De lijst met sociaal-maatschappelijke brandhaarden in de wereld door Biflatie.nl samengesteld in oktober jl., is in november 2019 nog langer geworden. De realiteit van escalerend burgerlijk ongenoegen met demonstraties en steeds gewelddadiger wordende protesten en opstanden haalt je schriftuur in. Zozeer breidt deze, wat we De Grote Tegenbeweging kunnen noemen, uit. Terwijl je naar de wereldkaart kijkt haast! Die Grote Tegenbeweging manifesteert zich in weer acht nieuwe landen. Wie kan de tel nog bijhouden?
Herdenking
Toch zullen we dat hier proberen. Met het risico dat er sneller brandhaarden bijkomen dan we hier kunnen opnoemen. In oktober 2019 was er genoemde onrust (meest een eufemisme in deze context) in 9 landen In willekeurige volgorde van ernst en urgentie: Nederland, Spanje, Duitsland, Frankrijk, Ecuador, Groot-Brittannië, Hongkong, Guinee en Haïti. De Gelehesjes in het niet meer zo douce France vierden net hun éénjarig bestaan. Nou ja, ‘vieren’ is een wat wrange benaming voor wat een burgerprotest is geworden, waaraan grote delen van de bevolking deel nemen. Het is eerder een herdenken van hoe lang de Franse overheid reeds weigert te luisteren naar de ernstigste uiting van ongenoegen in decennia bij haar burgers. Alsof politiegeweld als antwoord ooit iets deugdelijks en duurzaams heeft opgeleverd.
Geen dialoog
Maar het is kenmerkend voor àlle overheden in genoemde lijst van landen. Geen dialoog, maar trachten te smoren door middel van waterkanonnen, rubberkogels en massale arrestaties. Het verhit de gemoederen alleen maar, en doet De Grote Tegenbeweging slechts uitbreiden. In het binnenland met steeds meer protesten, in het buitenland omdat de acties elders overgenomen worden, geïmiteerd; alsof ze moed putten uit elkaars gedrevenheid. Power to the people!
Aanklacht
Ook Businessinsider wijdt een prominent artikel aan de wereldwijde Tegenbeweging. ‘Today, protests like the Global Climate Strike and Hong Kong’s ongoing mass protests are calls for politicians to change their policies. The climate strike, for example, drew over 6 million protesters around the world, making it the biggest demonstration against climate change in history.’
Waar het brandt
Iran, Irak, Bolivië, Indonesië, Peru, Libanon, Syrië en Chili kennen in november 2019 eveneens grote interne onlusten. De redenen hier? In Iran is dat vanwege de verhoging van de brandstofprijs. In Irak zijn vooral de jongeren het beu geen verandering, verbetering van hun maatschappelijke positie te merken. Bolivië kende een rechtse staatsgreep. In Indonesië wordt geprotesteerd tegen nieuwe, extreme wetgeving die diep in het privéleven ingrijpt. Businessinsider: ‘Last month, thousands of protesters in Jakarta clashed with police after a new criminal code was announced. The code would outlaw sex outside of marriage and set a jail sentence of six months for unmarried couples living together, among other laws.’
Wordt vervolgd
In Peru is er groot sociaal ongenoegen over ’s lands bestuur en de wijd verspreide corruptie. Dat is dezelfde reden trouwens waarom honderdduizenden Libanezen protesteren tegen hun regering. Tezamen met ongenoegen over de barre economische omstandigheden in Libanon. Syrië kent dan weer protesten tegen het vertrek van de Amerikaanse troepen uit het land. Chili is bijzonder onrustig maatschappelijk vanwege demonstraties tegen de hoge levensduurte en grote inkomensongelijkheid. Dan vernoemen we nog verschillende kleinere interne conflicten niet tussen overheden en burgers. Die we misschien wel moeten meenemen in een volgend artikel? Wordt hoogstwaarschijnlijk nog vervolgd, helaas…
Het is de geschiedenis die zich herhaalt. De volmaakte economie bestaat niet. Na verloop van een (lange) groeicyclus geraakt de macht in handen van de elite die met hun kapitaal de wereldheerschappij bezitten. Zie de multinationals die in handen zijn van de elite. Het is de kracht van het kapitaal, met geld maak je geld. Na een lang tijdperk van economische groei zien we dat door de invloed van het kapitalisme de vermogens- en inkomensongelijkheid is gestegen tot een ongekend hoogtepunt. Vooral veroorzaakt door het samengaan van kapitalisme en globalisme. Om de neergang van de groeicyclus te vertragen zijn centrale banken gaan stimuleren. Lagere rentetarieven en opkoop van schuldpapier. Daardoor extreem oplopende schuldenberg en exorbitante verschillen tussen arm en rijk.
Aan het einde van een groeicyclus begint de economische neergang bij de opkomende landen en verspreidt zich als een olievlek langzaam naar de westerse welvaartsstaten. Een bijna automatisch en hardnekkig proces. Je ziet het momenteel gebeuren getuige de opkomende onrust. Komt door de mondiale verwevenheid van economieën. Als beleggers ontwaken uit hun roes dan treedt straks een versnelling op van de economische neergang. Een beurscrash zal enorme kapitaalvernietiging veroorzaken. Monetaire beleidsmakers en regeringen raken in paniek waardoor in sommige landen een staat van beleg wordt afgekondigd. We gaan het meemaken.
Chaos to the people (before the storm)?
Begon het met de jongste massale volksverhuizingen en de migratiecrisis? Vormden nine-eleven en ‘war on terror’ het startschot?
Alle vuurtjes die (aantoonbaar!) werden (en worden) gelegd in Afrika, Azië, Midden-Oosten, Amerika en Europa, inclusief economische crises: ‘spontane natuurbranden’? Of: hoe naïef willen we zijn?
Steeds meer plaatselijke/regionale wanorde en anarchie leiden tot een klimaat van uitzichtloze versnippering en onverdraagzaamheid, als voedingsbodem voor een nieuwe wereldoorlog.
Let’s make love, not war!