Naar aanleiding van ‘Deflatie, chaos en orde (1)’ en ‘Een les om nooit te vergeten?‘ mag het duidelijk zijn dat er wel degelijk iets fundamenteel aan de hand is. Dit vereist kritische reflectie. Voor systeemwetenschappers ligt dit voor de hand, deflatie verstoort immers ons overwegend inflatoire denken in die mate dat beproefde overtuigingen onder druk gezet worden. Idealiter worden een aantal aannames herzien waardoor een doorbraakproces zich makkelijker kan doorzetten. Het is een uitermate boeiend –  maar vaak turbulent – proces, de uitspraak ‘het zit in kleine dingen’ is hierop van toepassing, letterlijk.


Spontaan geld

De stelling ‘bij deflatie komt spontaan geld vrij’ kan als correct gezien worden, dit leiden we af uit het beeld (cfr fishervergelijking) hierboven. Deze simulatie gaat uit van een macro-perspectief. In het debat ontstond hierdoor misschien wat verwarring, niet onbegrijpelijk. Vandaar deze nuancering, in realiteit uit het spontane geld zich als een verhoging van de koopkracht voor al wie spaargelden heeft, logischerwijs niet voor wie dat niet heeft. Anders gezegd, het ‘vrijkomen’ is niet letterlijk te nemen als ‘nieuw geld’ maar het effect dat ontstaat door de verlaging van de prijzen. Dit lijkt misschien banaal, het verhaal wordt totaal anders wanneer we naar de gevolgen kijken. Zo eenvoudig mogelijk, al wie spaargelden heeft kan door deflatie nog veel rijker worden, dit gebeurt ‘spontaan’ als deze tendens zich verder zet.

Schulden

In dialogen wordt vaak betwist dat schulden de trend van deflatie dienen te volgen, dit is – tot spijt van wie het benijdt – een kapitale denkfout. En dat is niet omdat wij dat zeggen maar een kwestie van economische logica, niet meer dan dat. Beslist ook niet minder, deze overtuiging aanhouden betekent een immense blokkade voor het herstel van onze economie. Kritische reflectie zal dit bevestigen, een ‘radicale’ denkoefening kan hierbij helpen en vergt enige verbeeldingskracht. Stel dat we overmorgen deflatie radicaal toepassen, alle prijzen (en lonen) worden verlaagd met een factor 10, wat gebeurt er dan? Morgen kopen we een huis van 100.000 met bijhorende lening, voor wie het overmorgen koopt zal de prijs nog maar 10.000 bedragen. Dit scenario gooien we in de groep ter kritische reflectie, zeker gezien de meerderheidsgedachte is het redelijk verontrustend dat deze eenvoud niet breder opgemerkt wordt.

Inflatievergoeding

Om deze kapitale denkfout te accentueren is het raadzaam om ons een beter begrip te vormen over ‘rente’. Rente bestaat uit verschillende componenten, de meest elementaire zijn de ‘dienst der lening’ (DDL) en de ‘inflatievergoeding’ (IV). Bij inflatie is de inflatievergoeding positief, analoog geldt bij deflatie (negatieve inflatie) dezelfde methodiek waardoor deze correctiefactor negatief wordt. Het niet aanpassen van de schulden betekent derhalve een inkonsekwente toepassing van deze standaard methodiek, als het inflatie is dan doen we het wel, bij deflatie niet. Oppervlakkig lijkt ook dit misschien ‘banaal’ en amper onze aandacht waardig, in werkelijkheid betekent het een wereld van verschil, quasi letterlijk. Ook hier is kritische reflectie adviseerbaar, courante berichtgeving zegt vaak anders waardoor we – misschien niet eens bewust – deze kapitale denkfout voor ‘waar’ overnemen. Ook hier een eenvoudig voorbeeld om het debat te voeden, links zien we inflatie, rechts deflatie.

lening 100 €
dienst der lening 5%
periode 12 maanden


Kritische massa

Voor wie (nog) niet vertrouwd is met biflatie kan zich schromelijk vergissen, biflatie heeft zowel oog voor het kleinste detail als het geheel. Deflatie speelt hierin een uiterst bizarre rol waardoor er heel wat verwarring kan ontstaan, getuigenis in dit artikel. Velen zullen hieraan voorbij gaan en niet de aandacht schenken dat het verdient, om deze reden is een kritische massa zo onontbeerlijk om enig succes te kunnen boeken. Met biflatie gaan we naar de bron waardoor we – in de eerste plaats – een alternatief kunnen bieden voor tal van monetaire verzuchtingen, dit is een kwestie van integratie. Kort samengevat, het doorzien en (h)erkennen van de besproken ‘kapitale denkfout’ betekent een wereld van verschil, de argumentatie spreekt voor zich en uiteindelijk de eenvoud zelve.

Mutua Fides

Wat ons betreft, er is veel meer aan de hand dan wat oppervlakkig lijkt, laat ons hier dan ook bedachtzaam mee omspringen middels een inhoudelijk debat. Het ontbreekt werkelijk niet aan kennis en expertise, hiervoor kunnen we beroepen op het nobele studiewerk van velen, het verdient ons grootste respect. Iemand zei ooit, een vooroordeel is moeilijker te splitsen dan een atoom. Het zit in kleine dingen, geloof dit niet zomaar.

7 reacties

  1. Wacht maar als in mijn ogen die gek Mario Draghi 1000 miljard euro en meer uit de geldpers Europa inpompt . Vertel dan maar dit sprookje aan spaarders , huizenkopers en auto verkopers en de kruidenier op de hoek die geen moer te doen krijgen om dat kopers met waardeloos geworden geld steeds meer mogen gaan betalen en steeds minder voor hun geld gaan krijgen . Kijk dat noemen wij inflatie , om kort te zijn , geldontwaarding door te veel in omloop te brengen kan Draghi het heel goed gebruiken om de schuldenberg van zijn zuidelijke staten af te romen , alleen de noordelijke staten zullen hiertegen in opstand moeten komen , daar ineens de gewone man gaat inzien dat hij als belastingbetaler gebruikt word als buffer van zekerheid om het gelag te gaan betalen van slecht monetair beleid , wat zij nu al reeds doen . Wij mogen eens een keer gaan stoppen met die grote onzin die EU en euro heet , een relatief klein elite gezelschap heeft alleen baat bij deze onzin om hun zakken onbeschaamd te lopen vullen waar wij in Nederland alleen al niet democratisch op gestemd hebben , maar verkwanseld door een Balkenende die zo nodig ons referendum met ruim 68% Nee naar de prullenbak verwees . Dus kom alstublieft niet aanzetten met allerlei onzin en indianen verhalen daar die verdomde euro enkel en alleen ons rampspoed heeft gebracht en menigeen finaal de kop heeft gekost . Vele zogenaamde economen doen dagelijks hun zakken vullen met onzin verhalen , terwijl zij drommels goed weten wat ”een” plus ”een” in feite is . Het hele economische verhaal gaat bij de meeste nog steeds op wat zij netto te besteden hebben , want bruto zegt hun eigenlijk helemaal niets . Wat nu in de loonzakjes zit is geen betrouwbaar verhaal , morgen kan het zo zijn dat zij er geen brood meer van kunnen kopen , en ga dan maar uitleggen dat het mondiale herstelproces geblokkeerd word . Ik wens u dan veel succes.

  2. Een schuld of lening met of bijna geen rente is een vrijwillig aangegane overeenkomst,met een bepaalde verwachting deze in te kunnen lossen.Dit aangaan van een schuld houdt eigenlijk de gehele wereldeconomie gaande (zelfs microkrediet), dit alles met een verwachting of zekerheid van de roverheid(staatsobligatie).Je zou bij deflatie en dus logischerwijs de negatieve rente (indien deze ook gegeven wordt!)moeten gebruiken om de schuld eerder af te lossen, in zoverre heb je gelijk dat deflatie een schuld kan verminderen.

    1. @carthago :U leent uw broer €10,00 , na een week bv. zegt u tegen uw broer het geleende terug te willen hebben. Zegt uw broer , dat is goed maar ik heb deflatie te berekenen zodat mijn schulden minder word aan jou , ik verwacht €1,00 aan rente , dus ik geef jou nu maar € 9,00 terug. In feite zegt u dit nu hier tegen biflaten. Kijken of u dan opnieuw alsnog €10 euro wilt uitlenen om er 9 voor terug te krijgen. Mijn vermoeden is dat er een heleboel mensen niet of geen hoofdrekenen hebben gehad , de zakjapanner vol onbegrijpelijke formules was hun vriend. Gewoon bij de les blijven met de werkelijke centen waar het om gaat , dan heeft men gewoonweg moeite om u te belazeren. Wollige taal en schijneconomen zijn er al genoeg bij regenten en bancaire elite. Laten wij maar normaal doen dan doen wij al gek genoeg. Nu spreek ik eens een keer niet elitair maar gebruik ik de woorden van de straat. Voelt bijzonder goed.

      1. Als ik voor dat tientje toen ik het leende 4 glazen bier kon kopen en met die negen euro 5 glazen, zou ik er geen probleem mee hebben. Als de nagatieve rente kleiner is dan de deflatie doe je je broer een pleizier en zelf wordt je er niet echt armer van.

        1. Inderdaad Joost, later zal misschien blijken dat rente een absurd verhaal is, het kan – in hoeverre nog relevant – in een hernieuwd perspectief geplaatst worden. Zo men zegt, het gaat niet om geld.

      2. Beste Rinus, wat de ‘zakjapanner’ betreft, volkomen mee eens. Interessant voorbeeld, voor mijn begrip en uitdieping:

        (1) A leent aan B : 10
        (2) dienst der lening A : 10% of 1
        (3) B betaalt aan A : 9

        Leuke vraag zou dan kunnen zijn, hoeveel moet de deflatie bedragen opdat niemand schade lijdt aan deze transactie?

    2. Beste Carthago, dank voor je reactie, eenvoudig gaat het zo:

      Scenario 1

      (1) met deflatie kunnen we alle schulden tot nihil herleiden => wiskundig precies
      (2) dit kan eenmalig, partieel, in fasen, volgens criteria => technisch geen probleem

      Scenario 2

      (1) met deflatie kunnen we alle schulden tot nihil herleiden => wiskundig precies (idem)
      (2) kapitale denkfout => blokkade
      (3) miljoenen mensen het slachtoffer

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Nieuw in de wereld van cryptocurrencies? Bekijk nu uw mogelijkheden op Nederlands grootste exchange...

Ontvang jij al een passief inkomen door het staken van crypto?

Lees meer over crypto staking op onze favo platformen: