen voor hun privéleven. (PSD2, ’t klinkt als een of andere nieuwe synthetische drug dan nog: “jij ook een pilletje?”) Maar een gewaarschuwde Nederlander, Europeaan, telt voor twee. Just say NO!
Wat je tussen de lakens doet is geen geheim, want iedereen doet ’t (of niet).
Het enige geheim ligt niet óp, maar ónder de matras en wordt ook wel de ‘schaduweconomie’ genoemd.
Verder ligt de brave burger, als zelfverkozen lijfeigene, dag en nacht onder een vergrootglas met verlichting en worden zijn gekoesterde ‘geheimpjes’ al jaren commercieel verhandeld.
Op de feestdag van de grote ontmaskering zal niet alleen blijken dat onze politieke ‘verantwoordelijken’ de kluit op een kluchtige manier hebben misleid, maar misschien ook andersom.